Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

Macbeth κριτική ταινίας

Σκηνοθεσία: Justin Kurzel
Ηθοποιοί:  Michael Fassbender, Marion Cotillard, Jack Reynor, David Thewlis, Paddy Considine, Sean Harris, Elizabeth Debicki

Μία συναρπαστική απεικόνιση της πραγματικότητας της εποχής και μία αναπαράσταση του πολέμου για έναν από τους πιο διάσημους χαρακτήρες του Σέξπιρ. Μία διαχρονική ιστορία πάθους και φιλοδοξίας στην τσακισμένη από τον πόλεμο Σκωτία.
Απ’ όλα τα έργα του Σέξπιρ, το Μάκβεθ είναι αναμφισβήτητα ανάμεσα στα πιο διάσημα. Έχουν περάσει περίπου 400 χρόνια από την πρώτη φορά που εκδόθηκε, ωστόσο διασκευάζεται συνεχώς στο θέατρο, την τηλεόραση, τον κινηματογράφο. Η τραγική ιστορία του στρατηγού στη Σκωτία που τον στοίχειωσε η ίδια του η φιλοδοξία και η προφητεία ότι μια μέρα θα γίνει Βασιλιάς, έχει μαγέψει δημιουργούς μέσα στους αιώνες, και στη μεγάλη οθόνη έχει διασκευαστεί από τον Όρσον Γουέλς μέχρι το Ρομάν Πολάνσκι. 

Στρατηγός Μάκβεθ, Λαίδη Μάκβεθ.
Δύο χαρακτήρες πλασμένοι από τις στάχτες. 
Michael Fassbender, Marion Cotillard.
Δύο ηθοποιοί, από τους καλύτερους της γενιάς τους, σε δύο ρόλους (ίσως) παγίδα.
Ο Fassbender είναι ο Μάκβεθ, Τα χέρια του, το σώμα του, το βλέμμα του, οι σπασμοί του προσώπου του, όλο του σώμα και το είναι, γίνονται ένα με το σενάριο και με τα λυρικά λόγια που έγραψε ο Σέξπιρ. Από τον γενναίο στρατηγό Μάκβεθ, μετατρέπεται σταδιακά, απειλητικά (μονάχα το βλέμμα του ηθοποιού, αρκεί) στον τυφλωμένο από εξουσία, βασιλιά Μάκβεθ.
Η Cotillard ενσαρκώνει έναν από τους πιο αμφιλεγόμενους και πολυδιάστατους γυναικείους χαρακτήρες στην ιστορία των Τεχνών.
Για πρώτη φορά, χάνεται. Χάνεται μέσα στην γιγαντοσύνη που συνοδεύει τον χαρακτήρα της Λαίδης Μάκβεθ και καθώς την παρακολουθείς νιώθεις να σου λείπει εκείνο το δέος που έχεις αισθανθεί σε προηγούμενους ρόλους της. Υπάρχει όμως και η σκηνή με τον τραγικό μονόλογο της, που για ελάχιστα λεπτά, σε ανατριχιάζει. Σε ανατριχιάζει ο τρόπος ομιλίας της, ο τρόπος που κοιτάζει καρφωμένα..το κενό.

Ο σκηνοθέτης Justin Kurzel, επιλέγει τον οπτικό κυρίως εντυπωσιασμό, και το καταφέρνει.
Σκηνές κόκκινες, γεμάτες στάχτες, καπνό και αίμα, πόνο και απειλή. Κινηματογραφεί και μοντάρει αργά (ο Chris Dickens στο μοντάζ έχει κάνει εξαιρετική δουλειά) τις επικές σκηνές των πολεμικών μαχών. Και φυσικά οι επικές σκηνές μάχης δεν θα ήταν τόσο στυγερές δίχως το εμβληματικό soundtrack που έχει δημιουργήσει ο Jed Kurzel. Μια μουσική που σαν να είναι κομμάτι του εαυτού του Μάκβεθ, τραντάζει την κάθε σκηνή.

Ο εντυπωσιασμός σε ένα αντίστοιχα βαθυστόχαστο δημιούργημα δεν είναι αρκετός. Έχοντας στόχο να μαγέψει το βλέμμα, ο σκηνοθέτης παρασύρεται με αποτέλεσμα να ξεφεύγει από τα όρια και να παρουσιάζει εκθαμβωτικές σκηνές και πλάνα δίχως ουσία.

Ολοκληρώνεται η ταινία. Mένεις εκστασιασμένος-η στη θέση σου και παραμένεις να κοιτάς την μαύρη πλέον, οθόνη.

Βαθμολογία 3.5/5
Παρασκευή Γιουβανάκη


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου