Σοκαριστικά φινάλε

Στην ιστορία του παγκόσμιου Κινηματογράφου έχουν σημειωθεί αρκετά φινάλε που μας σόκαραν και όχι μόνο. Ας δούμε μερικά από αυτά.

Αγάπη (Amour, 2012)

Η σχέση ενός ηλικιωμένου ζευγαριού θα μπει σε δοκιμασία, όταν η γυναίκα χτυπηθεί από εγκεφαλικό επεισόδιο. Το μοναδικό σινεμά του Μίκαελ Χάνεκε, επικεντρώνεται και πάλι στο αγαπημένο του θέμα, αυτό του εγκλωβισμού, της εγκατάλειψης και της εισβολής. Ίσως και η πιο ώριμη ταινία του για την πιο μεγάλη απειλή, τον θάνατο και για την πιο μεγάλη σωτηρία, τον έρωτα. Η ολοκλήρωση της τρίτης πράξης, σπαρακτική και σοκαριστική.

Prestige (2006)

Στα τέλη του 19ου αιώνα, η διαμάχη δυο ταχυδακτυλουργών παίρνει διαστάσεις πόλεμου, όταν ο ένας ανακαλύπτει το απόλυτο εργαλείο ψευδαίσθησης. Ο Ρόμπερτ Άντζιερ (Τζάκμαν) με τη μαγική συσκευή του Τέσλα, καταφέρνει να παγιδέψει τον Άλφρεντ Μπόρντεν (Μπέιλ). Τότε όμως κάτι απροσδόκητο εμφανίζεται στην επιφάνεια. Η ταινία είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα του Κρίστοφερ Πρίεστ και ο σκηνοθέτης των ταινιών-παιχνίδια μυαλού, Κρίστοφερ Νόλαν, έρχεται να ανατρέψει και πάλι τα δεδομένα.

Ο Άνθρωπος Αντίγραφο (2013)

Στη δεύτερη συνεργασία του με τον  Τζέικ Τζίλενχαλ, ο Καναδός Ντενί Βιλνέβ  («Incendies», «Prisoners») σκηνοθετεί τον κινηματογραφικό γρίφο της χρονιάς, και χαρίζει ένα mindf@ck τέλος, που εκτός του ότι σε αφήνει άναυδο, σου δίνει το περιθώριο να βγάλεις ότι συμπέρασμα και νόημα θεωρείς εσύ ο ίδιος ότι ίσως ταιριάζει.

H Φυλή (2014)

Το ουκρανικό αριστούργημα του Μιρασλάβ Σλαμποσπίτσι, μια διεισδυτική ματιά στην καθημερινότητα μιας σχολής κωφών, σε καθηλώνει με τον άκρως ωμό ρεαλισμό του. Το σοκαριστικό του φινάλε (αφού είχε προηγηθεί μια άκρως ανατριχιαστική σκηνή κάπου στα μισά της ταινίας) έρχεται να ισοπεδώσει τα πάντα.

Συνήθεις ύποπτοι (1995)

Πέντε μικροαπατεώνες οδηγούνται ως ύποπτοι σε αστυνομικό τμήμα με πρόσχημα την κλοπή ενός φορτηγού που έγινε στο παρελθόν. Μέσα στο κρατητήριο, ένας απ' αυτούς προτείνει μια δουλεία εκατομμυρίων και όλοι δέχονται. Αγνοούν όμως το γεγονός πως ότι κάποιος, κάπου, κινεί τα νήματα αυτής, της διόλου τυχαίας συνάντησης τους...Το instant classic αριστούργημα του Μπράιαν Σίνγκερ, αναμειγνύει το film noir με κομικ καταβολές και σοκάρει με το απρόβλεπτο φινάλε του κοινό και κριτικούς.

Το μωρό της Ρόσμαρι (1968)

'Ενα νεαρό ζευγάρι μετακομίζει σε νέα πολυκατοικία και εκεί συναντά κάποιους ασυνήθιστα φιλικούς γείτονες. Όταν η γυναίκα μένει έγκυος, μια υπερπροστατευτική παράνοια για το αγέννητο βρέφος θα αρχίσει να ελέγχει την ζωή της… To αριστουργηματικό κλασικό θρίλερ του Ρομάν Πολάνσκι που προτάθηκε για Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου, έχει μείνει στην κινηματογραφική ιστορία  για τον ατμοσφαιρικό τρόμο και την ανατριχίλα που προκαλεί τόσο το σύνολο όσο και το τέλος της ταινίας.

Οld Boy (2003)

Το δεύτερο μέρος της εκδικητικής τριλογίας που σκαρφίστηκε ο άρρωστος νους του Παρκ Τσαν Γουκ . Βίαιο δράμα με ένα φινάλε σοκαριστικό και με ένα σενάριο που συναντά την αρχαία τραγωδία. Τι θέλει να ξεχάσει ο ήρωας; Η ταινία αφήνει σκόπιμα τους θεατές να βρίσκονται μπροστά σε μια ανοιχτή ερμηνεία.

Seven (1995)

Αυτό που στην αρχή φαινόταν σαν ένας κλώνος του «Η Σιωπή των Αμνών», έκανε κοινό και κριτικούς να αποθεώσουν το ταλέντο του πρωτάρη τότε Ντέιβιντ Φίντσερ. Από τις καλύτερες του είδους του αστυνομικού θρίλερ, που όλοι έχουμε πλέον παρακολουθήσει  και όχι μονάχα μία φορά. Σε ταράζει με την πλοκή του και σε αποτελειώνει με το φινάλε του.

Match Point (2005)

Το μοναδικό θρίλερ, που σκηνοθέτησε ο Γούντι Άλλεν, είναι 

μία εύστοχη παραλλαγή του «Έγκλημα και Τιμωρία» του Ντοστογιέφσκι. Ένας πρώην παίκτης του τένις ερωτεύεται μία ''femme-fatal'' για να διαπιστώσει μετά από λίγο καιρό ότι αυτή βγαίνει με το κολλητό του και μέλλοντα κουμπάρο του. Το φινάλε σε πιάνει απροετοίμαστο και αποδεικνύει τη συνεχή πάλη των τάξεων, με την τύχη να προσδιορίζει τον κερδισμένο και τον χαμένο. 

Παρασκευή Γιουβανάκη

*αναδημοσίευση από cinemag.gr