Σκηνοθεσία : Yann Demang
Ηθοποιοί : Jack O'Connell, Sean Harris, Paul Anderson, Richard Dormer, David Wilmot, Martin McCann, Killian Scott, Charlie Murphy, Sam Reid
Υπόθεση : Ένας νεαρός, άπειρος και τελείως αποπροσανατολισμένος Άγγλος στρατιώτης , ο Gary Hook (Jack O’Connell) εγκαταλείπεται από την ομάδα του εν’ μέσω εξέγερσης στο βομβαρδισμένο Μπέλφαστ της Ιρλανδίας το 1971.Η προσπάθεια του άτυχου στρατιώτη να επιβιώσει στα θανατηφόρα σοκάκια ενός άγνωστου κόσμου προς αυτόν διασταυρώνεται με απρόβλεπτα γεγονότα που αποτελούν την βαθύτερη αιτία του πολέμου.
Το κύριο θέμα που πραγματεύεται το «’71» μπορεί να είναι ο πόλεμος, αλλά η ταινία αυτή δεν μένει μόνο στην επιφανειακή αναπαράσταση του πεδίου μάχης με μόνο όπλο την δράση. Με ευέλικτο και έξυπνο τρόπο μας εισάγει στα βαθύτερα αίτια που κρύβονται πίσω από τον πόλεμο. Η ανθρώπινη απληστία και τα αντικρουόμενα συμφέροντα οδηγούν πάντα σε αιματοχυσία. Οι στρατιώτες απλά πιόνια σε ένα παιχνίδι συμφερόντων.
Η πλοκή κυλάει γρήγορα, κοφτά και δεν κάνει κοιλιά εκπλήσσοντας μας με κάθε ευκαιρία. Σε συνδυασμό με το γρήγορο μοντάζ κόβει την ανάσα, κρατάει το ενδιαφέρον ακριβώς για τον λόγο ότι δεν μπορείς να προβλέψεις τι θα γίνει μέσα στο επόμενο λεπτό. Οι διάλογοι λακωνικοί και λειτουργικοί έρχονται σε τέλειο συγχρονισμό με την δράση.
Η σκηνοθεσία του Yann Demange αποτυπώνει άριστα το σενάριο του Gregory Burke στον κινηματογραφικό καμβά με έξυπνες τεχνικές. Οι πλειοψηφία των σκηνών γυρισμένες στα σκοτεινά ,φωτισμένα από τα έντονα ωχρά φώτα ,σοκάκια δίνουν μια αίσθηση κλειστοφοβίας αν και σε εξωτερικό χώρο. Νιώθεις μ’ αυτόν τον τρόπο πόσο παγιδευμένος είναι ο πρωταγωνιστής. Οι μουντοί δρόμοι και το σχεδόν ουδέτερο περιβάλλον γεμάτο ηθικά εξαθλιωμένους χαρακτήρες που προσπαθούν να επιβληθούν ο ένας στον άλλον χωρίς να λογαριάσουν το παραμικρό.
Περιμένουμε σε κάποιο σημείο να ισορροπήσει η πλοκή αλλά ο σεναριογράφος καταφέρνει και πάλι να μας εκπλήξει με την παρουσίαση συγκρουόμενων μετώπων που ξεπερνούν την «κόκκινη» γραμμή, αντιπαλότητες και ένα παιχνίδι κυριαρχίας στην ιεραρχία της ομάδας των IRA’s, βίαιες σχέσεις μεταξύ των υψηλόβαθμων μελών του Αγγλικού στρατού συνθέτουν ένα δυνατό μείγμα συναισθημάτων στο κοινό.
Όλη η ιστορία περνάει μέσα από την οπτική ματιά ενός νεαρού χαμένου στρατιώτη, του Gary Hook (Jack O’Connell) ενός φοβισμένου, άπειρου αγοριού που βρίσκεται ξαφνικά μέσα σε μια εφιαλτική κατάσταση από την οποία δεν ξέρει πως και εάν θα βγει ζωντανός. Η ερμηνεία του ανερχόμενου O’Connell με την ελάχιστη χρήση ομιλίας, βασισμένη στο έντονο βλέμμα του καθηλώνει. Kαλές στο σύνολο τους όλες οι ερμηνείες του cast.
Η βία και η σπαρακτική απελπισία που κυριαρχεί σε μια εμπόλεμη κατάσταση παρουσιάζεται σε αντίθεση με την αγάπη και την ανάγκη για ελευθερία του ήρωα. Η στάση της ταινίας προς τον πόλεμο είναι κριτική. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από την έντονη συναισθηματικά σκηνή όπου ο Gary Hook, σε μια κατάσταση που είναι πλέον ζήτημα ζωής και θανάτου έρχεται αντιμέτωπος με νεαρά αγόρια της ηλικίας του , δεν χρειάζεται να λεχθεί ούτε λέξη η ηθική συνείδηση μιλά από μόνη της. Κανείς δεν κάνει το βήμα να πυροβολήσει τον άλλον.
Το τέλος έρχεται σαν εξιλέωση για τον πρωταγωνιστή και τους θεατές.
Μια ταινία βαθιά ρεαλιστική, που περνάει σωστά μηνύματα και δημιουργεί γόνιμους προβληματισμούς, άρτια από κάθε άποψη κινηματογράφησης.
Ιλόνα Αγγελίδου,
Film Critiques
Βαθμολογία : 4/5
Ηθοποιοί : Jack O'Connell, Sean Harris, Paul Anderson, Richard Dormer, David Wilmot, Martin McCann, Killian Scott, Charlie Murphy, Sam Reid
Υπόθεση : Ένας νεαρός, άπειρος και τελείως αποπροσανατολισμένος Άγγλος στρατιώτης , ο Gary Hook (Jack O’Connell) εγκαταλείπεται από την ομάδα του εν’ μέσω εξέγερσης στο βομβαρδισμένο Μπέλφαστ της Ιρλανδίας το 1971.Η προσπάθεια του άτυχου στρατιώτη να επιβιώσει στα θανατηφόρα σοκάκια ενός άγνωστου κόσμου προς αυτόν διασταυρώνεται με απρόβλεπτα γεγονότα που αποτελούν την βαθύτερη αιτία του πολέμου.Το κύριο θέμα που πραγματεύεται το «’71» μπορεί να είναι ο πόλεμος, αλλά η ταινία αυτή δεν μένει μόνο στην επιφανειακή αναπαράσταση του πεδίου μάχης με μόνο όπλο την δράση. Με ευέλικτο και έξυπνο τρόπο μας εισάγει στα βαθύτερα αίτια που κρύβονται πίσω από τον πόλεμο. Η ανθρώπινη απληστία και τα αντικρουόμενα συμφέροντα οδηγούν πάντα σε αιματοχυσία. Οι στρατιώτες απλά πιόνια σε ένα παιχνίδι συμφερόντων.
Η πλοκή κυλάει γρήγορα, κοφτά και δεν κάνει κοιλιά εκπλήσσοντας μας με κάθε ευκαιρία. Σε συνδυασμό με το γρήγορο μοντάζ κόβει την ανάσα, κρατάει το ενδιαφέρον ακριβώς για τον λόγο ότι δεν μπορείς να προβλέψεις τι θα γίνει μέσα στο επόμενο λεπτό. Οι διάλογοι λακωνικοί και λειτουργικοί έρχονται σε τέλειο συγχρονισμό με την δράση.
Η σκηνοθεσία του Yann Demange αποτυπώνει άριστα το σενάριο του Gregory Burke στον κινηματογραφικό καμβά με έξυπνες τεχνικές. Οι πλειοψηφία των σκηνών γυρισμένες στα σκοτεινά ,φωτισμένα από τα έντονα ωχρά φώτα ,σοκάκια δίνουν μια αίσθηση κλειστοφοβίας αν και σε εξωτερικό χώρο. Νιώθεις μ’ αυτόν τον τρόπο πόσο παγιδευμένος είναι ο πρωταγωνιστής. Οι μουντοί δρόμοι και το σχεδόν ουδέτερο περιβάλλον γεμάτο ηθικά εξαθλιωμένους χαρακτήρες που προσπαθούν να επιβληθούν ο ένας στον άλλον χωρίς να λογαριάσουν το παραμικρό.
Περιμένουμε σε κάποιο σημείο να ισορροπήσει η πλοκή αλλά ο σεναριογράφος καταφέρνει και πάλι να μας εκπλήξει με την παρουσίαση συγκρουόμενων μετώπων που ξεπερνούν την «κόκκινη» γραμμή, αντιπαλότητες και ένα παιχνίδι κυριαρχίας στην ιεραρχία της ομάδας των IRA’s, βίαιες σχέσεις μεταξύ των υψηλόβαθμων μελών του Αγγλικού στρατού συνθέτουν ένα δυνατό μείγμα συναισθημάτων στο κοινό.
Όλη η ιστορία περνάει μέσα από την οπτική ματιά ενός νεαρού χαμένου στρατιώτη, του Gary Hook (Jack O’Connell) ενός φοβισμένου, άπειρου αγοριού που βρίσκεται ξαφνικά μέσα σε μια εφιαλτική κατάσταση από την οποία δεν ξέρει πως και εάν θα βγει ζωντανός. Η ερμηνεία του ανερχόμενου O’Connell με την ελάχιστη χρήση ομιλίας, βασισμένη στο έντονο βλέμμα του καθηλώνει. Kαλές στο σύνολο τους όλες οι ερμηνείες του cast.Η βία και η σπαρακτική απελπισία που κυριαρχεί σε μια εμπόλεμη κατάσταση παρουσιάζεται σε αντίθεση με την αγάπη και την ανάγκη για ελευθερία του ήρωα. Η στάση της ταινίας προς τον πόλεμο είναι κριτική. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από την έντονη συναισθηματικά σκηνή όπου ο Gary Hook, σε μια κατάσταση που είναι πλέον ζήτημα ζωής και θανάτου έρχεται αντιμέτωπος με νεαρά αγόρια της ηλικίας του , δεν χρειάζεται να λεχθεί ούτε λέξη η ηθική συνείδηση μιλά από μόνη της. Κανείς δεν κάνει το βήμα να πυροβολήσει τον άλλον.
Το τέλος έρχεται σαν εξιλέωση για τον πρωταγωνιστή και τους θεατές.
Μια ταινία βαθιά ρεαλιστική, που περνάει σωστά μηνύματα και δημιουργεί γόνιμους προβληματισμούς, άρτια από κάθε άποψη κινηματογράφησης.
Ιλόνα Αγγελίδου,
Film Critiques
Βαθμολογία : 4/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου