Σκηνοθεσία: Edna Luise Biesold, Sarah-Violet Bliss, Gabrielle Demeestere, Alexis Gambis, Shruti Ganguly, Brooke Goldfinch, Shripriya Mahesh, Pamela Romanowsky, Bruce Thierry Cheung, Tine Thomasen, Virginia Urreiztieta, Omar Zúñiga Hidalgo
Ηθοποιοί: James Franco, Henry Hopper, Mila Kunis, Jessica Chastain, Zach Braff, Bruce Campbell, Giavani Cairo, Vince Jolivette, Jordan March, Kathi J. Moore, Ziam Penn, Joshua Saba, Mia Serafino, Zachary Unger, Danika Yarosh
H ζωή του αμερικανού ποιητή C.K. Williams αποτυπώνεται μέσα από τα ποιήματα του και τις αναδρομές στο παρελθόν, ώστε ο θεατής να εξοικειωθεί με την ποίηση του Williams αλλά και να αντιληφθεί τις σχέσεις της ζωής του οι οποίες των καθόρισαν ως προσωπικότητα και συνέβαλαν με τον τρόπο τους στο να γίνει ένας σπουδαίος ποιητής. Όλη η ταινία παρουσιάζεται ως ένα αφαιρετικό και εκτενές ποίημα που συνδέει τα επιμέρους αυτοβιογραφικά ποιήματα.
Μέσα από τις συνεχείς αναδρομές σε διάφορα ηλικιακά στάδια προσεγγίζει ο θεατής τη σχέση του ποιητή με τις γυναίκες της ζωής του και όλο το πλήθος των συναισθημάτων που οι σχέσεις αυτές επέφεραν. Από τη στοργή που βίωσε από την τρυφερή μητέρα του (Jessica Chastain) , μέχρι και την αγάπη για την σύζυγο του (Mila Kunis), καθώς και την πρώτη σεξουαλική εμπειρία του ως έφηβος, τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα αλλά και την απώλεια ενός στενού φίλου. Όλα αποδίδονται με λυρισμό που τον συνοδεύουν εικόνες φθινοπωρινού τοπίου που δένουν όμορφα με την ποίηση.
Βλέπεται με πολύ κόπο και προσδοκία ότι θα βελτιωθεί ως το τέλος… Σίγουρα θα ήταν πιο ουσιαστική η απλή ανάγνωση των ποιημάτων μιας και είναι αυτό που κυρίως αξίζει στην ταινία. Σε όλη τη διάρκεια της υπήρχε η μόνιμη αίσθηση ότι τα πάντα ήταν κλεμμένα από κάποια άλλη ταινία, ή μάλλον από πολλές διαφορετικές ταινίες. Για παράδειγμα η σχέση του πρωταγωνιστή με τους γονείς του θύμισε πολύ το «The tree of life» του Malick. Συμπέρασμα στο οποίο οδηγείται κανείς σχετικά εύκολα μιας και η μητέρα και στις δύο ταινίες ενσαρκώνεται από την Jessica Chastain . Έτοιμη συνταγή από το Hollywood. Προφανώς και δεν υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη, αλλά όταν υπάρχουν τόσες κοινοτοπίες και μιμητισμός τέτοιου βαθμού και η ταινία χάνει το νόημα ύπαρξης της.
Υπάρχουν παρ' όλα αυτά κάποιες ενδιαφέρουσες σκηνές αλλά κάπου αρχίζει να μειώνεται η συνοχή και καταλήγουν χαοτικές στην προσπάθεια να αποτυπωθεί η λυρικότητα. Οι ερμηνείας είναι καλούτσικες, ίσως και καλές γεγονός που δεν βοηθάει στο να ξεχαστεί η μετριότητα της ταινίας και να την ανασύρουν σε ένα άλλο επίπεδο.
Με 12 σκηνοθέτες που έχει η ταινία κάπου το πράγμα χάθηκε. Κακή συνεννόηση ή έλλειψη σκηνοθετικής χημείας, πάντως το αποτέλεσμα ήταν από μέτριο έως κακό. Βέβαια στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι πρόκειται για ταινία νέων κινηματογραφιστών και είναι αρκετά λογικό ως ένα βαθμό να ακολουθούν την πεπατημένη, ειδικά όταν αυτό κάνουν συχνά και οι πιο έμπειροι του είδους. Από την άλλη επειδή ακριβώς είναι νέοι, θα περίμενε κανείς πιο φρέσκες ιδέες και όχι τα γνωστά κλισέ.
Αλεξάνδρα Τσαγάνη,
Βαθμολογία 2/5
Ηθοποιοί: James Franco, Henry Hopper, Mila Kunis, Jessica Chastain, Zach Braff, Bruce Campbell, Giavani Cairo, Vince Jolivette, Jordan March, Kathi J. Moore, Ziam Penn, Joshua Saba, Mia Serafino, Zachary Unger, Danika Yarosh
H ζωή του αμερικανού ποιητή C.K. Williams αποτυπώνεται μέσα από τα ποιήματα του και τις αναδρομές στο παρελθόν, ώστε ο θεατής να εξοικειωθεί με την ποίηση του Williams αλλά και να αντιληφθεί τις σχέσεις της ζωής του οι οποίες των καθόρισαν ως προσωπικότητα και συνέβαλαν με τον τρόπο τους στο να γίνει ένας σπουδαίος ποιητής. Όλη η ταινία παρουσιάζεται ως ένα αφαιρετικό και εκτενές ποίημα που συνδέει τα επιμέρους αυτοβιογραφικά ποιήματα.Μέσα από τις συνεχείς αναδρομές σε διάφορα ηλικιακά στάδια προσεγγίζει ο θεατής τη σχέση του ποιητή με τις γυναίκες της ζωής του και όλο το πλήθος των συναισθημάτων που οι σχέσεις αυτές επέφεραν. Από τη στοργή που βίωσε από την τρυφερή μητέρα του (Jessica Chastain) , μέχρι και την αγάπη για την σύζυγο του (Mila Kunis), καθώς και την πρώτη σεξουαλική εμπειρία του ως έφηβος, τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα αλλά και την απώλεια ενός στενού φίλου. Όλα αποδίδονται με λυρισμό που τον συνοδεύουν εικόνες φθινοπωρινού τοπίου που δένουν όμορφα με την ποίηση.
Βλέπεται με πολύ κόπο και προσδοκία ότι θα βελτιωθεί ως το τέλος… Σίγουρα θα ήταν πιο ουσιαστική η απλή ανάγνωση των ποιημάτων μιας και είναι αυτό που κυρίως αξίζει στην ταινία. Σε όλη τη διάρκεια της υπήρχε η μόνιμη αίσθηση ότι τα πάντα ήταν κλεμμένα από κάποια άλλη ταινία, ή μάλλον από πολλές διαφορετικές ταινίες. Για παράδειγμα η σχέση του πρωταγωνιστή με τους γονείς του θύμισε πολύ το «The tree of life» του Malick. Συμπέρασμα στο οποίο οδηγείται κανείς σχετικά εύκολα μιας και η μητέρα και στις δύο ταινίες ενσαρκώνεται από την Jessica Chastain . Έτοιμη συνταγή από το Hollywood. Προφανώς και δεν υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη, αλλά όταν υπάρχουν τόσες κοινοτοπίες και μιμητισμός τέτοιου βαθμού και η ταινία χάνει το νόημα ύπαρξης της.
Υπάρχουν παρ' όλα αυτά κάποιες ενδιαφέρουσες σκηνές αλλά κάπου αρχίζει να μειώνεται η συνοχή και καταλήγουν χαοτικές στην προσπάθεια να αποτυπωθεί η λυρικότητα. Οι ερμηνείας είναι καλούτσικες, ίσως και καλές γεγονός που δεν βοηθάει στο να ξεχαστεί η μετριότητα της ταινίας και να την ανασύρουν σε ένα άλλο επίπεδο.
Με 12 σκηνοθέτες που έχει η ταινία κάπου το πράγμα χάθηκε. Κακή συνεννόηση ή έλλειψη σκηνοθετικής χημείας, πάντως το αποτέλεσμα ήταν από μέτριο έως κακό. Βέβαια στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι πρόκειται για ταινία νέων κινηματογραφιστών και είναι αρκετά λογικό ως ένα βαθμό να ακολουθούν την πεπατημένη, ειδικά όταν αυτό κάνουν συχνά και οι πιο έμπειροι του είδους. Από την άλλη επειδή ακριβώς είναι νέοι, θα περίμενε κανείς πιο φρέσκες ιδέες και όχι τα γνωστά κλισέ.
Αλεξάνδρα Τσαγάνη,
Βαθμολογία 2/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου