Σκηνοθέτες: Wim Wenders και Juliano Ribeiro Salgado
Ένα δυνατό μήνυμα ζωής με ασπρόμαυρο φόντο, μέσα από το βιογραφικό ντοκιμαντέρ για τον επιτυχημένο βραζιλιάνο φωτογράφο Sebastiao Salgado.
Εδώ και 40 χρόνια, ο φωτογράφος Sebastiao Salgado έχει ταξιδέψει στα πέρατα της γης, φωτογραφίζοντας μία ανθρωπότητα που αλλάζει. Μάρτυρας ιστορικών γεγονότων και ανθρώπινης κρίσης, ξεκινά ένα νέο ταξίδι στη φύση για να παρουσιάσει μέρη του πλανήτη που δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ με παρόμοιο τρόπο. To έργο του μας αποκαλύπτεται από τον γιο του Juliano Ribeiro, που τον συνόδευε στα πιο πρόσφατα ταξίδια του, και από τον Wim Wenders που είναι και ο ίδιος φωτογράφος. Μαζί στήνουν ένα καθηλωτικής ομορφιάς ντοκιμαντέρ που τιμήθηκε φέτος στα Φεστιβάλ Καννών και Σαν Σεμπαστιάν και βρέθηκε υποψήφιο για Οσκαρ.
Οι σκηνοθέτες είναι σχεδόν εξαφανισμένοι κατά τη διάρκεια του φιλμ, καθώς τους ακούμε και τους βλέπουμε ελάχιστες φορές. Είναι φανερό ότι επιλέγουν να λειτουργήσουν με αυτόν τον τρόπο, από σεβασμό και δέος προς τον φωτογράφο.
Ο βραζιλιάνος καλλιτέχνης είναι ένας καλλιτέχνης που δεν περιορίζεται μονάχα στην αποτύπωση ενός όμορφου τοπίου ή προσώπου. Μέσα από τις φωτογραφίες του πηγάζει μια συμπόνια και αγάπη προς το υποκείμενο που επιλέγει να απαθανατίσει με την φωτογραφική του. Aντιμετωπίζει με ευλάβεια τους ανθρώπους και τα γεγονότα που φωτογραφίζει. Αυτή η ενσυναίσθηση είναι που μάγεψε και τον Wenders και τον τοποθετεί στο κέντρο κοντινών πλάνων, μπροστά σε μια οθόνη όπου προβάλλονται οι φωτογραφίες του, αφήνοντας τον να μας διηγηθεί αυτά που γνώρισε και αντίκρισε, αλλά και να μοιραστεί μαζί μας τα συναισθήματα που του προκάλεσε η κάθε φωτογράφηση.
Το φιλμ (φυσικά) είναι γεμάτο από ένα πάμπλουτο φωτογραφικό υλικό που αποτελεί μία συγκλονιστική ιστορική καταγραφή της ανθρωπότητας και του πλανήτη από τα τέλη του 20ου μέχρι και τις αρχές του 21ου πρώτου αιώνα. Με επίκεντρο την ανθρώπινη ύπαρξη και με όπλο το πιστεύω του "ο υπόλοιπος κόσμος οφείλει να τα δει αυτά" ο Sebastiao Salgado καταγράφει μερικά από τα πιο σημαντικά για την ανθρωπότητα γεγονότα, όπως η ξηρασία της Νιγηρίας, η λιμοκτονία της Αιθιοπίας, ο αφανισμός εκατομμυρίων πληθυσμών κατά τη διάρκεια μετανάστευσης.
Παράλληλα, δεν στάθηκε ασυγκίνητος ούτε μπροστά στο θαυμαστό μεγαλείο της φύσης . Προς το τέλος του φιλμ παρακολουθούμε ένα κομμάτι από το θαυμαστό φωτογραφικό αφιέρωμα του καλλιτέχνη στην ομορφιά του πλανήτη με το όνομα «Genesis». Όμως δεν παρέμεινε ένας "απλός" φωτογράφος και δεν αρκέστηκε στα αμέτρητα ντοκουμέντα που χάρισε στη φύση. Με βαθύ οικολογικό συναίσθημα και μαζί με την οικογένεια του ανέλαβαν την αναφύτευση ολόκληρου δάσους στη Βραζιλία.
Έχοντας γίνει μάρτυρας αμέτρητων αποτρόπαιων πράξεων, η πίκρα του για την κατάντια της ανθρωπότητας είναι φανερή και εξομολογείται στην κάμερα "Πολλές φορές άφησα την μηχανή μου στο πάτωμα και έπιασα το κεφάλι μου με τα δυο μου χέρια κλαίγοντας με λυγμούς".
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 4/5
Εδώ και 40 χρόνια, ο φωτογράφος Sebastiao Salgado έχει ταξιδέψει στα πέρατα της γης, φωτογραφίζοντας μία ανθρωπότητα που αλλάζει. Μάρτυρας ιστορικών γεγονότων και ανθρώπινης κρίσης, ξεκινά ένα νέο ταξίδι στη φύση για να παρουσιάσει μέρη του πλανήτη που δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ με παρόμοιο τρόπο. To έργο του μας αποκαλύπτεται από τον γιο του Juliano Ribeiro, που τον συνόδευε στα πιο πρόσφατα ταξίδια του, και από τον Wim Wenders που είναι και ο ίδιος φωτογράφος. Μαζί στήνουν ένα καθηλωτικής ομορφιάς ντοκιμαντέρ που τιμήθηκε φέτος στα Φεστιβάλ Καννών και Σαν Σεμπαστιάν και βρέθηκε υποψήφιο για Οσκαρ.
Οι σκηνοθέτες είναι σχεδόν εξαφανισμένοι κατά τη διάρκεια του φιλμ, καθώς τους ακούμε και τους βλέπουμε ελάχιστες φορές. Είναι φανερό ότι επιλέγουν να λειτουργήσουν με αυτόν τον τρόπο, από σεβασμό και δέος προς τον φωτογράφο.
Ο βραζιλιάνος καλλιτέχνης είναι ένας καλλιτέχνης που δεν περιορίζεται μονάχα στην αποτύπωση ενός όμορφου τοπίου ή προσώπου. Μέσα από τις φωτογραφίες του πηγάζει μια συμπόνια και αγάπη προς το υποκείμενο που επιλέγει να απαθανατίσει με την φωτογραφική του. Aντιμετωπίζει με ευλάβεια τους ανθρώπους και τα γεγονότα που φωτογραφίζει. Αυτή η ενσυναίσθηση είναι που μάγεψε και τον Wenders και τον τοποθετεί στο κέντρο κοντινών πλάνων, μπροστά σε μια οθόνη όπου προβάλλονται οι φωτογραφίες του, αφήνοντας τον να μας διηγηθεί αυτά που γνώρισε και αντίκρισε, αλλά και να μοιραστεί μαζί μας τα συναισθήματα που του προκάλεσε η κάθε φωτογράφηση.
Παράλληλα, δεν στάθηκε ασυγκίνητος ούτε μπροστά στο θαυμαστό μεγαλείο της φύσης . Προς το τέλος του φιλμ παρακολουθούμε ένα κομμάτι από το θαυμαστό φωτογραφικό αφιέρωμα του καλλιτέχνη στην ομορφιά του πλανήτη με το όνομα «Genesis». Όμως δεν παρέμεινε ένας "απλός" φωτογράφος και δεν αρκέστηκε στα αμέτρητα ντοκουμέντα που χάρισε στη φύση. Με βαθύ οικολογικό συναίσθημα και μαζί με την οικογένεια του ανέλαβαν την αναφύτευση ολόκληρου δάσους στη Βραζιλία.
Έχοντας γίνει μάρτυρας αμέτρητων αποτρόπαιων πράξεων, η πίκρα του για την κατάντια της ανθρωπότητας είναι φανερή και εξομολογείται στην κάμερα "Πολλές φορές άφησα την μηχανή μου στο πάτωμα και έπιασα το κεφάλι μου με τα δυο μου χέρια κλαίγοντας με λυγμούς".
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 4/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου