Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

Belgica, κριτική ταινίας


Σκηνοθεσία: Felix van Groeningen
Hθοποιοί: Stef Aerts, Tom Vermeir, Stefaan De Winter, Dominique Van Malder, Ben Benaouisse

Τέσσερα χρόνια μετά από τα σπαρακτικά "Ραγισμένα Όνειρα", ένα φιλμ που σημείωσε μεγάλη φεστιβαλική αλλά και οσκαρική επιτυχία, αγαπήθηκε και θαυμάστηκε από κοινό και κριτικούς, ο κινηματογραφιστής Felix van Groeningen φέρνει το δραματικό με στοιχεία βασισμένα σε πραγματικά γεγονότα, "Belgica", το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στο φετινό Φεστιβάλ Sundance.
Η ιστορία δύο αδερφών, του Τζο και του Φρανκ. Ο Τζο είχε κάποτε καλλιτεχνικές φιλοδοξίες, αλλά η αγάπη του για τη μουσική τον οδήγησε να ανοίξει ένα μπαρ- το Belgica. Ο Φρανκ είναι ο μεγάλος αδερφός από όλες τις απόψεις. Είναι φιλόδοξος κι αφιερώνεται πλήρως σε ότι κάνει. Περιμένει το δεύτερο παιδί του, έχει σταθερή δουλειά και θέλει ν’ αποκτήσει το δικό του σπίτι. Παρόλα αυτά δεν είναι χαρούμενος με την προβλέψιμη ζωή του. Σε μια επίσκεψη του στο “Belgica”, έρχεται πιο κοντά με τον αδερφό του κι αποφασίζει να τον βοηθήσει. Για αρκετό καιρό, οι δυο τους είναι το χρυσό δίδυμο της νυχτερινής ζωής της πόλης, αλλά έχουν κλείσει θέσεις σε ένα εθιστικό ταξίδι και ο κόσμος γυρίζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα γύρω τους.
Ο σκηνοθέτης/συνσεναριογράφος, όπως απέδειξε στα "Όνειρα", έχει την ικανότητα να κατευθύνει τους πρωταγωνιστές του μέχρι το σημείο και όπως ο ίδιος επιθυμεί και αυτοί με τη σειρά τους να του προσφέρονται με τυφλή εμπιστοσύνη.Αυτό ακριβώς συμβαίνει και εδώ, με τους δύο αρσενικούς πρωταγωνιστές του "Belgica", (δύο σε αριθμό ήταν και οι πρωταγωνιστές των "Ονείρων"-αφηγηματική φόρμα που μάλλον προτιμά περισσότερο να χρησιμοποιεί) οι οποίοι αφήνονται στα χέρια του καθοδηγητή τους και χάνονται στους σκοτεινούς φωτισμούς των πλάνων του. Η κάμερα του, γεμάτη αδρεναλίνη κεντράρει στους δύο άντρες, απορροφά και απογειώνει τη ξέφρενη ζωή που τους προσφέρει η επιχείρησή τους, κινηματογραφεί ειδυλλιακά τα μουσικά συγκροτήματα που κάνουν το λάιβ τους εκεί με τη συνοδεία μιας ξεσηκωτικής αλλά συνάμα ατμοσφαιρικής μουσικής που έχει και δραματικό χαρακτήρα.
Δεν αργούμε όμως να γευτούμε την πολυμασημένη αφηγηματική τροφή με την οποία ταίζει την ιστορία του ο Felix van Groeningen η οποία βασίζεται  σε δραματικές συμπεριφορές όπως αχαλίνωτη χρήση ναρκωτικών, αθεράπευτα μεθύσια και ασυγχώρητες συμπεριφορές, ένα χάος που έφερε η επιτυχία τους και η νυχτερινή ζωή. Και φυσικά απρόσμενες εγκυμοσύνες, που ναι, πρέπει να υπάρχουν σεναριακά παντού.
Το σίγουρο είναι πως δεν μπορούμε να περιμένουμε κάτι αντίστοιχο των "Ονείρων"  καθώς το Belgica είναι πολύ πιο απλοικό σε δομή και τεχνική σε σημείο που καταντά μονότονο και βαρετό.

Βαθμολογία 2.5/5
Παρασκευή Γιουβανάκη

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

The Handmaiden κριτική ταινίας

Σκηνοθεσία: Chan-wook Park
Ηθοποιοί: Min-hee Kim, Jung-woo Ha, Tae Ri Kim, Jin-woong Jo, So-ri Moon

Ένα ερωτικό θρίλερ με πρωταγωνίστρια μια νεαρή υπηρέτρια που στέλνεται στο αρχοντικό μιας Γιαπωνέζας αριστοκράτισσας με στόχο να την αποπλανήσει. Όμως τελικά, το παράφορο πάθος που γεννιέται ανάμεσά τους απειλεί να ανατρέψει τα σχέδια του εγκεφάλου της απάτης.


Ο σκηνοθέτης του ασύγκριτου "Οld Boy" Chan-wook Park επιστρέφει. Αυτή τη φορά όχι μέσω Hollywood ευτυχώς, αλλά από την πατρίδα του τη Νότια Κορέα- (κινηματογραφικά) λημέρια που ξέρει πολύ καλύτερα να διασχίζει.
Διασκευάζει λοιπόν το ανατρεπτικό βιβλίο με τον τίτλο "Fingersmith" της Sarah Waters, που διαδραματίζεται στην Αγγλία της Βικτωριανής εποχής, 
μεταφέροντας το στην υπό Ιαπωνικής αποικιοκρατίας Κορέα του ’30.
Το αποτέλεσμα; Έ
να φιλμικό κείμενο απόλυτου ερωτισμού και απαράμιλλης αισθητικής.Ένα πάθος δίχως όρια και δισταγμούς που πρωταγωνιστεί μαζί με τους ηθοποιούς.

Σκηνοθεσία, φωτογραφία, ερμηνείες, κοφτερό μοντάζ, δένουν μεταξύ τους και έχουν ως απώτερο στόχο τον απόλυτο αισθησιασμό. Και αβίαστα το πετυχαίνουν.
Εδώ, δεν είναι μονάχα η σκηνοθεσία που κάνει το κουμάντο αλλά και το κοφτερό μοντάζ που το νιώθεις να εισβάλει στον προσωπικό σου χώρο και να αρπάζει ότι στοιχείο κατάφερες μόλις να μαζέψεις από το παζλ που διαλύεται μπροστά σου.

Η σκηνοθεσία, χρησιμοποιώντας traveling απερίγραπτης ομορφιάς και ομοιομορφίας- η συμμετρία των πλάνων είναι αριστουργηματική, προσηλώνεται στην κάθε λεπτομέρεια που πρόκειται να βοηθήσει(;) στην ολοκλήρωση του παζλ με κεντρικό πυρήνα τη σεξουαλική, δίχως όρια, επιθυμία.
Η σεξουαλική επιθυμία μπορεί να είναι αυτή που ξεχωρίζει περισσότερο αλλά δεν είναι το μοναδικό είδος επιθυμίας που πρωταγωνιστεί στην ιστορία. Είναι η επιθυμία γενικότερα, αυτό που ζητάμε, αυτό που θέλουμε από τον άλλον και μπορεί να φτάσουμε στα άκρα ώστε να το αποκτήσουμε.


Το χαρισματικό σενάριο εκτός από την ατελείωτη ίντριγκα που το χαρακτηρίζει και τις αμέτρητες ανατροπές που αποτρελαίνουν τον θεατή, έχει μικρές και άκρως επιτυχημένες δόσεις μαύρου χιούμορ. Κάτι που περίτεχνα αποδεικνύει πως το χιούμορ ταιριάζει παντού. 

Την εκκωφαντική ομορφιά έρχεται να ολοκληρώθει με το soundtrack που δημιούργησε ο Jo Yeong-wook. 


O Chan-wook Park έπλασε την πιο όμορφα παθιασμένη ταινία της χρονιάς. 
Ερεθίζει όχι μόνο το σώμα μα και το μυαλό, την καρδιά.
Και αυτό ακριβώς είναι που προκαλεί ένας απόλυτος ερεθισμός.



Βαθμολογία 4/5
Παρασκευή Γιουβανάκη