Σκηνοθεσία: Mike Leigh
Hθοποιοί: Timothy Spall, Paul Jesson, Dorothy Atkinson
Tι γίνεται τώρα τελευταία με τις ιστορίες καταξιωμένων ζωγράφων? Πριν λίγες μέρες είχαμε το "Big Eyes" του Burton- μια αναφορά στη ζωγράφο Margaret Keane, και τώρα μας παρουσιάζεται ο "Κύριος Turner. Πιο συγκεκριμένα, έχουμε να κάνουμε με μια διεισδυτική ματιά στη ζωή του Βρετανού ζωγράφου Joseph Mallord William Turner, πρόδρομο των ιμπρεσιονιστών. Ο σπουδαίος Βρετανός σκηνοθέτης Mike Leigh, επιστρέφει στα βιογραφικά δράματα εποχής με τη συγκλονιστική αποτύπωση της ζωής του μεγαλύτερου ίσως Βρετανού εικαστικού όλων των εποχών, επιλέγοντας και πάλι ως πρωταγωνιστή του τον Timothy Spall με τον οποίο είχαν συνεργαστεί και στο "Secrets and Lies", (1996). Η σκηνοθετική του προσέγγιση περιορίζεται στα τελευταία 25 χρόνια της ζωής του.
Mε στόχο να "ζωγραφίσει" το πορτραίτο ενός χαρακτήρα στο σύνολο του, παρουσιάζει τον Turner και από την καλή αλλά και από την ανάποδη του. Έτσι, γνωρίζουμε τον οραματιστή καλλιτέχνη που χάνεται στην απεραντοσύνη των φυσικών τοπίων και των χρωμάτων, αντιμετωπίζοντας τα με σεβασμό και μετριοφροσύνη. Ταυτόχρονα γνωρίζουμε και έναν αντικειμενικά αντιπαθητικό άντρα, που τσιγκουνεύεται να δώσει αγάπη ακόμη και στην οικογένειά του -παρά μόνο τον πατέρα του, προκαλώντας φόβο και δυστυχία στη γυναίκα και στις κόρες του. Παρόλα αυτά ο ίδιος δεν σταματά να αναζητά την αληθινή αγάπη. Αυτό που τον κάνει ακόμη πιο αντιπαθητικό είναι η ζωώδης συμπεριφορά του όσον αφορά κυρίως στις κοινωνικές συναναστροφές του, κάτι που μάλλον δικαιολογείται από τον θάνατο του πατέρα του.
Είναι φανερό πως ο σκηνοθέτης αντιμετωπίζει με σχολαστικότητα και φροντίδα το υλικό του και εκμεταλλεύεται τις υποκριτικές αρετές του πρωταγωνιστή, έτσι ώστε να μπούμε για τα καλά στον κόσμο του Turner, να τον μάθουμε ίσως σπιθαμή προς σπιθαμή. Αυτή η σχολαστικότητα όμως είναι που "βαραίνει" συχνά πυκνά την ταινία και αυτό είναι το μεγάλο αρνητικό της.
Η ιδιαίτερη φροντίδα και προσοχή δεν σταματούν στο πρόσωπο του ζωγράφου, αλλά προχωρούν και στον γύρω από αυτόν κόσμο, με μια εντυπωσιακή αναπαράσταση της εποχής που δίνει πλάνα άριστα φωτογραφημένα από τον Dick Pope, που φιλοδοξούν να συναγωνιστούν σε ποιότητα και πλούτο τους πίνακες του ήρωα. Τα ειδυλλιακά πλάνα-πίνακες ζωγραφικής έρχονται ως αντίθεση μπροστά στην ασχήμια του κεντρικού ήρωα.
Ο Timothy Spall που βραβεύτηκε για την ερμηνεία του τόσο στο φεστιβάλ Καννών όσο στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου, δίνει ίσως την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του. Υπάρχει όμως ο κίνδυνος να φανεί κουραστικός με τους συνεχείς ζωώδεις ήχους που βγάζει..
Y.Γ. Σύμφωνα με δηλώσεις του Spall, για τις ανάγκες του ρόλου έκανε μαθήματα ζωγραφικής για 2 χρόνια!
Υ.Γ 2. Είναι πολύ ωραίο να γνωρίζεις τόσο σημαντικές προσωπικότητες με τον άμεσο τρόπο που σου προσφέρουν οι ταινίες!
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3/5
Hθοποιοί: Timothy Spall, Paul Jesson, Dorothy Atkinson
Mε στόχο να "ζωγραφίσει" το πορτραίτο ενός χαρακτήρα στο σύνολο του, παρουσιάζει τον Turner και από την καλή αλλά και από την ανάποδη του. Έτσι, γνωρίζουμε τον οραματιστή καλλιτέχνη που χάνεται στην απεραντοσύνη των φυσικών τοπίων και των χρωμάτων, αντιμετωπίζοντας τα με σεβασμό και μετριοφροσύνη. Ταυτόχρονα γνωρίζουμε και έναν αντικειμενικά αντιπαθητικό άντρα, που τσιγκουνεύεται να δώσει αγάπη ακόμη και στην οικογένειά του -παρά μόνο τον πατέρα του, προκαλώντας φόβο και δυστυχία στη γυναίκα και στις κόρες του. Παρόλα αυτά ο ίδιος δεν σταματά να αναζητά την αληθινή αγάπη. Αυτό που τον κάνει ακόμη πιο αντιπαθητικό είναι η ζωώδης συμπεριφορά του όσον αφορά κυρίως στις κοινωνικές συναναστροφές του, κάτι που μάλλον δικαιολογείται από τον θάνατο του πατέρα του.
Η ιδιαίτερη φροντίδα και προσοχή δεν σταματούν στο πρόσωπο του ζωγράφου, αλλά προχωρούν και στον γύρω από αυτόν κόσμο, με μια εντυπωσιακή αναπαράσταση της εποχής που δίνει πλάνα άριστα φωτογραφημένα από τον Dick Pope, που φιλοδοξούν να συναγωνιστούν σε ποιότητα και πλούτο τους πίνακες του ήρωα. Τα ειδυλλιακά πλάνα-πίνακες ζωγραφικής έρχονται ως αντίθεση μπροστά στην ασχήμια του κεντρικού ήρωα.
Ο Timothy Spall που βραβεύτηκε για την ερμηνεία του τόσο στο φεστιβάλ Καννών όσο στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου, δίνει ίσως την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του. Υπάρχει όμως ο κίνδυνος να φανεί κουραστικός με τους συνεχείς ζωώδεις ήχους που βγάζει..
Y.Γ. Σύμφωνα με δηλώσεις του Spall, για τις ανάγκες του ρόλου έκανε μαθήματα ζωγραφικής για 2 χρόνια!
Υ.Γ 2. Είναι πολύ ωραίο να γνωρίζεις τόσο σημαντικές προσωπικότητες με τον άμεσο τρόπο που σου προσφέρουν οι ταινίες!
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου