Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

Birdman or The Unexpected Virtue of Ignorance κριτική ταινίας

Σκηνοθεσία: Alejandro Gonzalez Inarritu
Hθοποιοί: Emma Stone, Edward Norton, Naomi Watts, Andrea Riseborough, Michael Keaton, Zach Galifianakis

Ύστερα από μία σειρά δραματικών ταινιών, ο Μεξικανός σκηνοθέτης Alejandro Gonzalez Inarritu επιστρέφει  με κάτι εντελώς διαφορετικό, μία πρωτότυπη σεναριακή ιδέα που τη χαρακτηρίζει το μαύρο και πικρόχολο χιούμορ της. Μια ταινία που φέτος φιγουράρει ως ένα από τα δυνατά οσκαρικά φαβορί καθώς είναι υποψήφιο για εννιά Όσκαρ.

Βρισκόμαστε στα παρασκήνια ενός γιγαντιαίου θεάτρου στο χώρο του Brodway. Η κάμερα περιστρέφεται κυρίως στα παρασκήνια με ελάχιστες "λοξοδρομήσεις" όταν επισκέπτεται τους χαοτικούς δρόμους της Ν.Υόρκης. Ο ηθοποιός Riggan Thomson (Michael Keaton) που έγινε πριν από χρόνια διάσημος παίζοντας έναν σούπερ-ήρωα, τον Birdman,  προσπαθεί να ανεβάσει ένα θεατρικό, ελπίζοντας πως θα αναβιώσει την καριέρα του. Παράλληλα με τον Thomson αλληλεπιδρούν ο φευγάτος παραγωγός και κολλητός του σκηνοθέτη-πρωταγωνιστή που τον εμψυχώνει συνεχώς (Zach Galifianakis), η ηθοποιός- ερωμένη του σκηνοθέτη (Andrea Riseborough), καθώς και μια ακόμη ηθοποιός που βρίσκεται σε αναζήτηση  αυτοκυριαρχίας και αυτοσεβασμού (Naomi Watts), ένας αλαζόνας και εκνευριστικός ηθοποιός- εν ολίγοις για μπάτσες, (ειρωνικά αξιολάτρευτος εδώ ο Edward Norton) και τέλος η νεαρή κόρη του Thomson που βρίσκεται στα πλαίσια αποτοξίνωσης και ενώ έχει φάει πολλές πίκρες από τον πατέρα της, συνεργάζεται μαζί του (εντυπωσιακή η Emma Stone). 

Πρώτη μας συστήνεται..η πλάτη του Thomson ενώ ο ίδιος ήρεμος, αναλογίζεται στο καμαρίνι του. Αυτό που μάλλον θα σας κεντρίσει το ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι το σώμα του βρίσκεται κάποια εκατοστά πάνω από το έδαφος... Είναι μια από τις αρκετές mindfuck στιγμές του "Birdman", αλλά η μοναδική κατά την οποία επικρατεί απόλυτη ηρεμία. Μετά από αυτό, ξεχάστε οτιδήποτε έχει σχέση με ηρεμία. Ακολουθεί ένα δίωρο γεμάτο ένταση και σύγχυση, τις οποίες εντείνει η μονότονη drums συνοδεία  σε ρυθμούς jazz. Μια συνεχής τρέλα που φυσικά δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχε ο κεντρικός της χαρακτήρας- ο παλαί ποτέ εμπορικός σούπερ ήρωας που τις ημέρες που προηγούνται της πρεμιέρας του, καλείται να αντιμετωπίσει τα επαγγελματικά και οικογενειακά του προβλήματα, αλλά και τους προσωπικούς του δαίμονες. Ο Michael Keaton βαστάει γερά τον κεντρικό ρόλο και δικαίως έχει σαρώσει τις υποψηφιότητες.

Η σκηνοθετική πλευρά επιλέγει να γυριστεί η ταινία "σαν" σε μονοπλάνο. Μακροπερίοδα μονοπλάνα με ελάχιστα, σχεδόν απαρατήρητα cuts, δημιουργούν μια αίσθηση κλειστοφοβίας. Προσκαλούν το θεατή να γίνει κομμάτι τους, ο οποίος τελικά δέχεται χωρίς όμως να το επιλέγει από μόνος του, με αποτέλεσμα να νιώσει άβολα για αυτό αφού γίνεται μάρτυρας ακραίων συμπεριφορών και καταστάσεων. Ο κόσμος του "Βirdman" που πολύ πιθανόν να μην σας γίνει αρεστός, υπάρχει και εκτός ταινίας. "Να φτάσω ψηλά, όσο πιο ψηλά γίνεται!", μια αβίαστη επιθυμία και ανάγκη για αποδοχή ή αναγνώριση που σε αναγκάζει να ξεχνάς και να παραμελείς ορισμένους σημαντικότερους παράγοντες. 


Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3/5

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου