Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

Respire/Βreathe κριτική ταινίας

Σκηνοθεσία: Melanie Laurent
Hθοποιοί: Josephine Japy, Lou de Laage, Isabelle Carre

Η Melanie Laurent μετά το “The Adopted” κάθεται για δεύτερη φορά στην καρέκλα του σκηνοθέτη, σε μία ταινία βασισμένη στο ομώνυμο νεανικό μυθιστόρημα της Anne-Sophie Brasme.

Η Τσάρλι, είναι δεκαεφτά χρονών. Ζει μέσα σε έναν “ανεμοστρόβιλο” από φίλους, συναισθήματα, πεποιθήσεις και πολλά πάθη. Είναι μία έφηβη όπως οποιαδήποτε άλλη, στο μεταίχμιο αβεβαιότητας μεταξύ παιδικής ηλικίας και ενηλικίωσης. Είναι ταλαντούχα και όμορφη, αλλά παράλληλα βουτηγμένη στις αμφιβολίες και η καθημερινότητά της βρίθει απογοητεύσεων. Κάποια στιγμή, εισβάλει στη ζωή της η Σάρα, ένα διαφορετικό νέο κορίτσι, όμορφο και με περισσό θράσος. Πρόκειται για μια αυθεντική, αληθινή προσωπικότητα, ένα αστέρι που ξέρει να κάνει τα πάντα σωστά. Ανάμεσα στις δυο κοπέλες θα ξεκινήσει μια δυνατή φιλία, όμως ο χαρακτήρας της υπέροχης αλλά εύθραυστης Τσάρλι δε μπορεί να αντέξει για πολύ τα τερτίπια και τις τσαχπινιές της απρόβλεπτης Σάρα…Οι τρόποι για να την κρατήσει για πάντα ως αποκλειστική της φίλη είναι πολλοί, ποιον θα διαλέξει όμως η Τσάρλι, στην ευαίσθητη ψυχολογική κατάσταση που βρίσκεται;

Οι δύο νεαρές ηθοποιοί Joséphine Japy και Lou de Laage, που υποδύονται τα δύο κορίτσια, αποδίδουν εξαιρετικά την περίεργη σχέση που ριζώνει, δυναμώνει και απλώνεται σιγά σιγά μεταξύ τους μέχρι που έρχεται το αποτελειωτικό χτύπημα. Μια σχέση απροσδιόριστη, πολύπλοκη. Αγνή και ταυτόχρονα απειλητική. Η Joséphine Japy ως η έφηβη Τσάρλι που πάσχει και καταπολεμά το άσθμα της, στις σκηνές συναισθηματικής κορύφωσης είναι ανατριχιαστική.

Το "Respire" μπορεί να μην είναι μια ταινία της οποίας το σενάριο σφύζει από πρωτοτυπία, έχει όμως τον τρόπο της να σε γοητεύσει αλλά και να σε απορροφήσει. Κάτι που οφείλεται στην ιδιαίτερη σκηνοθεσία της Laurent η οποία παραδίδει ευφάνταστα και έξυπνα πλάνα. Έχει στήσει ένα φιλμ που δεν κοιτά και δεν μένει μόνο στην επιφάνεια  των πραγμάτων, αλλά αντικρίζει και αντιμετωπίζει την ιστορία με ευαισθησία. Εμβαθύνει στον εσωτερικό κόσμο των κοριτσιών- ειδικά της Τσάρλι-θύμα που από την φυσιολογική αρχικά, εσωτερική πίεση της ανασφάλειας που έχει λόγω εφηβείας, παρακολουθούμε τη σταδιακή κορύφωση ώσπου θα καταλήξει στο απόλυτα έσχατο σημείο. Με αυτό το στήσιμο,η ταινία παίρνει τη μορφή ψυχολογικού θρίλερ καταστάσεων. 

Η Melanie Laurent αποδεικνύει πως εκτός από ικανή ηθοποιός-όπως φάνηκε στο "Inglourious Basterds", είναι και ικανή κινηματογραφίστρια.

Παρασκευή Γιουβανάκη,
Βαθμολογία 3/5

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου