Σκηνοθεσία : Christopher Nolan
Ηθοποιοί : Matthew McConaughey, Anne Hathaway ,David Gyasi ,Wes Bentley, Jessica Chastain, Mackenzie Foy, Michael Caine, Matt Damon, Timothée Chalamet, Casey Affleck
“Interstellar” ο τίτλος μιας από τις πιο πολυσυζητημένες ταινίες της χρονιάς και όχι άδικα. Ένα πομπώδες υπερθέαμα ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας και σίγουρα εντυπωσιάζει και με το παραπάνω.
Υπόθεση : Στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, τα περιβαλλοντικά προβλήματα έχουν καταστήσει την ζωή στον πλανήτη γη δυσμενή. Ο Cooper (Matthew McConaughey) πρώην πιλότος και μηχανικός της NASA, είναι πλέον ένας αγρότης όπως και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και επίσης ένας χήρος πατέρας δυο παιδιών. Μαζί με την πανέξυπνη κόρη του Murph (Mackenzie Foy) βρίσκουν τις συντεταγμένες για την βάση της NASA. Εκεί ο Cooper ξανασυναντά έναν παλιό του γνώριμο τον Dr.Brand(Michael Caine) και καλείται να ηγηθεί μιας αποστολής για την εύρεση κατοικήσιμων περιοχών σε άλλους πλανήτες, μιας και η δυνατότητα ζωής στη γη φτάνει προς το τέλος της. Θα καταφέρει τελικά ο Cooper παρά το χωρο-χρονικό παράδοξο να σώσει τη ζωή στον πλανήτη γη και να σμίξει με την οικογένεια του;
Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν φανερές επιρροές από διάφορους σκηνοθέτες και ταινίες μέσα στην ταινία (βλ. Kubrick , Cuaron και 2001:The Space Odyssey, Gravity αντίστοιχα) το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Christopher Nolan δεν προσπαθεί να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη επιχειρώντας να μιμηθεί άλλους, παρά αφήνει την δική του προσωπική σφραγίδα, του τελειομανούς οραματιστή σκηνοθέτη όπως μόνο ο ίδιος ξέρει.
Το σενάριο συνδέεται πανέξυπνα με την σκηνοθετική διαύγεια του Nolan και χάρη σ’ αυτό τα συνολικά 169’ της ταινίας (ευτυχώς) δεν κουράζουν τον θεατή όπως εύλογα κάποιος μπορεί να υποθέσει.
Το κλειδί της ταινίας αυτής κρύβεται στο συναίσθημα, αυτή είναι η κινητήρια δύναμη, η αγάπη. Πιο ειδικά η πρώτη ώρα της ταινίας αφιερώνεται στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στη γη , και αυτές τις παρατηρούμε στα πλαίσια της οικογένειας του Cooper. Κυρίως σ’ αυτό το σημείο βλέπουμε να χτίζεται η σχέση του με την κόρη του Murph. Η υπόλοιπη ταινία είναι ένα κράμα παράλληλης αφήγησης των γεγονότων που συμβαίνουν στο διάστημα και αυτών που λαμβάνουν χώρα στη γη.
Ένα υπαρξιακό δράμα- περιπέτεια με εκτεταμένες δόσεις κλισαδούρικου μελοδράματος συνθέτουν πέρα από ένα μεθυστικό οπτικό υπερθέαμα και ένα οπτικοακουστικό κείμενο που δίνει αφορμή για σκέψη.
Στο σενάριο παρατηρούμε αρκετές ανατροπές, στιγμές μεγάλης αγωνίας και ορισμένα σημεία ειρωνείας. Η ταινία αυτή πραγματεύεται ένα τεράστιο ζήτημα, έχει μια υπαρξιακή θεματολογία και με την βοήθεια ποικίλων θεωριών μαγεύει τον θεατή. Το μυστικό είναι το δυνατό συναισθηματικό θέμα, η δυνατή σχέση πατέρα κόρης που ξεπερνά τα εμπόδια χρόνου και χώρου. Ο Nolan δεν αφήνει το υπαρξιακό αδιέξοδο να υπερισχύσει του συναισθήματος ούτε το ανάποδο, αλλά τα παρουσιάζει αλληλένδετα. Μας δείχνει πως ο μικρόκοσμος (οικογένεια) είναι απαραίτητο κομμάτι του μακρόκοσμου (γη). Το τέλος φαντάζει λυτρωτικό και δεν αφήνει μεγάλα ερωτηματικά όπως άλλες ταινίες του πολυσυζητημένου σκηνοθέτη (βλ. Inception).
Η σκηνοθετική δεινότητα του Christopher Nolan σε άψογο συνδυασμό με την ομολογουμένως εξαιρετική φωτογραφία συνθέτουν το κατάλληλο ντουέτο για ένα καλοστημένο blockbuster!
To soundtrack , από τον απερίγραπτα ταλαντούχο Hans Zimmer είναι εκκωφαντικά, ανατριχιαστικά ταιριαστό με το οπτικό κείμενο και αναμενόμενα εξαιρετικό.
Για τον λόγο του αληθές , υπάρχουν και ορισμένες βολικές λύσεις και μελοδραματικά κλισέ που όμως εξυπηρετούν αποτελεσματικά τον ρόλο τους για την επίκληση στο συναίσθημα του θεατή!
Η ειρωνεία δεν λείπει ούτε αυτή, πχ το όνομα της κόρης του Cooper, Murph (από το Murphy’s law) που κατά κάποιον τρόπο είναι μια προοικονομία του ρόλου που θα παίξει η κοπέλα στη επίλυση του όλου ζητήματος της ταινίας.
Μια τόσο μεγάλη παραγωγή είναι αναμενόμενο να έχει και ένα αντιστοίχως αξιόλογο cast ηθοποιών. Ο Matthew McConaughey στον ρόλο του Cooper δείχνει για άλλη μια φορά, πως έχει ωριμάσει υποκριτικά τα τελευταία χρόνια. Η απεικόνιση του Cooper εδώ είναι ευαίσθητη, στωική και άκρως πετυχημένη.Ο Michael Caine στον ρόλο του Dr.Brand δίνει ,όπως πάντα άλλωστε, ρεσιτάλ ερμηνείας και δεν αφήνει χώρο για περαιτέρω σχόλια. Η μικρούλα Murph (Mackenzie Foy) είναι μια ευχάριστη υποκριτικά έκπληξη, μέσα στον ρόλο της ,παρά το νεαρό της ηλικίας της, κλέβει την παράσταση από την Jessica Chastain , η οποία απεικονίζει την Murph σε μεγαλύτερη ηλικία.
Η ερμηνεία της Anne Hathaway ως Dr. Brand καλή , αλλά όχι τόσο αξιόλογη όσο την έχουμε συνηθίσει.
Συμπερασματικά, το “Interstellar” παρά τα μικρά παραπατήματα του είναι μια ταινία με τα όλα της, που υπόσχεται να σας ταξιδέψει για περίπου τρεις ώρες, να σας προβληματίσει και να σας ψυχαγωγήσει. Μην την χάσετε, και επιβάλλεται να την δείτε σε σινεμά, η οθόνη του υπολογιστή παρά είναι μικρή για μια τέτοια ταινία. (Κάτι μου λέει πως θα έχει αρκετές υποψηφιότητες για τα όσκαρ.)
Ιλόνα Αγγελίδου,
Film Critiques
Βαθμολογία : 4/5
Ηθοποιοί : Matthew McConaughey, Anne Hathaway ,David Gyasi ,Wes Bentley, Jessica Chastain, Mackenzie Foy, Michael Caine, Matt Damon, Timothée Chalamet, Casey Affleck
Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν φανερές επιρροές από διάφορους σκηνοθέτες και ταινίες μέσα στην ταινία (βλ. Kubrick , Cuaron και 2001:The Space Odyssey, Gravity αντίστοιχα) το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Christopher Nolan δεν προσπαθεί να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη επιχειρώντας να μιμηθεί άλλους, παρά αφήνει την δική του προσωπική σφραγίδα, του τελειομανούς οραματιστή σκηνοθέτη όπως μόνο ο ίδιος ξέρει.
Το σενάριο συνδέεται πανέξυπνα με την σκηνοθετική διαύγεια του Nolan και χάρη σ’ αυτό τα συνολικά 169’ της ταινίας (ευτυχώς) δεν κουράζουν τον θεατή όπως εύλογα κάποιος μπορεί να υποθέσει.
Το κλειδί της ταινίας αυτής κρύβεται στο συναίσθημα, αυτή είναι η κινητήρια δύναμη, η αγάπη. Πιο ειδικά η πρώτη ώρα της ταινίας αφιερώνεται στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στη γη , και αυτές τις παρατηρούμε στα πλαίσια της οικογένειας του Cooper. Κυρίως σ’ αυτό το σημείο βλέπουμε να χτίζεται η σχέση του με την κόρη του Murph. Η υπόλοιπη ταινία είναι ένα κράμα παράλληλης αφήγησης των γεγονότων που συμβαίνουν στο διάστημα και αυτών που λαμβάνουν χώρα στη γη.
Ένα υπαρξιακό δράμα- περιπέτεια με εκτεταμένες δόσεις κλισαδούρικου μελοδράματος συνθέτουν πέρα από ένα μεθυστικό οπτικό υπερθέαμα και ένα οπτικοακουστικό κείμενο που δίνει αφορμή για σκέψη.
Στο σενάριο παρατηρούμε αρκετές ανατροπές, στιγμές μεγάλης αγωνίας και ορισμένα σημεία ειρωνείας. Η ταινία αυτή πραγματεύεται ένα τεράστιο ζήτημα, έχει μια υπαρξιακή θεματολογία και με την βοήθεια ποικίλων θεωριών μαγεύει τον θεατή. Το μυστικό είναι το δυνατό συναισθηματικό θέμα, η δυνατή σχέση πατέρα κόρης που ξεπερνά τα εμπόδια χρόνου και χώρου. Ο Nolan δεν αφήνει το υπαρξιακό αδιέξοδο να υπερισχύσει του συναισθήματος ούτε το ανάποδο, αλλά τα παρουσιάζει αλληλένδετα. Μας δείχνει πως ο μικρόκοσμος (οικογένεια) είναι απαραίτητο κομμάτι του μακρόκοσμου (γη). Το τέλος φαντάζει λυτρωτικό και δεν αφήνει μεγάλα ερωτηματικά όπως άλλες ταινίες του πολυσυζητημένου σκηνοθέτη (βλ. Inception).
Η σκηνοθετική δεινότητα του Christopher Nolan σε άψογο συνδυασμό με την ομολογουμένως εξαιρετική φωτογραφία συνθέτουν το κατάλληλο ντουέτο για ένα καλοστημένο blockbuster!
To soundtrack , από τον απερίγραπτα ταλαντούχο Hans Zimmer είναι εκκωφαντικά, ανατριχιαστικά ταιριαστό με το οπτικό κείμενο και αναμενόμενα εξαιρετικό.
Για τον λόγο του αληθές , υπάρχουν και ορισμένες βολικές λύσεις και μελοδραματικά κλισέ που όμως εξυπηρετούν αποτελεσματικά τον ρόλο τους για την επίκληση στο συναίσθημα του θεατή!
Η ειρωνεία δεν λείπει ούτε αυτή, πχ το όνομα της κόρης του Cooper, Murph (από το Murphy’s law) που κατά κάποιον τρόπο είναι μια προοικονομία του ρόλου που θα παίξει η κοπέλα στη επίλυση του όλου ζητήματος της ταινίας.
Μια τόσο μεγάλη παραγωγή είναι αναμενόμενο να έχει και ένα αντιστοίχως αξιόλογο cast ηθοποιών. Ο Matthew McConaughey στον ρόλο του Cooper δείχνει για άλλη μια φορά, πως έχει ωριμάσει υποκριτικά τα τελευταία χρόνια. Η απεικόνιση του Cooper εδώ είναι ευαίσθητη, στωική και άκρως πετυχημένη.Ο Michael Caine στον ρόλο του Dr.Brand δίνει ,όπως πάντα άλλωστε, ρεσιτάλ ερμηνείας και δεν αφήνει χώρο για περαιτέρω σχόλια. Η μικρούλα Murph (Mackenzie Foy) είναι μια ευχάριστη υποκριτικά έκπληξη, μέσα στον ρόλο της ,παρά το νεαρό της ηλικίας της, κλέβει την παράσταση από την Jessica Chastain , η οποία απεικονίζει την Murph σε μεγαλύτερη ηλικία.
Η ερμηνεία της Anne Hathaway ως Dr. Brand καλή , αλλά όχι τόσο αξιόλογη όσο την έχουμε συνηθίσει.
Συμπερασματικά, το “Interstellar” παρά τα μικρά παραπατήματα του είναι μια ταινία με τα όλα της, που υπόσχεται να σας ταξιδέψει για περίπου τρεις ώρες, να σας προβληματίσει και να σας ψυχαγωγήσει. Μην την χάσετε, και επιβάλλεται να την δείτε σε σινεμά, η οθόνη του υπολογιστή παρά είναι μικρή για μια τέτοια ταινία. (Κάτι μου λέει πως θα έχει αρκετές υποψηφιότητες για τα όσκαρ.)
Ιλόνα Αγγελίδου,
Film Critiques
Βαθμολογία : 4/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου