Σκηνοθεσία: James Marsh
Hθοποιοί: Felicity Jones, Eddie Redmayne, Emily Watson, David Thewlis, Charlie Cox
Ο James Marsh επιστρέφει με ταινία μυθοπλασίας, μετά το βραβευμένο με όσκαρ ντοκυμαντέρ του "Man on wire". To "The Theory of Everything" παρουσιάζει το σημαντικότερο κομμάτι της ζωής ενός από τα πιο λαμπρά μυαλά που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, μέσα από έναν ύμνο για την αγάπη που κρατάει γερά στο πέρασμα των χρόνων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αποτυπώνεται η αγάπη του ιδιοφυούς Στίβεν (Eddie Redmayne) και της αποφασιστικής και δυναμικής, Τζέιν (Felicity Jones).
Γνωρίστηκαν ως φοιτητές στο Cambridge και εκεί ξεκίνησε ένα διστακτικό στην αρχή φλέρτ που αναδείχτηκε στη συνέχεια σε μεγάλη αγάπη. Κατά τη διάρκεια της γλυκιάς τους ατμόσφαιρας εμφανίστηκε η ασθένεια που έμελλε να καθηλώσει τον Στίβεν Χόκινγκ από τα 21 του χρόνια μέχρι και την υπόλοιπη ζωή του έως και σήμερα. Χάρης όμως τη σταθερή υπομονή και δύναμη της συζύγου του αλλά και το προσωπικό του πείσμα, συνέχισε τη δουλειά η οποία τον καθιέρωσε ως έναν από τους σημαντικότερους επιστήμονες.
O ρόλος του Χόκινγκ δόθηκε στον 32χρονο Eddie Redmayne ο οποίος δεν έχει αφήσει βραβείο για βραβείο μετά από αυτήν την εμφάνιση(Χρυσές Σφαίρες, Bafta κ.α), και όχι άδικα. Τώρα οδεύει αισίως για το πρώτο του Όσκαρ. Η ερμηνεία του είναι εκθαμβωτική. Παρά το γερό θεμέλιο της "τρελής" ομοιότητας που έχει με τον πραγματικό Χόκινγκ, που ευτυχώς δεν επαναπαύεται σε αυτό, μπαίνει για τα καλά στο πετσί και ακόμη πιο βαθιά, του ρόλου ενός παραπληγικού. Το σώμα του, οι προσεγμένες κινήσεις του, οι εκφράσεις του προσώπου του όταν παλεύει να αρθρώσει μια λέξη καθώς η πάθηση του έχει προχωρήσει κατά πολύ, το παιχνιδιάρικο σήκωμα των φρυδιών του, μας δίνουν την εντύπωση πως δεν είναι ο ηθοποιός αυτός που παρακολουθούμε δύο ώρες και κάτι. Δίπλα του, εξίσου εκπληκτική, στέκεται και η Felicity Jones (υποψήφια για Όσκαρ Α' γυναικείου). Δίνει χρόνο και χώρο στο χαρακτήρα της, αλλάζοντας σταδιακά και σταθερά από μια νεαρή ερωτευμένη κοπέλα σε εξαντλημένη γυναίκα, υιοθετώντας την ψυχραιμία που χαρακτηρίζει τις Βρετανίδες γυναίκες.
Η σκηνοθεσία μπροστά στο θεόρατο επιστημονικό έργο του, μοιάζει να χάνεται αλλά και να μην επιθυμεί να ασχοληθεί περαιτέρω. Αντιμετωπίζοντας το όμως με σεβασμό περιορίζεται σε μικρές αναφορές, ενώ αντίθετα επικεντρώνεται στην κλιμακούμενη σχέση του ζεύγους. Αυτό ίσως αφήσει αρνητική γεύση σε ορισμένους θεατές που επιθυμούν να μάθουν πολύ περισσότερα για τη μελέτη του φυσικού Χοκινγκ. Μικρό το κακό όμως γιατί υπάρχουν και άλλα φιλμικά κείμενα πάνω σε αυτό το θέμα...
Είναι ένα αρκετά συγκινητικό και γοητευτικό (εδώ συμβάλει το κομμάτι της νοσταλγικής φωτογραφίας) φιλμ, πλαισιωμένο από ένα νοσταλγικό soundtrack που κορυφώνεται με το απερίγραπτα όμορφο "Arrival of the birds" των Cinematic Orchestra. Θα μείνει σίγουρα για πολύ καιρό στο κινηματογραφικό μας μυαλό.
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3.5/5
Hθοποιοί: Felicity Jones, Eddie Redmayne, Emily Watson, David Thewlis, Charlie Cox
Γνωρίστηκαν ως φοιτητές στο Cambridge και εκεί ξεκίνησε ένα διστακτικό στην αρχή φλέρτ που αναδείχτηκε στη συνέχεια σε μεγάλη αγάπη. Κατά τη διάρκεια της γλυκιάς τους ατμόσφαιρας εμφανίστηκε η ασθένεια που έμελλε να καθηλώσει τον Στίβεν Χόκινγκ από τα 21 του χρόνια μέχρι και την υπόλοιπη ζωή του έως και σήμερα. Χάρης όμως τη σταθερή υπομονή και δύναμη της συζύγου του αλλά και το προσωπικό του πείσμα, συνέχισε τη δουλειά η οποία τον καθιέρωσε ως έναν από τους σημαντικότερους επιστήμονες.
O ρόλος του Χόκινγκ δόθηκε στον 32χρονο Eddie Redmayne ο οποίος δεν έχει αφήσει βραβείο για βραβείο μετά από αυτήν την εμφάνιση(Χρυσές Σφαίρες, Bafta κ.α), και όχι άδικα. Τώρα οδεύει αισίως για το πρώτο του Όσκαρ. Η ερμηνεία του είναι εκθαμβωτική. Παρά το γερό θεμέλιο της "τρελής" ομοιότητας που έχει με τον πραγματικό Χόκινγκ, που ευτυχώς δεν επαναπαύεται σε αυτό, μπαίνει για τα καλά στο πετσί και ακόμη πιο βαθιά, του ρόλου ενός παραπληγικού. Το σώμα του, οι προσεγμένες κινήσεις του, οι εκφράσεις του προσώπου του όταν παλεύει να αρθρώσει μια λέξη καθώς η πάθηση του έχει προχωρήσει κατά πολύ, το παιχνιδιάρικο σήκωμα των φρυδιών του, μας δίνουν την εντύπωση πως δεν είναι ο ηθοποιός αυτός που παρακολουθούμε δύο ώρες και κάτι. Δίπλα του, εξίσου εκπληκτική, στέκεται και η Felicity Jones (υποψήφια για Όσκαρ Α' γυναικείου). Δίνει χρόνο και χώρο στο χαρακτήρα της, αλλάζοντας σταδιακά και σταθερά από μια νεαρή ερωτευμένη κοπέλα σε εξαντλημένη γυναίκα, υιοθετώντας την ψυχραιμία που χαρακτηρίζει τις Βρετανίδες γυναίκες.
Η σκηνοθεσία μπροστά στο θεόρατο επιστημονικό έργο του, μοιάζει να χάνεται αλλά και να μην επιθυμεί να ασχοληθεί περαιτέρω. Αντιμετωπίζοντας το όμως με σεβασμό περιορίζεται σε μικρές αναφορές, ενώ αντίθετα επικεντρώνεται στην κλιμακούμενη σχέση του ζεύγους. Αυτό ίσως αφήσει αρνητική γεύση σε ορισμένους θεατές που επιθυμούν να μάθουν πολύ περισσότερα για τη μελέτη του φυσικού Χοκινγκ. Μικρό το κακό όμως γιατί υπάρχουν και άλλα φιλμικά κείμενα πάνω σε αυτό το θέμα...
Είναι ένα αρκετά συγκινητικό και γοητευτικό (εδώ συμβάλει το κομμάτι της νοσταλγικής φωτογραφίας) φιλμ, πλαισιωμένο από ένα νοσταλγικό soundtrack που κορυφώνεται με το απερίγραπτα όμορφο "Arrival of the birds" των Cinematic Orchestra. Θα μείνει σίγουρα για πολύ καιρό στο κινηματογραφικό μας μυαλό.
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3.5/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου