Σκηνοθεσία: John Carney
Hθοποιοί: Mark Ruffalo, Keira Knightley, Catherine Keener, Mos Def, Hailee Steinfeld
Ένας αποκαρδιωμένος Νεοϋορκέζος μουσικός παραγωγός βρίσκει ελπίδα στο πρόσωπο μίας βρετανίδας τραγουδίστριας/τραγουδοποιού η οποία μόλις μετακόμισε στο Μανχάταν. Ρομαντική κομεντί ταινία με μουσικό και ψυχαγωγικό χαρακτήρα, από τον σκηνοθέτη του "Once" (2006) που έχει την παρόμοια θεματική και αισθητική.
Βρισκόμαστε στην όμορφη και φαινομενικά αισιόδοξη πόλη της Νέας Υόρκης, όπου μας συστήνεται μια νεαρή ταλαντούχα τραγουδοποιός, η Gretta (Keira Knightley) και ένας "τεντιμπόης", γοητευτικός μουσικός παραγωγός ο Dan (Mark Ruffalo). Η μοίρα μετά από ατυχίες και για τους δύο, τους φέρνει κοντά αφού ο Dan γοητεύεται από το μουσικό ταλέντο της -ο ένας παίρνει έμπνευση από τον άλλο με κοινό παρονομαστή την λατρεία τους για τη μουσική. Η σεναριακά τυχαία γνωριμία τους παρουσιάζεται με δύο τρόπους καθώς προχωρά η πλοκή, μια από την πλευρά της Gretta και μια από την πλευρά του Dan, με flashback.
Όσον αφορά τις ερμηνείες τους, ο Ruffalo με αφάνα και με άνετη διάθεση, φαίνεται να το διασκεδάζει στο έπακρο αλλά φαντάζει κάπως υπερβολικός αφού χτυπιέται όλη την ώρα. Παραμένει όμως ιδανικός και ευχάριστος ως ένας ναι μεν indie αλλά και "πέρα βρέχει", χαρακτήρας. Από την άλλη, η Knightley με την κιθάρα στα χέρια, αφού υποδύεται μια γνήσια καλλιτέχνις που έχει πάντα έμπνευση και δεν τη συγκινούν η φήμη ή τα χαοτικά studios, υιοθετεί ένα στυλ που θυμίζει την αγαπημένη Alanis Morrissey, κάτι που την κάνει ακόμη πιο συμπαθητική. Παράλληλα τραγουδάει η ίδια τα κομμάτια, έτσι οφείλουμε να της αναγνωρίσουμε και τη μελωδική φωνή! Στο cast υπάρχει και ο Adam Levine -ναι αυτός από τους Maroon 5. Δεν είχα ιδέα ότι είναι ηθοποιός αλλά συνηθίζεται το φαινόμενο "star και στην pop σκηνή και στις ταινίες". Αυτός περνά απαρατήρητος- τουλάχιστον ας δινόταν η ευκαιρία σε κάποιον επαγγελματία ηθοποιό που έχει περισσότερες πιθανότητες να υποστηρίξει το ρόλο.
Μέσα στο μουσικό περίβλημα, υπάρχει και το κοινωνικό στοιχείο κυρίως όσον αφορά το θεσμό της οικογένειας, όπου φανερώνεται η ανάγκη του παιδιού για την παρουσία και φροντίδα του "χαμένου" γονέα -εδώ, του "χαμένου" πατέρα. Ο σκηνοθέτης προσεγγίζει τις ανθρώπινες σχέσεις ερωτικές και μη, με αληθοφάνεια, και δίνει μια διαφορετική χροιά στη ρομαντική κομεντί, καθώς επιμένει να κρατά το σεξουαλικό στοιχείο σε αδράνεια, σαν να θέλει να υποστηρίξει το αγνό και γοητευτικό φλερτ που πρωταγωνιστούσε στις κλασσικές ταινίες και που δεν έχει απώτερο σκοπό το κρεβάτι. Επίσης δίνει στην ιστορία, απρόβλεπτη αλλά και ρεαλιστική κατάληξη -να και κάτι που χρειάζονται που και που οι ταινίες του είδους!
Χαρακτηριστικό του "Begin Again" είναι το ρυθμικό αλλά όχι ιδιαίτερα πλούσιο σε μουσικά είδη, soundtrack. Aκούμε μουσικά κομμάτια δια στόματος Keira Knightley από την αρχή ως το τέλος της ταινίας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της είναι ότι θα μπορούσε να διαρκεί πολύ λιγότερο, με την απουσία των πλατειασμών που σημειώνονται σε αρκετά σημεία. Εν τέλει, είναι μια ταινία πλούσια από αισιοδοξία, που σε πείθει πως όταν σου κολλάει κάτι στο μυαλό, το καταφέρνεις- εννοείται πως απαιτείται σκληρή δουλειά και επιμονή.
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3/5
Hθοποιοί: Mark Ruffalo, Keira Knightley, Catherine Keener, Mos Def, Hailee Steinfeld
Ένας αποκαρδιωμένος Νεοϋορκέζος μουσικός παραγωγός βρίσκει ελπίδα στο πρόσωπο μίας βρετανίδας τραγουδίστριας/τραγουδοποιού η οποία μόλις μετακόμισε στο Μανχάταν. Ρομαντική κομεντί ταινία με μουσικό και ψυχαγωγικό χαρακτήρα, από τον σκηνοθέτη του "Once" (2006) που έχει την παρόμοια θεματική και αισθητική.
Βρισκόμαστε στην όμορφη και φαινομενικά αισιόδοξη πόλη της Νέας Υόρκης, όπου μας συστήνεται μια νεαρή ταλαντούχα τραγουδοποιός, η Gretta (Keira Knightley) και ένας "τεντιμπόης", γοητευτικός μουσικός παραγωγός ο Dan (Mark Ruffalo). Η μοίρα μετά από ατυχίες και για τους δύο, τους φέρνει κοντά αφού ο Dan γοητεύεται από το μουσικό ταλέντο της -ο ένας παίρνει έμπνευση από τον άλλο με κοινό παρονομαστή την λατρεία τους για τη μουσική. Η σεναριακά τυχαία γνωριμία τους παρουσιάζεται με δύο τρόπους καθώς προχωρά η πλοκή, μια από την πλευρά της Gretta και μια από την πλευρά του Dan, με flashback.
Όσον αφορά τις ερμηνείες τους, ο Ruffalo με αφάνα και με άνετη διάθεση, φαίνεται να το διασκεδάζει στο έπακρο αλλά φαντάζει κάπως υπερβολικός αφού χτυπιέται όλη την ώρα. Παραμένει όμως ιδανικός και ευχάριστος ως ένας ναι μεν indie αλλά και "πέρα βρέχει", χαρακτήρας. Από την άλλη, η Knightley με την κιθάρα στα χέρια, αφού υποδύεται μια γνήσια καλλιτέχνις που έχει πάντα έμπνευση και δεν τη συγκινούν η φήμη ή τα χαοτικά studios, υιοθετεί ένα στυλ που θυμίζει την αγαπημένη Alanis Morrissey, κάτι που την κάνει ακόμη πιο συμπαθητική. Παράλληλα τραγουδάει η ίδια τα κομμάτια, έτσι οφείλουμε να της αναγνωρίσουμε και τη μελωδική φωνή! Στο cast υπάρχει και ο Adam Levine -ναι αυτός από τους Maroon 5. Δεν είχα ιδέα ότι είναι ηθοποιός αλλά συνηθίζεται το φαινόμενο "star και στην pop σκηνή και στις ταινίες". Αυτός περνά απαρατήρητος- τουλάχιστον ας δινόταν η ευκαιρία σε κάποιον επαγγελματία ηθοποιό που έχει περισσότερες πιθανότητες να υποστηρίξει το ρόλο.
Μέσα στο μουσικό περίβλημα, υπάρχει και το κοινωνικό στοιχείο κυρίως όσον αφορά το θεσμό της οικογένειας, όπου φανερώνεται η ανάγκη του παιδιού για την παρουσία και φροντίδα του "χαμένου" γονέα -εδώ, του "χαμένου" πατέρα. Ο σκηνοθέτης προσεγγίζει τις ανθρώπινες σχέσεις ερωτικές και μη, με αληθοφάνεια, και δίνει μια διαφορετική χροιά στη ρομαντική κομεντί, καθώς επιμένει να κρατά το σεξουαλικό στοιχείο σε αδράνεια, σαν να θέλει να υποστηρίξει το αγνό και γοητευτικό φλερτ που πρωταγωνιστούσε στις κλασσικές ταινίες και που δεν έχει απώτερο σκοπό το κρεβάτι. Επίσης δίνει στην ιστορία, απρόβλεπτη αλλά και ρεαλιστική κατάληξη -να και κάτι που χρειάζονται που και που οι ταινίες του είδους!
Χαρακτηριστικό του "Begin Again" είναι το ρυθμικό αλλά όχι ιδιαίτερα πλούσιο σε μουσικά είδη, soundtrack. Aκούμε μουσικά κομμάτια δια στόματος Keira Knightley από την αρχή ως το τέλος της ταινίας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της είναι ότι θα μπορούσε να διαρκεί πολύ λιγότερο, με την απουσία των πλατειασμών που σημειώνονται σε αρκετά σημεία. Εν τέλει, είναι μια ταινία πλούσια από αισιοδοξία, που σε πείθει πως όταν σου κολλάει κάτι στο μυαλό, το καταφέρνεις- εννοείται πως απαιτείται σκληρή δουλειά και επιμονή.
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου