Σκηνοθεσία: Christian Petzold
Hθοποιοί: Nina Hoss, Ronald Zehrfeld, Nina Kunzendorf
Ταινία εποχής βασισμένη στο μυθιστόρημα μυστηρίου του Γάλλου Ιμπέρ Μοντελέ που γράφτηκε το 1961. Μια ιστορία που κοιτά κατάματα το παραμορφωμένο πρόσωπο της μεταπολεμικής Γερμανίας και την σκληρή πραγματικότητα της χαμένης αθωότητας. Το "Τραγούδι του Φοίνικα" που θα μπορούσε κάλλιστα να λέγεται και "Η ειρωνεία της ανθρώπινης ζωής" είχε επίσημη συμμετοχή στο φεστιβάλ του Τορόντο και κάμποσες ακόμη διακρίσεις.
Ιούνιος, 1945. Βαριά τραυματισμένη και με παραμορφωμένο πρόσωπο, η επιζήσασα του Άουσβιτς, Νέλι επιστρέφει στη γενέτειρά της, το Βερολίνο. Παρά τις προειδοποιήσεις που έχει λάβει να μην αναζητήσει τον σύζυγό της, εκείνη τον εντοπίζει. Ο Τζόνι, ωστόσο, είναι πεπεισμένος πως και η γυναίκα του είναι νεκρή και δεν πιστεύει πως είναι στ’ αλήθεια αυτή. Μετά από μία σειρά καταστάσεων, η Νέλι καταλήγει να γίνεται σωσίας του ίδιου της του εαυτού.
Πόνος, αμφιβολία, δισταγμός, επιμονή, πίστη στη βαθιά και αληθινή αγάπη. Ένας σεισμός συναισθημάτων στο εσωτερικό της πρωταγωνίστριας που επιβιώνει σε μια εποχή ντροπής και ενοχής. Η πρωταγωνίστρια παλεύει να αναγεννηθεί από τις στάχτες της, κάτι που σύμφωνα με τη μυθολογία, το καταφέρνει το μυθικό πουλί, Φοίνικας. Και εδώ συναντάμε τον αλληγορικό ρόλο του τίτλου, ο οποίος απεικονίζεται ανατριχιαστικά στην τελευταία σκηνή του φιλμ. "Phοenix" όμως είναι και το όνομα του αμερικάνικου μπαρ όπου η Νέλι, χωρίς να έχει πάψει στιγμή να αναζητά τον άντρα της, επιτέλους τον συναντά. Άλλο ένα ειρωνικό χτύπημα της μοίρας για την καταρρακωμένη πρωταγωνίστρια.
Η Nina Hoss, που την γνωρίσαμε μέσα από το "Barbara", είναι απλά εξαιρετική. Εκπληκτικά συγκρατημένη αφήνει το βλέμμα της μόνο, να προδώσει την τεράστια συναισθηματική σύγχυση μιας πονεμένης και τόσο ερωτευμένης γυναίκας που έχει στείλει στον άλλο κόσμο την αξιοπρέπεια της. Τη σύγχυση που ενδέχεται να νιώσει κάποιος αν αποκτήσει ξαφνικά ένα διαφορετικό από αυτό που έχει συνηθίσει για τον εαυτό του, πρόσωπο. Τη σύγχυση ενός ατόμου που δεν έχει πάψει να αγαπά κάποιον για τον οποίο είναι γεμάτος αμφιβολίες. Πως θα καταφέρει και αν το καταφέρει, να αντιμετωπίσει την αλήθεια? Εξαιρετικός στέκει δίπλα της και ο Ronald Zehrfeld ως ο αντιήρωας-κάθαρμα Τζόνι που δεν νιώθει να αναγνωρίσει τη γυναικά που κάποτε παντρεύτηκε.
Ο αλληγορικός τίτλος δεν αναφέρεται μονάχα στην αναγέννηση της επίμονης Νέλι, αλλά και στην αναγέννηση μιας ολόκληρης χώρας, την οδυνηρά ηττημένη Γερμανία που έχασε και αυτή την αξιοπρέπεια της όπως η επιζήσασα του Άουσβιτς πρωταγωνίστρια, και να που τώρα, προσπαθεί να ξεφύγει από το ντροπιαστικό παρελθόν της. Η απεικόνιση της μεταπολεμικής και βαριά τραυματισμένης Γερμανίας, είναι εκπληκτική. Η σκηνοθεσία με τη βοήθεια της εξαιρετικής φωτογραφίας, δίνουν στην ταινία το κατάμαυρο επιβλητικό στυλ ενός φιλμ νουάρ και χτίζουν σταδιακά μια αισθητική γεμάτη αγωνία και προβληματισμούς, στα επίπεδου του αξέχαστου "Δεσμώτη του Ιλλίγκου" του Alfred Hitchcock.
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3.5/5
Hθοποιοί: Nina Hoss, Ronald Zehrfeld, Nina Kunzendorf
Ιούνιος, 1945. Βαριά τραυματισμένη και με παραμορφωμένο πρόσωπο, η επιζήσασα του Άουσβιτς, Νέλι επιστρέφει στη γενέτειρά της, το Βερολίνο. Παρά τις προειδοποιήσεις που έχει λάβει να μην αναζητήσει τον σύζυγό της, εκείνη τον εντοπίζει. Ο Τζόνι, ωστόσο, είναι πεπεισμένος πως και η γυναίκα του είναι νεκρή και δεν πιστεύει πως είναι στ’ αλήθεια αυτή. Μετά από μία σειρά καταστάσεων, η Νέλι καταλήγει να γίνεται σωσίας του ίδιου της του εαυτού.
Πόνος, αμφιβολία, δισταγμός, επιμονή, πίστη στη βαθιά και αληθινή αγάπη. Ένας σεισμός συναισθημάτων στο εσωτερικό της πρωταγωνίστριας που επιβιώνει σε μια εποχή ντροπής και ενοχής. Η πρωταγωνίστρια παλεύει να αναγεννηθεί από τις στάχτες της, κάτι που σύμφωνα με τη μυθολογία, το καταφέρνει το μυθικό πουλί, Φοίνικας. Και εδώ συναντάμε τον αλληγορικό ρόλο του τίτλου, ο οποίος απεικονίζεται ανατριχιαστικά στην τελευταία σκηνή του φιλμ. "Phοenix" όμως είναι και το όνομα του αμερικάνικου μπαρ όπου η Νέλι, χωρίς να έχει πάψει στιγμή να αναζητά τον άντρα της, επιτέλους τον συναντά. Άλλο ένα ειρωνικό χτύπημα της μοίρας για την καταρρακωμένη πρωταγωνίστρια.
Ο αλληγορικός τίτλος δεν αναφέρεται μονάχα στην αναγέννηση της επίμονης Νέλι, αλλά και στην αναγέννηση μιας ολόκληρης χώρας, την οδυνηρά ηττημένη Γερμανία που έχασε και αυτή την αξιοπρέπεια της όπως η επιζήσασα του Άουσβιτς πρωταγωνίστρια, και να που τώρα, προσπαθεί να ξεφύγει από το ντροπιαστικό παρελθόν της. Η απεικόνιση της μεταπολεμικής και βαριά τραυματισμένης Γερμανίας, είναι εκπληκτική. Η σκηνοθεσία με τη βοήθεια της εξαιρετικής φωτογραφίας, δίνουν στην ταινία το κατάμαυρο επιβλητικό στυλ ενός φιλμ νουάρ και χτίζουν σταδιακά μια αισθητική γεμάτη αγωνία και προβληματισμούς, στα επίπεδου του αξέχαστου "Δεσμώτη του Ιλλίγκου" του Alfred Hitchcock.
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3.5/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου