Σκηνοθεσία: Francois Ozon
Ηθοποιοί: Romain Duris, Anais Demoustier, Raphael Personnaz
Η σεξουαλική ταυτότητα και επιθυμία, επανέρχεται ως θεματική αιχμή στο έργο του σκηνοθέτη Francois Ozon ("Η πισίνα", "Sitcom", "Νέα και όμορφη").
Στη νέα του ταινία "Une nouvelle amie" που βασίζεται στο σύντομο διήγημα της Ρουθ Ρέντελ "The New Girlfriend", με σεναριακά όπλα το χιούμορ και το σασπένς, προσπαθεί να εξερευνήσει τους μυστηριώδης βάλτους της ανθρώπινης σεξουαλικότητας. Εδώ, τα δύο άτομα στα οποία κεντράρει η κάμερά του, τυχαίνει να βιώνουν την απώλεια ενός πολυαγαπημένου προσώπου.
Μετά το θάνατο της καλύτερης της φίλης, η Κλαιρ πέφτει σε βαθιά κατάθλιψη, ώσπου μια καινούργια φιλενάδα, που κρατά ένα εντελώς ασυνήθιστο μυστικό, μπαίνει στη ζωή της. Η νέα αυτή σχέση την οδηγεί σε πολλές αναπάντεχες ανακαλύψεις που ενώ αρχικά την σοκάρουν, ταυτόχρονα της ανοίγουν νέους ορίζοντες και τελικά την οδηγούν στο να ξαναβρεί το κέφι της για ζωή μέσα από μια νέα μεταμορφωμένη προσωπικότητα.
Ο Γάλλος δημιουργός, πειραματίζεται με την ανεκτικότητα μας προς αυτό που δεν έχουμε συνηθίσει, το διαφορετικό. Τολμάει ο άνθρωπος να δεχτεί και να σεβαστεί αυτό που τυχαίνει να μην μοιάζει με τον ίδιο? Εκτός από την αφηγηματική επιδεξιότητα που τον χαρακτηρίζει, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον Francois Ozon και την ωριμότητα με την οποία αντιμετωπίζει τη θεματική του σεναρίου, δείχνοντας της τον απαιτούμενο σεβασμό, κάτι που διακρίνεται κυρίως μέσα από τις αναπάντεχες χιουμοριστικές στιγμές, οι οποίες είναι άκρως πετυχημένες και δεν γελοιοποιούν διόλου το ιδιαίτερο ύφος των περιστάσεων.
Ο πιο απαιτητικός ρόλος δίνεται στα χέρια του Romain Duris. Με σεβασμό προς τον χαρακτήρα που καλείται να υποδυθεί- μια καταπιεσμένη προσωπικότητα που δεν αντέχει άλλο να κρύβεται μέσα στην ντουλάπα της, δίνει μια ερμηνεία μετρημένη, χωρίς υποκριτικές μούτες αλλά πλαισιωμένη με αληθοφανή διάθεση.
Παρά το γεγονός ότι η ταινία έχει ορισμένες "μαύρες τρύπες"- η σκηνοθεσία δεν λειτουργεί όσο πετυχημένα θα ήθελε καθώς φαίνεται να αγγίζει τα όρια της υπερβολής, αξίζει την προσοχή μας για την πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα ιστορία της. Αποτελεί ένα είδος παραβολής για την αναζήτηση και την πολυπλοκότητα ίσως, του σεξουαλικού πόθου και των ανθρώπινων σχέσεων.
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3/5
Ηθοποιοί: Romain Duris, Anais Demoustier, Raphael Personnaz
Στη νέα του ταινία "Une nouvelle amie" που βασίζεται στο σύντομο διήγημα της Ρουθ Ρέντελ "The New Girlfriend", με σεναριακά όπλα το χιούμορ και το σασπένς, προσπαθεί να εξερευνήσει τους μυστηριώδης βάλτους της ανθρώπινης σεξουαλικότητας. Εδώ, τα δύο άτομα στα οποία κεντράρει η κάμερά του, τυχαίνει να βιώνουν την απώλεια ενός πολυαγαπημένου προσώπου.
Μετά το θάνατο της καλύτερης της φίλης, η Κλαιρ πέφτει σε βαθιά κατάθλιψη, ώσπου μια καινούργια φιλενάδα, που κρατά ένα εντελώς ασυνήθιστο μυστικό, μπαίνει στη ζωή της. Η νέα αυτή σχέση την οδηγεί σε πολλές αναπάντεχες ανακαλύψεις που ενώ αρχικά την σοκάρουν, ταυτόχρονα της ανοίγουν νέους ορίζοντες και τελικά την οδηγούν στο να ξαναβρεί το κέφι της για ζωή μέσα από μια νέα μεταμορφωμένη προσωπικότητα.
Ο Γάλλος δημιουργός, πειραματίζεται με την ανεκτικότητα μας προς αυτό που δεν έχουμε συνηθίσει, το διαφορετικό. Τολμάει ο άνθρωπος να δεχτεί και να σεβαστεί αυτό που τυχαίνει να μην μοιάζει με τον ίδιο? Εκτός από την αφηγηματική επιδεξιότητα που τον χαρακτηρίζει, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον Francois Ozon και την ωριμότητα με την οποία αντιμετωπίζει τη θεματική του σεναρίου, δείχνοντας της τον απαιτούμενο σεβασμό, κάτι που διακρίνεται κυρίως μέσα από τις αναπάντεχες χιουμοριστικές στιγμές, οι οποίες είναι άκρως πετυχημένες και δεν γελοιοποιούν διόλου το ιδιαίτερο ύφος των περιστάσεων.
Ο πιο απαιτητικός ρόλος δίνεται στα χέρια του Romain Duris. Με σεβασμό προς τον χαρακτήρα που καλείται να υποδυθεί- μια καταπιεσμένη προσωπικότητα που δεν αντέχει άλλο να κρύβεται μέσα στην ντουλάπα της, δίνει μια ερμηνεία μετρημένη, χωρίς υποκριτικές μούτες αλλά πλαισιωμένη με αληθοφανή διάθεση.
Παρά το γεγονός ότι η ταινία έχει ορισμένες "μαύρες τρύπες"- η σκηνοθεσία δεν λειτουργεί όσο πετυχημένα θα ήθελε καθώς φαίνεται να αγγίζει τα όρια της υπερβολής, αξίζει την προσοχή μας για την πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα ιστορία της. Αποτελεί ένα είδος παραβολής για την αναζήτηση και την πολυπλοκότητα ίσως, του σεξουαλικού πόθου και των ανθρώπινων σχέσεων.
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου