Παρασκευή 3 Απριλίου 2015

In Order of Disappearance/Kraftidioten κριτική ταινίας

Σκηνοθεσία: Hans Petter Moland
Ηθοποιοί:  Stellan Skarsgard, Bruno Ganz, Kristofer Hivju, Birgitte Hjort Sorensen, Pål Sverre Hagen, Jakob Oftebro

Οι περιπέτειες στα απέραντα χιονισμένα τοπία με χαρακτηριστικό το καυστικό και το μαύρο χιούμορ, καλά κρατούν στη φετινή κινηματογραφική χρονιά από την πλευράς της Σκανδιναβίας. Θυμηθείτε το πολύ καλό "Ανωτέρα βία" ("Τurist") που παίχτηκε πριν λίγους μήνες.
Αυτή τη φορά έχουμε μία ιστορία εκδίκησης, που διαδραματίζεται στο παγωμένο τοπίο της Νορβηγίας σε σκηνοθεσία του επιτυχημένου Hans Petter Moland o οποίος επιστρέφει τέσσερα χρόνια μετά το «A Somewhat Gentle Man», και πάλι με πρωταγωνιστή τον Stellan Skarsgard αλλά αυτή τη φορά με το επώνυμο Dickman (ναι ισχύει αυτό που σας πέρασε από το μυαλό...).

Ο Nils Dickman ζει στο Μπεϊτονστόλεν, είναι παντρεμένος με την Γκοντρούν κι έχει έναν γιο, τον Ίνγκβαρ, που λείπει για σπουδές στο Όσλο. 45 ετών και δηλώνει ευτυχισμένος, εργάζεται ως οδηγός εκχιονιστήρα, υπεύθυνος να διατηρεί καθαρό τον δρόμο της περιοχής του. Πρόσφατα ανακηρύχτηκε πολίτης της χρονιάς στο Μπεϊτονστόλεν και περιμένει τη σύνταξη του και μερικά εγγόνια, πάντα κοιτώντας με ασφαλή τρόπο τη ζωή. Τότε, όμως, λαμβάνει ένα τηλεφώνημα που του γνωστοποιεί ότι ο γιος του πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης. Η θλίψη του μετατρέπεται σε οργή για εκδίκηση και ο Νιλς βρίσκεται ξάφνου στο μέσο ενός πολέμου εμπόρων ναρκωτικών, στον οποίο ο «κόμης» μάχεται την αντίπαλη σερβική μαφία. 

Μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα όλη η ταινία. Ο Dickman αποφασίζει να πάρει τη δικαιοσύνη στα χέρια του στα να τιμωρήσει τους ανθρώπους που ευθύνονται για τον θάνατο του γιού του. Μέσα σε ένα έξοχα φωτογραφημένο χιονισμένο τοπίο που συμβάλλει στο κλειστοφοβικό κλίμα της ταινίας, και με επιβλητικότατα γενικά πλάνα όπου ο τεράστιος εκχιονιστήρας του Dickman διασχίζει τα χιονισμένα μονοπάτια, ξεκινά το ανθρωποκυνηγητό.

O πραγματικός χαρακτήρας της ταινίας δεν κάνει την εμφάνισή του αμέσως, καθώς στην αρχή νομίζουμε πως παρακολουθούμε ένα κλασικό κοινωνικό δράμα. Καθώς η ώρα περνά όμως, το κατάμαυρο χιούμορ και η παρωδία, χαιρετούν τη θέση του πρωταγωνιστή. Το πανέξυπνο σενάριο που αναμετριέται συνεχώς με τον εαυτό του, αποφεύγει όλα τα κλισέ του είδους λες και είναι μικρόβια! Αυτά τα δύο στοιχεία μαζί κάνουν το φιλμ αρκετά διασκεδαστικό. Παράλληλα, αναμειγνύεται διακριτικά και πετάγεται από το πουθενά το αιματοβαμμένο ύφος του σπλάτερ καθώς ο σκηνοθέτης έχει δανειστεί στοιχεία και από τον αγαπημένο για πολλούς Tarantino με αποκορύφωμα μια από τις τελευταίες σκηνές όπου επικρατεί το μοτίβο "τίποτα δεν μένει όρθιο". 

Δυναμίτης της ταινίας είναι και οι πρωταγωνιστές της. Εκτός από τον απολαυστικό Stellan Skarsgard, οι Pål Sverre Hagen και Bruno Ganz στο ρόλο των "Νονών" του δίνουν και καταλαβαίνει. 


Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με μια μακάβρια (κάτι που το καταλαβαίνουμε και από τον τίτλο) ιστορία που χάρης τον σκηνοθέτη της γίνεται μια απολαυστική κοινωνική κριτική.


Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3.5/5 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου