Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

Youth κριτική ταινίας

Σκηνοθεσία: Paolo Sorrentino
Ηθοποιοί: Michael Caine, Harvey Keitel, Rachel Weisz, Paul Dano, Jane Fonda


«Μόνο τα συναισθήματα μας έχουν μείνει». 
Ίσως αυτή είναι η πηγή έμπνευσης του σκηνοθέτη για το νέο του δημιούργημα. Μια ταινία που μήνες τώρα, τόσο με τις φωτογραφίες της όσο και με το τρέιλερ της, μας έκανε να αδημονούμε. Με οδηγό αυτήν τη φράση λοιπόν, ο σκηνοθέτης-στυλίστας, ξεκινά την αφήγηση των εξωτικών διακοπών δύο των ηλικιωμένων πλέον φίλων, Φρεντ και  Μικ, αλλά και μια απόπειρα στο να κατανοήσει ο ίδιος αλλά και εμείς, την σημαντικότητα του να περνά ανεκμετάλλευτα ο χρόνος.

Ο Φρεντ, διάσημος συνθέτης και μαέστρος, είναι πια συνταξιούχος και δεν έχει καμία πρόθεση να επιστρέψει στην σκηνή, παρά τις πιέσεις της βασίλισσας Ελισάβετ. Ο σκηνοθέτης Μικ, από την άλλη, δουλεύει ακόμη και οραματίζεται τη νέα του ταινία, την οποία και ονειρεύεται ως το αποκορύφωμα της καριέρας του. Οι δύο παλιοί φίλοι ξέρουν ότι ο χρόνος τους είναι μετρημένος και αποφασίζουν να αντιμετωπίσουν το μέλλον μαζί. 

Μια παρέλαση από μεγάλα και γνωστά ονόματα είναι η "Νιότη", με τον Michael Caine στον κεντρικό ρόλο, να δίνει σίγουρα μια από τις καλύτερες του ερμηνείες. Ενώ δίπλα του, ο "κολλητός" του, Harvey Keitel, ίσως και να περνούσε απαρατήρητος αν δεν έβριζε τόσο όταν μιλούσε...
Η Rachel Weisz, η κόρη του κινηματογραφικού Caine, στέκεται άνετη στον όχι ιδιαίτερα απαιτητικό ρόλο της, σίγουρα το διασκεδάζει και μαζί με τον "πατέρα" της έχουν δημιουργήσει όμορφη χημεία. Ο νεαρός Paul Dano που έχει αποδείξει πολλάκις το υποκριτικό του ταλέντο, εδώ είναι μεν απολαυστικός και τραβάει το βλέμμα αλλά ο μικρός του ρόλος δεν του δίνει περιθώρια για κάτι παραπάνω έτσι και νιώθουμε πως υποκριτικά μας λείπει.

Η κινηματογράφηση και το στήσιμο ολόκληρης της "Νιότης" είναι λίγο να χαρακτηριστεί ως πανέμορφη. Με λυρισμό, με την αισθησιακή, φυσική ομορφιά των Άλπεων (την οποία και εκμεταλλεύεται σωστά όχι μόνο ο σκηνοθέτης αλλά και ο πάντα διευθυντής φωτογραφίας του, ο Luca Bigazz), ντύνονται όλες οι σκηνές. Τα πλάνα και τα κάδρα, στυλιζαρισμένα και εντυπωσιακά όπως είναι θυμίζουν το λιγότερο πίνακες ζωγραφικής. Η επιδεικτικότητα του Sorrentino συνεχίζεται και με την αριστοτεχνική μείξη εικόνας και ήχου σε όλο το μήκος της ταινίας (μερικές εκ των οποίων θυμίζουν video clip).

Το σενάριο είναι εμπλουτισμένο με πετυχημένες δόσεις χιούμορ αλλά και με μουσικότητα (η μουσική αποτελεί ένα από τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά των ταινιών του σκηνοθέτη άλλωστε) καθώς ο κεντρικός του ήρωας είναι ένας επιτυχημένος συνθέτης κλασικής μουσικής. Ο David Lang υπογράφει το soundtrack του φιλμ στο οποίο περιλαμβάνονται κομμάτια όπερας αλλά και pop επιτυχίες (Paloma Fαith που εμφανίζεται και στην ταινία σε σκηνή-βίντεο κλιπ που μάλλον θα αφήσει πικρή γεύση σε πολλούς). 

H "Νιότη" είναι σίγουρο πως έχει υιοθετήσει την "Τέλεια Ομορφιά". Σε απορροφά και χάνεσαι μέσα στην απέραντη ομορφιά του κάθε της πλάνου. 
Φτάνεις όμως σε σημείο να αναρωτηθείς αν σου αρκεί αυτό καθώς νιώθεις ένα συναισθηματικό κενό και τότε θυμάσαι πως η επιφανειακή ομορφιά και καθετί άλλο που στέκεται μονάχα στην επιφάνεια, είναι κάτι το λίγο.

Βαθμολογία 2.5/5
Παρασκευή Γιουβανάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου