Σκηνοθεσία: Ronit Elkabetz, Shlomi Elkabetz
HΘοποιοί: Ronit Elkabetz, Simon Abkarian, Gabi Amrani, Eli Gornstein
.jpg)
Αυτή είναι η ιστορία της Βίβιαν Αμσαλέμ, που ζει στο Ισραήλ, όπου απαγορεύεται να πάρεις διαζύγιο. Μόνο οι ραβίνοι μπορούν νόμιμα να τελέσουν ένα γάμο ή να ορίσουν τη διάλυσή του. Αλλά αυτή η διάλυση είναι δυνατή μόνο με πλήρη συγκατάθεση του συζύγου. Η Βιβιάν έχει κάνει αίτηση διαζυγίου εδώ και τρία χρόνια. Αλλά ο σύζυγός της δεν συμφωνεί. Η ψυχρή του αδιαλλαξία ενισχύει την αποφασιστικότητα της Βιβιάν να αγωνιστεί για την ελευθερία της. Πρόκειται για το τρίτο μέρος μιας τριλογίας που σκηνοθετούν και γράφουν τα αδέλφια Ronit and Shlomi Elkabetz, με βασικό πυρήνα τη σχέση δύο συζύγων μέσα από το πρίσμα της αντρικής κυριαρχίας που χαρακτηρίζει την Ισραηλινή οικογένεια. Η δραματική αυτή ταινία ήταν Υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.
Μέχρι πότε η κοινωνική θέση του γυναικείου φύλου θα βρίσκεται σε τόσο εξευτελιστικά χαμηλό επίπεδο και ειδικά στην Ανατολή; Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο ανόητος εγωισμός κάποιου; Mια γυναίκα προσπαθεί και παλεύει για αρκετά χρόνια να αποκτήσει κάτι που κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να ζητήσει, ένα διαζύγιο.
Στην εναρκτήρια σκηνή, αργούμε μερικά λεπτά να αντικρίσουμε τον χαρακτήρα της υποδειγματικής για τον αγώνα της, Βίβιαν, παρά μόνο ακούμε δυο άντρες να μιλούν γι' αυτήν. Μία έμμεση κοινωνική κριτική για μια αυστηρά, στα όρια ανοησίας, ανδροκρατούμενη κοινωνία.
Κοντινά πλάνα από την αρχή της ταινίας, αγκαλιάζουν το μεγαλύτερο κομμάτι της. Κινηματογραφημένα δεξιοτεχνικά, τοποθετούνται πολλάκις πίσω από κάποιον χαρακτήρα ή προδίδουν το προφίλ τους και δεν αφήνουν στιγμή τους χαρακτήρες από τα μάτια τους.
Η ταινία είναι μεν χαμηλών τόνων ως προς τον χαρακτήρα, όμως δεν διστάζει να κριτικάρει τα πάντα με όπλο την κωμωδία του παραλόγου, κάτι που ταιριάζει απόλυτα με την παραδοξότητα που σημειώνει η κοινωνία του Ισραήλ (και όχι μόνο!). Οι χαρακτήρες-καρικατούρες προσπαθούν να βρουν μια λύση για αυτό το τόσο "περίεργο" θέμα. Το κωμικό στοιχείο απογειώνεται, με τους χαρακτήρες να βρίσκονται στα όρια της βλακείας, να σκέφτονται και να εκφράζονται σύμφωνα με- κατά πολύ- ξεπερασμένους κανόνες, άγραφους και μη, αγνοώντας επιδεικτικά τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Δεν σε κουράζει στιγμή η πλοκή του, η οποία περιορίζεται σε ολιγάριθμα πρόσωπα και μακροσκελείς διαλόγους, ή το γεγονός ότι είναι γυρισμένη εξ'ολοκλήρου σε κλειστούς χώρους (θρησκευτικό δικαστήριο). Σε κουράζει όμως η βλακεία που πνίγει τον ανθρώπινου νου, που πηγάζει από έναν εγωισμό που δεν αφήνει το μυαλό να αναπνεύσει.
Η συν-σκηνοθέτρια Ronit Elkabetz υποδύεται την πρωταγωνίστρια Βίβιαν Αμσαλέμ, δίνοντας μια σπαρακτική ερμηνεία, έχοντας πλήρη έλεγχο των κινήσεων του εκφραστικού προσώπου της και του υπό κατάρρευση σώματος της. Τα δίνει όλα μέσα από τον συγκλονιστικό της μονόλογο για τα δικαιώματα της, την τιμή και κυρίως την υποβαθμισμένη θέση της ως γυναίκα. Ένας μονόλογος που σηματοδοτεί το επιτέλους ξέσπασμά της , μετά από μια υπεράνθρωπου χαρακτήρα, υπομονή.
Κοφτερό, με καθηλωτικές ατάκες σενάριο. Γεμάτο σασπένς το οποίο σημειώνει εύστοχα την κλιμάκωση της συναισθηματικής φόρτισης των χαρακτήρων. Ας σταθούμε λιγάκι σε αυτήν την πρόταση και ας αναλογιστούμε το βαθύ νόημα της: "Eύκολα κατηγορούμε αυτόν που φωνάζει".
Συγκλονιστικό φιλμ από κάθε άποψη. Ουμανιστικό, αληθινό. Μπουνιά στο απάνθρωπο σύστημα συμπεριφοράς εναντίον των γυναικείων δικαιωμάτων που κυριαρχεί ακόμη και σήμερα.
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 4/5
HΘοποιοί: Ronit Elkabetz, Simon Abkarian, Gabi Amrani, Eli Gornstein
Μέχρι πότε η κοινωνική θέση του γυναικείου φύλου θα βρίσκεται σε τόσο εξευτελιστικά χαμηλό επίπεδο και ειδικά στην Ανατολή; Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο ανόητος εγωισμός κάποιου; Mια γυναίκα προσπαθεί και παλεύει για αρκετά χρόνια να αποκτήσει κάτι που κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να ζητήσει, ένα διαζύγιο.
Στην εναρκτήρια σκηνή, αργούμε μερικά λεπτά να αντικρίσουμε τον χαρακτήρα της υποδειγματικής για τον αγώνα της, Βίβιαν, παρά μόνο ακούμε δυο άντρες να μιλούν γι' αυτήν. Μία έμμεση κοινωνική κριτική για μια αυστηρά, στα όρια ανοησίας, ανδροκρατούμενη κοινωνία.
Κοντινά πλάνα από την αρχή της ταινίας, αγκαλιάζουν το μεγαλύτερο κομμάτι της. Κινηματογραφημένα δεξιοτεχνικά, τοποθετούνται πολλάκις πίσω από κάποιον χαρακτήρα ή προδίδουν το προφίλ τους και δεν αφήνουν στιγμή τους χαρακτήρες από τα μάτια τους.
Η ταινία είναι μεν χαμηλών τόνων ως προς τον χαρακτήρα, όμως δεν διστάζει να κριτικάρει τα πάντα με όπλο την κωμωδία του παραλόγου, κάτι που ταιριάζει απόλυτα με την παραδοξότητα που σημειώνει η κοινωνία του Ισραήλ (και όχι μόνο!). Οι χαρακτήρες-καρικατούρες προσπαθούν να βρουν μια λύση για αυτό το τόσο "περίεργο" θέμα. Το κωμικό στοιχείο απογειώνεται, με τους χαρακτήρες να βρίσκονται στα όρια της βλακείας, να σκέφτονται και να εκφράζονται σύμφωνα με- κατά πολύ- ξεπερασμένους κανόνες, άγραφους και μη, αγνοώντας επιδεικτικά τα ανθρώπινα δικαιώματα.Δεν σε κουράζει στιγμή η πλοκή του, η οποία περιορίζεται σε ολιγάριθμα πρόσωπα και μακροσκελείς διαλόγους, ή το γεγονός ότι είναι γυρισμένη εξ'ολοκλήρου σε κλειστούς χώρους (θρησκευτικό δικαστήριο). Σε κουράζει όμως η βλακεία που πνίγει τον ανθρώπινου νου, που πηγάζει από έναν εγωισμό που δεν αφήνει το μυαλό να αναπνεύσει.
Η συν-σκηνοθέτρια Ronit Elkabetz υποδύεται την πρωταγωνίστρια Βίβιαν Αμσαλέμ, δίνοντας μια σπαρακτική ερμηνεία, έχοντας πλήρη έλεγχο των κινήσεων του εκφραστικού προσώπου της και του υπό κατάρρευση σώματος της. Τα δίνει όλα μέσα από τον συγκλονιστικό της μονόλογο για τα δικαιώματα της, την τιμή και κυρίως την υποβαθμισμένη θέση της ως γυναίκα. Ένας μονόλογος που σηματοδοτεί το επιτέλους ξέσπασμά της , μετά από μια υπεράνθρωπου χαρακτήρα, υπομονή. Κοφτερό, με καθηλωτικές ατάκες σενάριο. Γεμάτο σασπένς το οποίο σημειώνει εύστοχα την κλιμάκωση της συναισθηματικής φόρτισης των χαρακτήρων. Ας σταθούμε λιγάκι σε αυτήν την πρόταση και ας αναλογιστούμε το βαθύ νόημα της: "Eύκολα κατηγορούμε αυτόν που φωνάζει".
Συγκλονιστικό φιλμ από κάθε άποψη. Ουμανιστικό, αληθινό. Μπουνιά στο απάνθρωπο σύστημα συμπεριφοράς εναντίον των γυναικείων δικαιωμάτων που κυριαρχεί ακόμη και σήμερα.
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 4/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου