Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

Slow West κριτική ταινίας

Σκηνοθεσία: John Maclean
Ηθοποιοί: Michael Fassbender, Ben Mendelsohn, Kodi Smit-McPhee, Caren Pistorius, Edwin Wright


Mε στοιχεία από τα αξέχαστα « Ο Νεκρός» από Jim Jarmusch και «Μέχρι το Τέλος» από Tommy Lee Jones, ο πρωτοεμφανιζόμενος John Maclean ξεκινά να ξετυλίγει το αργό όπως ακριβώς τονίζει και ο τίτλος, οδοιπορικό του στη μέση του πουθενά. Αργό, αλλά όχι ανιαρό.
Δυνατό ατμοσφαιρικό western  που κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ του Sundance. Στα δραματικά τοπία του Κολοράντο, ο Σίλας Σέλεκ, ένας επικίνδυνος περιπλανώμενος, συναντά τον έφηβο Τζέι. Παρόλο που μια τέτοια συνάντηση κανονικά θα οδηγούσε σε μια μονομαχία μέχρι θανάτου, ο Σίλας επιλέγει να μην σκοτώσει τον Τζέι και αντίθετα του προσφέρει προστασία, σε αντάλλαγμα για χρήματα. Ο Τζέι έχει έρθει στην Αμερική για να βρει την αγαπημένη του, τα κίνητρα του Σίλας, όμως, παραμένουν μυστηριώδη. Στο ταξίδι αυτό, γεμάτο με κίνδυνο, προδοσίες και βία, ο Τζέι θα συνειδητοποιήσει ότι η Δύση δεν δείχνει οίκτο στους αθώους…


Mέσα στο απερίγραπτα όμορφο τοπίο της Ν.Ζηλανδίας και όχι της Αμερικής, όπου συνήθισαν και ακόμη συνηθίζουν να γυρίζονται οι ταινίες του είδους, ο Fassbender υποκριτικά γοητευτικός όπως πάντα,  με ένα πούρο συνεχώς στην άκρη του στόματος του, με μετρημένες αλλά στιβαρές ατάκες, συναντά τον νεαρό Kodi Smit-McPhee (Άσε το Κακό να μπει" 2010), που μοναδικό μέλημα του είναι να συναντήσει και πάλι την κοπέλα που αγαπά. Οι δύο αυτοί κεντρικοί χαρακτήρες, μπορούν κάλλιστα να συνθέσουν ένα αντρικό buddy movie, ενώ η παντοτινή και αγνή αγάπη που τρέφει ο νεαρός για την κοπέλα θυμίζει τρυφερό ρομάντζο παλιάς εποχής.

Το καλογραμμένο σενάριο παρουσιάζει σκηνές που αναμιγνύουν πετυχημένα τον χαρακτήρα του ρεαλισμού με αυτόν του σουρεαλισμού. Έχει μετρημένες και εύστοχες ατάκες.  Η σκηνοθεσία ευφάνταστη, χαρίζει ομοιόμορφες σαν χορογραφία σκηνές (υπέροχη η στιγμή στα απέραντα χωράφια όπου οι ληστές κάνουν την εμφάνιση τους), άλλες να δίνουν κωμική νότα και άλλες να θυμίζουν παραμύθι ( ο ερωτευμένος νεαρός, χάνεται με το βλέμμα καρφωμένο στον νυχτερινό ουρανό).  Και όλα ολοκληρώνονται ομοιόμορφα όταν έρχεται το εκκωφαντικό τέλος.

Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3.5/5

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου