Σκηνοθεσία : Georg Maas
Ηθοποιοί : Juliane Köhler, Sven Nordin, Liv Ullmann, Julia Bache-Wiig, Klara Manzel, Dennis Storhøi, Ken Duken.
Υπόθεση : Ύστερα από την πτώση του τείχους του Βερολίνου, ανοίγει η υπόθεση εκδίκασης για "τα παιδιά του πολέμου" γνωστά ως lebensborn. Η Νορβηγίδα Katrine Evensen (Juliane Köhler) βλέπει την ειδυλλιακή ζωή της να καταρέει ,καθώς αρνείται να καταθέσει εναντίον του Νορβηγικού κράτους στο δικαστήριο, κι έτσι να βοηθήσει τα υπόλοιπα "παιδιά του πολέμου" να βρουν το δίκιο τους, όπως έκανε η ίδια.
Βασισμένο εν μέρει στο βιβλίο της Γερμανίδας συγγραφέως Hannelore Hippe, με τον τίτλο " Ice Ages" το ιστορικό δράμα μυστηρίου του Georg Maas αποτέλεσε την Γερμανική συμμετοχή για το όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας το 2013.
Το σενάριο της ταινίας κινείται σε ένα ιστορικό υπόβαθρο. Πιο συγκεκριμένα ερευνά τις τραγικές συνέπειες του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, και την ιστορία "των παιδιών του πολέμου" γνωστά ως lebensborn, τα οποία όντας παιδιά Ευρωπαίων γυναικών και Γερμανών στρατιωτών του πολέμου,αποχωρίστηκαν από τις μητέρες τους και στάλθηκαν στην Γερμανία ως παιδιά-προϊόντα της αρίας φυλής, με την απόλυτη συγκατάθεση των χωρών προέλευσης των μητέρων. Βάζοντας στο μικροσκόπιο τη ζωή μιας μεσήλικης γυναίκας ονόματι Katrine Evensen ,η οποία ισχυρίζεται πως στο παρελθον το έσκασε από την Ανατολική Γερμανία για να σμίξει με την Νορβηγίδα μητέρα της, η ταινία ερευνά και την υπόθεση των υπόλοιπων παιδιών του πολέμου της Νορβηγίας.
Από το σενάριο δεν λείπει και μια αύρα μυστηρίου, καθώς εξ αρχής μας παρουσιάζονται πληροφορίες που περνάει πολύ ώρα μεχρι να τις βάλουμε σε μια λογική σειρά για να συνθέσουμε το παζλ της ζωής της Katrine Evensen. Η πλοκή δεν είναι γραμμική, και κάνει συνεχώς πισωγυρίσματα, πράγμα που μπερδεύει, αλλά κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή.
Η σκηνοθεσία της ταινίας αν και δεν έχει κάτι πρωτότυπο να παρουσιάσει , εξυπηρετεί απόλυτα την ανάπτυξη της πλοκής.
Ο σκηνοθέτης Georg Maas που συμμετύχε στην διασκευή του σεναρίου, κατασκευάζει την ιστορία με τέτοιον τρόπο, ώστε οι θεατές να ξέρουν περισσότερα πράγματα για την (διπλή) ταυτότητα της πρωταγωνίστριας από τους υπόλοιπους χαρακτήρες.(πχ το ότι μιλάει με άγνωτα άτομα από το παρελθόν της και κάνει μεγάλα ταξίδια από την Νορβηγία στην Γερμανία κλπ). Μ' αυτόν τον τρόπο επιχειρεί να θέσει το κοινό ως σύμμαχο της Katrine, καθώς κατά κάποιον τρόπο ο θεατής μπαίνει μέσα στις σκέψεις της, νιώθει τα ηθικά της διλήμματα και τελικά δημιουργεί μια σχέση εμπάθειας μαζί της. Κάτι όμως που δεν αποδίδει στο μέγιστο δεδομένου του μεγάλου όγκου πληροφοριών που δίνονται στην ταινία. Ειδικά για το κοινό που δεν γνωρίζει πολλά σχετικά με τα ιστορικά αυτά γεγονότα , η ανάλυση τους θα πάρει ώρα , κλέβοντας έτσι την προσοχή τους από την πρωταγωνίστρια.
Η πρώτη ώρα της ταινίας μας παρουσιάζει την ζωή της Katrine και μας δίνει να καταλάβουμε ότι είναι πιο περίπλοκη από την άποψη ότι δεν είναι απλά ένα παιδί του πολέμου αλλά έχει πιο περίπλοκο παρελθόν. Το τελευταίο μισάωρο όμως αποδίδει τα μέγιστα όσον αφορά την αγωνία και τις εντάσεις που δημιουργούνται όταν η οικογένεια της Katrine μαθαίνει πως όλη η ζωή τους ήταν βασισμένη σε ένα ψέμα. Το μελανό σημείο του σεναρίου είναι το πραγματικά απότομο τέλος.
Η φωτογραφία με τα έντονα κορεσμένα χρώματα σε συνδυασμό με το άγωνο, φυσικό τοπίο συνθέτει μια ατμόσφαιρα μελαγχολίας και νοσταλγίας.
Το εξαιρετικά δυναμικό cast της ταινίας δίνει πολύ δυνατές ερμηνείες. Η Γερμανίδα Juliane Köhler στον πρωταγωνιστικό ρόλο της Katrine Evensen είναι κάτι παραπάνω από πειστική, μας καθηλώνει με την εξαιρετικών προδιαγραφών ερμηνεία της. Η Liv Ullmann, ένας ζωντανός θρύλος του Νορβηγικού σινεμά, είναι ίσως η καλύτερη επιλογή για τον ρόλο της μητέρας της Katrine. Μια βαθιά συγκινητική ερμηνεία. Επίσης, πολύ καλός είναι και ο γοητευτικός Ken Duken στον ρόλο του αυστηρού, αλλά τίμιου δικηγόρου Solbach.
Το υπαρξιακό και συνάμα ηθικό δίλημμα που παρουσιάζει η ταινία μας βάζει σε σκέψεις. Τα ψέμματα δεν φέρνουν ποτέ την ευτυχία και κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, αποκαλύπτονται καταρρίπτοντας τον "πύργο από τραπουλόχαρτα" που έχουμε φτιάξει. Η ανάγκη όμως για μια οικογένεια και αγάπη μπορεί ίσως να αποτελέσει καλή δικαιολογία για πολλά.
Ηθοποιοί : Juliane Köhler, Sven Nordin, Liv Ullmann, Julia Bache-Wiig, Klara Manzel, Dennis Storhøi, Ken Duken.
Υπόθεση : Ύστερα από την πτώση του τείχους του Βερολίνου, ανοίγει η υπόθεση εκδίκασης για "τα παιδιά του πολέμου" γνωστά ως lebensborn. Η Νορβηγίδα Katrine Evensen (Juliane Köhler) βλέπει την ειδυλλιακή ζωή της να καταρέει ,καθώς αρνείται να καταθέσει εναντίον του Νορβηγικού κράτους στο δικαστήριο, κι έτσι να βοηθήσει τα υπόλοιπα "παιδιά του πολέμου" να βρουν το δίκιο τους, όπως έκανε η ίδια.
Βασισμένο εν μέρει στο βιβλίο της Γερμανίδας συγγραφέως Hannelore Hippe, με τον τίτλο " Ice Ages" το ιστορικό δράμα μυστηρίου του Georg Maas αποτέλεσε την Γερμανική συμμετοχή για το όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας το 2013.
Το σενάριο της ταινίας κινείται σε ένα ιστορικό υπόβαθρο. Πιο συγκεκριμένα ερευνά τις τραγικές συνέπειες του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, και την ιστορία "των παιδιών του πολέμου" γνωστά ως lebensborn, τα οποία όντας παιδιά Ευρωπαίων γυναικών και Γερμανών στρατιωτών του πολέμου,αποχωρίστηκαν από τις μητέρες τους και στάλθηκαν στην Γερμανία ως παιδιά-προϊόντα της αρίας φυλής, με την απόλυτη συγκατάθεση των χωρών προέλευσης των μητέρων. Βάζοντας στο μικροσκόπιο τη ζωή μιας μεσήλικης γυναίκας ονόματι Katrine Evensen ,η οποία ισχυρίζεται πως στο παρελθον το έσκασε από την Ανατολική Γερμανία για να σμίξει με την Νορβηγίδα μητέρα της, η ταινία ερευνά και την υπόθεση των υπόλοιπων παιδιών του πολέμου της Νορβηγίας.
Από το σενάριο δεν λείπει και μια αύρα μυστηρίου, καθώς εξ αρχής μας παρουσιάζονται πληροφορίες που περνάει πολύ ώρα μεχρι να τις βάλουμε σε μια λογική σειρά για να συνθέσουμε το παζλ της ζωής της Katrine Evensen. Η πλοκή δεν είναι γραμμική, και κάνει συνεχώς πισωγυρίσματα, πράγμα που μπερδεύει, αλλά κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή.
Η σκηνοθεσία της ταινίας αν και δεν έχει κάτι πρωτότυπο να παρουσιάσει , εξυπηρετεί απόλυτα την ανάπτυξη της πλοκής.
Ο σκηνοθέτης Georg Maas που συμμετύχε στην διασκευή του σεναρίου, κατασκευάζει την ιστορία με τέτοιον τρόπο, ώστε οι θεατές να ξέρουν περισσότερα πράγματα για την (διπλή) ταυτότητα της πρωταγωνίστριας από τους υπόλοιπους χαρακτήρες.(πχ το ότι μιλάει με άγνωτα άτομα από το παρελθόν της και κάνει μεγάλα ταξίδια από την Νορβηγία στην Γερμανία κλπ). Μ' αυτόν τον τρόπο επιχειρεί να θέσει το κοινό ως σύμμαχο της Katrine, καθώς κατά κάποιον τρόπο ο θεατής μπαίνει μέσα στις σκέψεις της, νιώθει τα ηθικά της διλήμματα και τελικά δημιουργεί μια σχέση εμπάθειας μαζί της. Κάτι όμως που δεν αποδίδει στο μέγιστο δεδομένου του μεγάλου όγκου πληροφοριών που δίνονται στην ταινία. Ειδικά για το κοινό που δεν γνωρίζει πολλά σχετικά με τα ιστορικά αυτά γεγονότα , η ανάλυση τους θα πάρει ώρα , κλέβοντας έτσι την προσοχή τους από την πρωταγωνίστρια.
Η πρώτη ώρα της ταινίας μας παρουσιάζει την ζωή της Katrine και μας δίνει να καταλάβουμε ότι είναι πιο περίπλοκη από την άποψη ότι δεν είναι απλά ένα παιδί του πολέμου αλλά έχει πιο περίπλοκο παρελθόν. Το τελευταίο μισάωρο όμως αποδίδει τα μέγιστα όσον αφορά την αγωνία και τις εντάσεις που δημιουργούνται όταν η οικογένεια της Katrine μαθαίνει πως όλη η ζωή τους ήταν βασισμένη σε ένα ψέμα. Το μελανό σημείο του σεναρίου είναι το πραγματικά απότομο τέλος.
Η φωτογραφία με τα έντονα κορεσμένα χρώματα σε συνδυασμό με το άγωνο, φυσικό τοπίο συνθέτει μια ατμόσφαιρα μελαγχολίας και νοσταλγίας.
Το υπαρξιακό και συνάμα ηθικό δίλημμα που παρουσιάζει η ταινία μας βάζει σε σκέψεις. Τα ψέμματα δεν φέρνουν ποτέ την ευτυχία και κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, αποκαλύπτονται καταρρίπτοντας τον "πύργο από τραπουλόχαρτα" που έχουμε φτιάξει. Η ανάγκη όμως για μια οικογένεια και αγάπη μπορεί ίσως να αποτελέσει καλή δικαιολογία για πολλά.
Mια καλοφτιαγμένη ταινία που συγκινεί και αναλύει πραγματικά ιστορικά γεγονότα. Αξίζει τον χρόνο σας!
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία: 3,5/5
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία: 3,5/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου