Σκηνοθεσία: Marianne Tardieu
Hθοποιοί: Reda Kateb, Adele Exarchopoulos, Rashid Debbouze
Ένα χαμηλών τόνων, απορροφητικό κοινωνικό δράμα, είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της διευθύντριας φωτογραφίας Marianne Tardieu. H Ελληνική πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε στο 20ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, "Νύχτες Πρεμιέρας".
Ο Σερίφ είναι γύρω στα τριάντα και έχει επιστρέψει στο σπίτι των γονιών του. Προσπαθεί να περάσει τις εξετάσεις για να ξεκινήσει τις σπουδές του στη νοσηλευτική. Παράλληλα για να βγάλει τα προς το ζην, εργάζεται ως φύλακας σε εταιρεία σεκιούριτι. Όταν θα περάσει επιτυχώς το γραπτό μέρος των εξετάσεων και θα γνωρίσει την Τζένη, μια γυναίκα που του αρέσει, φαίνεται πως η ζωή αρχίζει να του χαμογελά ξανά. Ωστόσο, μια συμμορία παιδιών που συχνάζουν στο εμπορικό κέντρο όπου εργάζεται τον ενοχλούν συστηματικά. Για να τα ξεφορτωθεί συμφωνεί με έναν γνωστό του να τον βοηθήσει και σαν αντάλλαγμα ο Σερίφ θα πρέπει να τον ενημερώσει εμπιστευτικά για μια προσεχή αποστολή φορτίου. Ωστόσο κατά τη διάρκεια εκείνης της νύχτας, η κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχο…
Το θεματικό αντικείμενο του σεναρίου θυμίζει αυτό του "Girlhood" που βγήκε στις αίθουσες μόλις την προηγούμενη εβδομάδα. Η καθημερινότητα, η ζωή στα υποβαθμισμένα παρισινά προάστια με επίκεντρο και ευαισθησία προς τις νεότερες ηλικίες, πρωταγωνιστεί και στα δύο αυτά φιλμικά κείμενα. Ο χαρακτήρας που κινεί τα νήματα της ιστορίας υπάρχει και εδώ, μόνο που αυτή τη φορά είναι αθεράπευτα συνεσταλμένος και ευάλωτος.
Ταινία που μοιάζει να μελαγχολεί με κάθε νέο λεπτό που περνά, χάρη στις ιδιαιτέρως ευαίσθητες ερμηνείες των ηθοποιών, Reda Kateb και Adele Exarchopoulos (σε μια σχετικά σύντομη εμφάνιση). Την παράσταση κλέβει ο Reda Kateb, που κατάφερε να ξεχωρίσει στο πρόσφατο "Μακριά από τους Ανθρώπους", με μια ειλικρινή και χαμηλών τόνων ερμηνεία, δίχως πολλά λόγια. Ίσως αποτελεί την καταλληλότερη επιλογή για το ρόλο του ανασφαλούς, επιφυλακτικού Σερίφ. Η Marianne Tardieu του χαρίζει αρκετά πλάνα "απομονώνοντας" τον από τον περίγυρό του, βυθισμένο και προβληματισμένο στις σκέψεις του. Στοιχείο που ταιριάζει απόλυτα με τον χαρακτήρα του Σερίφ που φαίνεται να προτιμάει τη μοναξιά και το τσιγάρο του περισσότερο από το να συναναστρέφεται με τους συναδέλφους του.
Η σκηνοθέτης αποτυπώνει με ρεαλισμό και λιτότητα το πορτραίτο της σύγχρονης κοινωνίας που κυριαρχείται από τη μάστιγα της οικονομικής και κυρίως ηθικής κρίσης, και ενός ατόμου που κυριεύεται από ανασφάλεια ενώ προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε αυτήν. Όχι να ζήσει, αλλά να επιβιώσει.
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3/5
Hθοποιοί: Reda Kateb, Adele Exarchopoulos, Rashid Debbouze
Ο Σερίφ είναι γύρω στα τριάντα και έχει επιστρέψει στο σπίτι των γονιών του. Προσπαθεί να περάσει τις εξετάσεις για να ξεκινήσει τις σπουδές του στη νοσηλευτική. Παράλληλα για να βγάλει τα προς το ζην, εργάζεται ως φύλακας σε εταιρεία σεκιούριτι. Όταν θα περάσει επιτυχώς το γραπτό μέρος των εξετάσεων και θα γνωρίσει την Τζένη, μια γυναίκα που του αρέσει, φαίνεται πως η ζωή αρχίζει να του χαμογελά ξανά. Ωστόσο, μια συμμορία παιδιών που συχνάζουν στο εμπορικό κέντρο όπου εργάζεται τον ενοχλούν συστηματικά. Για να τα ξεφορτωθεί συμφωνεί με έναν γνωστό του να τον βοηθήσει και σαν αντάλλαγμα ο Σερίφ θα πρέπει να τον ενημερώσει εμπιστευτικά για μια προσεχή αποστολή φορτίου. Ωστόσο κατά τη διάρκεια εκείνης της νύχτας, η κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχο…
Το θεματικό αντικείμενο του σεναρίου θυμίζει αυτό του "Girlhood" που βγήκε στις αίθουσες μόλις την προηγούμενη εβδομάδα. Η καθημερινότητα, η ζωή στα υποβαθμισμένα παρισινά προάστια με επίκεντρο και ευαισθησία προς τις νεότερες ηλικίες, πρωταγωνιστεί και στα δύο αυτά φιλμικά κείμενα. Ο χαρακτήρας που κινεί τα νήματα της ιστορίας υπάρχει και εδώ, μόνο που αυτή τη φορά είναι αθεράπευτα συνεσταλμένος και ευάλωτος.
Ταινία που μοιάζει να μελαγχολεί με κάθε νέο λεπτό που περνά, χάρη στις ιδιαιτέρως ευαίσθητες ερμηνείες των ηθοποιών, Reda Kateb και Adele Exarchopoulos (σε μια σχετικά σύντομη εμφάνιση). Την παράσταση κλέβει ο Reda Kateb, που κατάφερε να ξεχωρίσει στο πρόσφατο "Μακριά από τους Ανθρώπους", με μια ειλικρινή και χαμηλών τόνων ερμηνεία, δίχως πολλά λόγια. Ίσως αποτελεί την καταλληλότερη επιλογή για το ρόλο του ανασφαλούς, επιφυλακτικού Σερίφ. Η Marianne Tardieu του χαρίζει αρκετά πλάνα "απομονώνοντας" τον από τον περίγυρό του, βυθισμένο και προβληματισμένο στις σκέψεις του. Στοιχείο που ταιριάζει απόλυτα με τον χαρακτήρα του Σερίφ που φαίνεται να προτιμάει τη μοναξιά και το τσιγάρο του περισσότερο από το να συναναστρέφεται με τους συναδέλφους του.Η σκηνοθέτης αποτυπώνει με ρεαλισμό και λιτότητα το πορτραίτο της σύγχρονης κοινωνίας που κυριαρχείται από τη μάστιγα της οικονομικής και κυρίως ηθικής κρίσης, και ενός ατόμου που κυριεύεται από ανασφάλεια ενώ προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε αυτήν. Όχι να ζήσει, αλλά να επιβιώσει.
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου