Λίγα λόγια για το υπέροχο Nocturnal Animals.

                             

Σκηνοθεσία: Tom Ford
Hθοποιοί: Amy Adams, Isla Fisher, Jake Gyllenhaal, Armie Hammer, Aaron Taylor-Johnson, Michael Shannon, Laura Linney

Στη δεύτερη κατά σειρά ταινία του, εφτά ολόκληρα χρόνια αφότου μας μάγεψε με το "A Single Man", διασκευάζει ελεύθερα το μυθιστόρημα "Tony and Susan" που γράφτηκε από τον Όστιν Ράιτ το 1993. 

Tα "Πλάσματα", είναι ένα φιλμ για την εκδίκηση, τον έρωτα, τη βία, την απάτη. 
O κινηματογραφιστής αφηγείται την ιστορία της Susan, μιας γοητευτικής επιμελήτριας εκθέσεων ζωγραφικής, που βιώνει ένα δυστυχισμένο γάμο.

Ένα βράδυ που είναι μόνη στο σπίτι, αποφασίζει να διαβάσει το βιβλίο του πρώην άντρα της, που δεν έχει δει για 19 ολόκληρα χρόνια, με τίτλο "Νυκτόβια Πλάσματα", το οποίο της έχει αφιερώσει.
Ένα βίαιο βιβλίο που θα τη βυθίσει σε σκέψεις και αναμνήσεις...

Σε περισσότερα λόγια, τα "Πλάσματα" είναι ένα φιλμ που παλεύει με τον ίδιο του τον εαυτό. Που ο σκηνοθέτης του παλεύει με τον ίδιο του τον εαυτό, ο Tom Ford έχει δηλώσει σε συνέντευξη του "Η Σούζαν είμαι εγώ". 

Απόμακρος, απόλυτα μελαγχολικά στολισμένος ο κόσμος του Ford, ανοίγει την εξώπορτά του με μια εναρκτήρια σεκάνς, γεμάτη ειλικρίνεια και θράσος.
Ένα γυμνό σώμα που αντικειμενικά θεωρείται μη καλαίσθητο. Κι όμως, ετούτη η σεκάνς έχει μία ιδιαίτερη ομορφιά που εν μέρει οφείλεται στην κάμερα του σκηνοθέτη και στη Διεύθυνση φωτογραφίας.

Η σεκάνς αυτή αλλά και ολόκληρο το φιλμ συνοδεύονται από τη θεσπέσια μουσική του Abel Korzenioski: ένα ποίημα γραμμένο, όχι από λέξεις, αλλά από νότες και μελωδίες.

Mε το τέχνασμα "ιστορία μέσα στην ιστορία" ξεδιπλώνεται η ιστορία των τραγικών χαρακτήρων. Στην ουσία είναι τρεις που συνδέονται τρομακτικά μεταξύ τους μέσα από ένα τρομακτικά καθηλωτικό μοντάζ (Joan Sobel το όνομα της μοντέρ που αξίζει να αναφερθεί).

Ιστορίες που θέλεις απλά να παραμένεις θεατής τους και εύχεσαι να μην είσαι ποτέ κομμάτι αυτών. Αιματοβαμμένα γεγονότα με επίκεντρο τέσσερις αδύναμους χαρακτήρες που μπορείς να ταυτιστείς μαζί τους, επειδή πολύ απλά κανείς δεν είναι πάντα δυναμικός..

Πρωταγωνιστούςν τρεις ηθοποιοί που γνωρίζεις πολύ καλά πως όποιον ρόλο και να ερμηνεύσουν, θα δώσουν όλο τους το είναι. 
Ειδική μνεία στον Michael Shannon με την αινιγματική και στιβαρή φιγούρα του να κυριεύει το κάθε πλάνο εμφάνισης του.

  Όλη η θλίψη, η μελαγχολία, η σιωπή, η απομόνωση, συγκεντρώνονται στο αποστομωτικό τέλος. Εδώ, ο Ford μας υπενθυμίζει πόσο εξαιρετικός κινηματογραφιστής είναι. Ένα τέλος που το είχες ψιλιαστεί, μα ακόμη μέχρι και το τελευταίο πλάνο εσύ έχεις μια ελπίδα...

Μια ταινία-εμπειρία.

Παρασκευή Γιουβανάκη

Μικρά μυστικά από τα γυρίσματα του Donnie Darko.

 

-Αποτέλεσε ταινία ορόσημο για τη σκηνοθετική καριέρα του Richard Kelly, αλλά και μία από τις πλέον αγαπημένες ταινίες της τελευταίας 15ετίας.


- Στην αρχή του φιλμ, όταν ο Donnie επιστρέφει στο σπίτι, η Rose διαβάζει «Το Αυτό» του Σ. Κινγκ στο οποίο ο κεντρικός ήρωας είναι ένας κλόουν. Στο τέλος της ταινίας, ο περαστικός από το αμάξι του Φρανκ είναι ντυμένος ως κλόουν.

- Είναι η πρώτη και μοναδική μέχρι τώρα ταινία που τα αδέρφια Gyllenhaal, Jake και Maggie, πρωταγωνιστούν μαζί και υποδύονται δυο αδέρφια! Ο σκηνοθέτης είχε από την αρχή στο μυαλό του την Μaggie για το ρόλο της αδερφής του Donnie.

- Το αρχικό μοντάζ της ταινίας είχε διάρκεια 165 λεπτά. Η εκδοχή που επέλεξε ο σκηνοθέτης είναι πολύ κοντά με την έκδοση που έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Σάντανς τον Ιανουάριο του 2001.

- Μερικά από τα κομμάτια που ακούγονται αποτελούν υποκατάστατο κομματιών τα οποία αρχικά ήθελαν οι δημιουργοί, όμως δεν κατάφεραν να αποκτήσουν τα δικαιώματα. Το "West End Girls" από Pet Shop Boys ακουγόταν αρχικά στη σκηνή χορού, ενώ το "Notorious" των Duran Duran προστέθηκε στη διάρκεια της μετα-παραγωγής. Στην τελευταία σκηνή χρησιμοποιήθηκε αρχικά το "ΜLK" των U2, αλλά τελικά αντικαταστάθηκε από τη διασκευή του Gary Jules για το "Mad World" των Tears for Fears.

- Το Donnie Darko, από ότι φαίνεται στις πινακίδες των οχημάτων που κυκλοφορούν, γυρίστηκε στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ.

- Η σκηνή όπου ο Donnie, ο Γκρέτσεν και ακόμη δύο φίλοι του κάνουν ποδήλατο μετά από πάρτυ Χάλοουιν, αποτελεί φόρο τιμής σε αγαπημένη ταινία του σκηνοθέτη, το «Ε.Τ. ο Εξωγήινος» (1982). Άλλες αγαπημένες ταινίες του Kelly που εμφανίζονται μέσα από αναφορές είναι η «Επιστροφή στο Μέλλον» (1985) και το «Watership Down» (1978).

- Τον ρόλο του πρωταγωνιστή απέρριψε ο Βινς Βον (και καλά έκανε) λόγω ηλικίας. Kαι ο Μαρκ Γουόλμπεργκ ενδιαφερόταν για τον ρόλο αυτό, ενώ ο Τιμ Ρόμπινς ήταν η πρώτη επιλογή για το ρόλο του Έντι Ντάρκο. Η Μάρα Γουίλσον (η μικρή «Ματίλντα») απέρριψε τον ρόλο της Σαμάνθα Ντάρκο.

- Στον πίνακα της αίθουσας της Κάρεν Πόμεροϊ υπάρχει γραμμένη η φράση: «Πόρτα Κελαριού» («Cellar Door»). Όταν ο Donnie τη ρωτά τι σημαίνει αυτή η φράση, εκείνη απαντά «Από όλους τους ατελείωτους συνδυασμούς λέξεων που υπάρχουν σε ολόκληρη την Ιστορία, αυτός είναι ο πιο όμορφος». Στον σχολιασμό του σκηνοθέτη ειπώθηκε κατά λάθος πως η φράση ανήκει στον Έντγκαρ Άλαν Πόε, ενώ στην πραγματικότητα ανήκει στον Tζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν.
Ο Τόλκιν στο δοκίμιό του με τίτλο «Αγγλικά και Ουαλικά» (1995) έγραψε πως «οι πιο πολλοί Αγγλόφωνοι μπορούν να παραδεχτούν πως η φράση "Πόρτα Κελαριού" είναι η πιο όμορφη, ειδικά όταν είναι διαχωρισμένη από τον συλλαβισμό της. Ακόμη πιο όμορφη ας πούμε και από τον ουρανό, ακόμη πιο όμορφη και από το όμορφο».




Παρασκευή Γιουβανάκη
**το άρθρο βρίσκεται και στο http://www.cinemag.gr/

Λίγα λόγια για το λατρεμένο La La Land.

                         

Σκηνοθεσία/Σενάριο: Damien Chazelle
Ηθοποιοί: Emma Stone, Ryan Gosling, Finn Wittrock, J.K. Simmons, John Legend, Josh Pence

Βρισκόμαστε στο Λος Άντζελες, γνωστό και ως η πόλη που γεννιούνται και πεθαίνουν τα όνειρα. 
Δύο νέοι ερωτευμένοι, προσπαθούν ταυτόχρονα να φτάσουν τους στόχους τους: εκείνη να γίνει μια διάσημη ηθοποιός, εκείνος να γίνει αναγνωρισμένος μουσικός. Θα καταφέρει η αγάπη τους να επιβιώσει στην σκληρή πραγματικότητα των συνεχών απογοητεύσεων και της απόρριψης;

Η σκηνοθεσία και το σενάριο ανήκουν στον Damien Chazelle. Mόλις 31 ετών (τότε) μα τόσο χαρισματικός κινηματογραφιστής που μας χάρισε το ανεπανάληπτο "Whiplash" και κέρδισε 3 Όσκαρ, δικαίως. 

Το πρώτο καρδιοχτύπι έρχεται από την πρώτη κιόλας σκηνή:

o Chazelle στήνει ένα πανέμορφο μουσικοχορευτικό παραλήρημα πάνω σε μια γεμάτη μποτιλιάρισμα λεωφόρο του Λος Άντζελες: ρυθμός, ζωντάνια, δεκάδες χορευτές και χορεύτριες να ξεπηδούν από φορτηγά, από αμάξια, από παντού. Και όλα αυτά σε ένα μονοπλάνο! 

Στη συνέχεια μας συστήνονται οι δύο πρωταγωνιστές: 
Emma Stone και Ryan Gosling- ένα ζευγάρι πρωταγωνιστών που τους αγαπάει πολύ ο φακός. 
Εδώ, εμφανίζονται για 3η συνεχόμενη φορά ως ζευγάρι. Η αρχή της πολύ καλής συνεργασίας έγινε με το "Crazy, Stupid, Love." και αφού η βιομηχανία του Κινηματογράφου είδε πόσο ταιριαστοί είναι τους ξανά έκανε ζευγάρι στο "Gangster Squad".

Και οι δυο είναι από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς τους, δίχως αμφιβολία. Ο Gosling έχει τη γοητεία του γλυκού gentleman που σε πάει μερικές δεκαετίες πίσω και η Stone διαθέτει ένα άκρως εκφραστικό πρόσωπο με μεγάλα πράσινα μάτια που μαρτυρούν τόσο μια παιδικότητα όσο και μια σπίθα ερωτισμού, μαζί.

Ο Chazelle δεν διστάζει να κρύψει το θαυμασμό και την αγάπη του για τα ασπρόμαυρα μιούζικαλ γεμίζοντας τις σκηνές του με κλασικά και αγαπημένα κομμάτια, όπως το "Τραγουδώντας στη βροχή".

Kάπου στις δύο ώρες έρχεται ο μαγευτικά κινηματογραφημένος επίλογος με την καλλιτεχνική διεύθυνση και τη σκηνοθεσία να δίνουν (καλλιτεχνικά) ρέστα και να προκαλούν την καρδιά μας να χτυπήσει ακόμη πιο δυνατά για τον έρωτα, τη χαμένη αγάπη, την Τέχνη του Κινηματογράφου, την ομορφιά της ζωής, την αισιοδοξία.

Ναι, το στοιχείο της ματαιοδοξίας που μαστίζει τον πραγματικό κόσμο δεν απουσιάζει ούτε από τον χρωματιστό και ονειρικό κόσμο του Sebastian και της Mia, όμως παρ' όλα αυτά το φιλμ πατά γερά στα γεμάτα ενέργεια και αισιοδοξία πόδια του.

Το "La La Land" απλώνεται ομοιόμορφα σαν ένα γλυκό όνειρο στη μεγάλη οθόνη.
Είναι ένας φόρος τιμής στο παραμελημένο πλέον είδος του μιούζικαλ.
Έχουμε ανάγκη από τέτοιες ταινίες.

Υ.Γ. "It's another day of sun!"

Παρασκευή Γιουβανάκη