ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Φρανκ Μίλερ & Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ
ΗΘΟΠΟΙΟΙ : Μίκι Ρουρκ, Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ, Πάουερς Μπουθ, Τζος Μπρόλιν, Εύα Γκριν, Μπρους Γουίλις, Τζούνο Τεμπλ, Τζέσικα Άλμπα, , Ροζάριο Ντόσον, Ρέι Λιότα, Στέισι Κιτς, Τζέιμι Κινγκ, Τζέρεμι Πίβεν, Τζέιμι Τσανγκ, Lady Gaga.
Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: Σε μια σκοτεινή πόλη, βουτηγμένη στην βία και στο έγκλημα, μια μεγάλη γκάμα κατοίκων μεταξύ των οποίων μυστήρια θανατηφόρα θηλυκά , διεφθαρμένοι πολιτικοί, αδίστακτοι δολοφόνοι και απεγνωσμένοι για εκδίκηση διεκδικούν την ρεβάνς στο παιχνίδι της ζωής. Άραγε θα κερδίσει ο ισχυρότερος;
Έπειτα από εννιά χρόνια , οι Φρανκ Μίλερ και Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ ενώνουν και πάλι τις δυνάμεις τους, με στόχο την υλοποίηση του πλέον πολύαναμενόμενου σίκουελ της επιτυχημένης μεταφοράς του εικονογραφημένου μυθιστορήματος του Μίλερ με τίτλο «Αμαρτωλή Πόλη» στη μεγάλη οθόνη.
Η «Αμαρτωλή Πόλη» του Φρανκ Μίλερ ξαναζωντανεύει στις σκοτεινές αίθουσες με το σίκουελ με τον τίτλο «Αμαρτωλή Πόλη : Η Κυρία Θέλει Φόνο» (όχι ιδιαίτερα πετυχημένη η μετάφραση του αγγλικού τίτλου “Sin City: A dame to kill for” θα ‘λεγα). Η ταινία χωρίζεται σε τέσσερα αφηγηματικά μέρη και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως πρίκουελ καθώς η αφήγηση δεν είναι γραμμική, αλλά ουσιαστικά λαμβάνει χώρα τέσσερα χρόνια πριν την κεντρική ιστορία της πρώτης ταινίας με τίτλο «The big fat kill”. Έτσι, έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε χαρακτήρες που είχαν ουσιαστικά πεθάνει στην πρώτη ταινία, όπως τον ετοιμοπόλεμο γίγαντα με την καλή καρδιά Μαρβ, τον ανιδιοτελή ξεροκέφαλο αστυνομικό Χάρντιγκαν και την μυστηριώδη Γκόλντι.
Η ταινία ξεκινάει με το πρώτο μέρος με την ονομασία "Just Another Saturday Night" με τον ογκώδη μαχητικό Μαρβ ( Μίκι Ρούρκ) να βρίσκεται σε μια περιοχή κοντά στην Αμαρτωλή Πόλη, στη μέση μιας σφαγής χωρίς κάποια μνήμη του πως βρέθηκε εκεί.
Η ιστορία συνεχίζεται με το δεύτερο μέρος με τίτλο "The Long, Bad Night" με κεντρικό χαρακτήρα τον Τζόνι (Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ) , τον μπάσταρδο γιό του πιο μεγάλου κακού της βουτηγμένης στην βία αμαρτωλής πόλης, του γερουσιαστή Ρόαρκ (Πάουερς Μπουθ). Ο νεαρός Τζόνι έχοντας μεγάλη υπεροψία για το ταλέντο του στον τζόγο και με την παρέα μιας νεαρής όμορφης κοπέλας βρίσκεται σε μπελάδες αντιμέτωπος με τον αιμοδιψή πατέρα του.
Η κεντρική ιστορία αυτής της ταινίας, η οποία έδωσε και το όνομα στον τίτλο της ταινίας λέγεται “ A dame to kill for” και μας δίνει την ευκαιρία να ακολουθήσουμε την πορεία του Ντουάιτ ΜακΚάρθι (Τζος Μπρόλιν) καθώς βρίσκεται στην τελική αναμέτρηση με την γυναίκα των ονείρων του και συνάμα τον χειρότερο εφιάλτη του, την Έιβα Λορντ, μια γυναίκα αράχνη που το μόνο που αποζητά είναι το δικό της κέρδος εκμεταλλευόμενη το εκρηκτικό της ταπεραμέντο και την αδυναμία των αρσενικών να της αντισταθούν.
Η ταινία κλείνει με το τέταρτο και τελευταίο μέρος με τίτλο “Nancy’s Last Dance” με την σέξι στρίπερ Νάνσυ Κάλαχχαν (Τζέσικα Άλμπα) να είναι μια σκιά του εαυτού της και να ξεπερνάει τα όρια της λογικής με τις πράξεις της στην προσπάθεια της να εκδικηθεί τον γερουσιαστή Ρόαρκ για τον άδικο χαμό του πολυαγαπημένου της Χάρντιγκαν( Μπρους Γουίλις).
Τα σκηνικά της ταινίας είναι εξ’ ολοκλήρου γυρισμένα σε πράσινη οθόνη και μας δίνουν την ευκαιρία με τα εξαιρετικά του γραφικά να βυθιστούμε στην μαγική και μυστήρια ατμόσφαιρα της αμαρτωλής πόλης. Η νέο-νουάρ αισθητική με τις έντονες κάθετες γραμμές και τον έξυπνο φωτισμό δημιουργούν ένα αποδεκτό καμουφλάζ στα επίμαχα σημεία των πρωταγωνιστών και δίνουν έναν άλλο αέρα στην ταινία.
Κυριαρχεί το μαυρόασπρο εκφράζοντας μια ατμόσφαιρα κινδύνου και διαφθοράς, τα σπάνια έντονα χρώματα κάνουν την διαφορά, έντονο κόκκινο κραγιόν ή νύχια π.χ. δείχνουν την φλογερή επικινδυνότητα ενός άγριου θηλυκού.
Η σκηνοθετική μαεστρία του διδύμου (Μίλερ-Ροντρίγκεζ) κάνει αισθητή την παρουσία της. Πχ. ιδιαίτερη εντύπωση κάνει η χαμηλή γωνία λήψης στον γερουσιαστή Ρόαρκ (που τον κάνει να φαίνεται ακόμη πιο τρομακτικός και σκληρός) στη σκηνή της που χτυπάει τον Τζόνι. Η κινηματογράφηση μας δίνει την εντύπωση πως βρισκόμαστε σε βίντεο-γκειμ.
Τα γκροτέσκο, μουντό περιβάλλον της αμαρτωλής πόλης έρχεται σε συνάρτηση με την ηθική εξαθλίωση των χαρακτήρων σε μια πόλη όπου δεν υφίστανται νόμοι και ο ισχυρότερος πάντα νικάει ποδοπατώντας τους αδύναμους.
Η βία, η εκδίκηση και η μάχες των χαρακτήρων είτε με των εαυτό τους είτε με τους υπόλοιπους κατοίκους της πόλης είναι κυρίαρχο στοιχείο του σεναρίου. Οι σκηνές βίας φτάνουν προς τα όρια του σπλάτερ σε ορισμένες περιπτώσεις! Οι διάλογοι από την άλλη πλευρά είναι έξυπνοί και καλογραμμένοι.
Υπάρχει όμως, μια αδυναμία σύνδεσης των πολλών ιστοριών που επιχειρεί εδώ ο Μίλερ να παρουσιάσει. Πράγμα λογικό καθώς είναι δύσκολο να χωρέσουν δώδεκα βασικοί ηθοποιοί σε μια ταινία μιας ώρας και σαράντα-δύο λεπτών.
Ένα πράγμα που σώζει την ταινία είναι ορισμένες εξαιρετικές ερμηνείες. Ο Μίκι Ρούρκ στον ρόλο του Μαρβ είναι τόσο καλός που παρόλο που σκοτώνει αβέρτα δεν μπορούμε παρά να νιώσουμε συμπάθεια και συμπόνια για το πρόσωπο του. Είναι εκτός του άλλον ένα μεγάλο παιδί που δεν μπορεί να βρει σκοπό στη ζωή του αλλά βοηθάει πάντα τους φίλους του.
Ο Πάουερς Μπουθ στον ρόλο του γερουσιαστή Ρόαρκ είναι ο απόλυτος κακός, δεν χωράει αμφιβολία ότι ήταν η καλύτερη επιλογή γι’ αυτόν τον ρόλο. Ένα μόνο βλέμμα του κάνει το αίμα να παγώσει, δεν έχει καλή πλευρά είναι ένας μονοδιάστατος χαρακτήρας. Ένας αδίστακτος πολιτικός που δεν σταματάει πουθενα.
Ο Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ σπάει την γοητευτική του περσόνα για να παίξει τον ρόλο του θαρραλέου αλλά ταυτόχρονα ξεροκέφαλου τζογαδόρου που πάει κόντρα στον αδίστακτο πατέρα του και ενώ κερδίζει στα χαρτιά χάνει πολλά περισσότερα σε αντάλλαγμα. Πολύ καλή ερμηνεία, εκφραστικό πρόσωπο ο τύπος, νιώθεις πληγωμένος μετά την λεκτική αναμέτρηση του με τον Ρόαρκ.
Η Εύα Γκριν είναι εξαιρετική στην απεικόνιση της femme fatal Έιβα Λορντ. Το εκρηκτικό ταπεραμέντο και η βαθιά φωνή της Εύα Γκριν ταίριαξαν γάντι στον δυνατό ρόλο της γυναίκας αράχνης. Δεν θα σας αφήσει ασυγκίνητους η υποκριτική της χάρη (ούτε οι εμφανισιακές τις χάρες που θα έχετε την χαρά να απολαύσετε σε περίσσιο βαθμό).Λιγότερο καλή εώς και απογοητευτική θα μπορούσα να χαρακτηρίσω την ερμηνεία της Τζέσικα Άλμπα ως Νάνσυ Κάλαχχαν.
Την παράσταση έκλεψαν μικρότεροι ρόλοι όπως αυτός της Γκειλ (Ροζάριο Ντόουσον) με την bad-ass συμπεριφορά της και της πανέμορφης Τζέιμι Τσανγκ ως την μικρή θανατηφόρα Μίχο. Δυστυχώς, ο Μπρους Γουίλις εμφανίστηκε ελάχιστα και δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου παραγωγικά πράγμα στενάχωρο δεδομένου του υποκριτικού του ταλέντου.
Η ταινία είναι διασκεδαστική και σου αφήνει την αίσθηση μιας άλλης πραγματικότητας, πιο σκοτεινής και επικίνδυνης. Καλο-γυρισμένη, με εξαιρετικό καστ αλλά ελάχιστες διαφορές από την ορίτζιναλ ταινία. Άμα αποζητάτε λοιπόν μια καλή εμπορική ταινία με πιστολίδια, βία, θανατηφόρα θηλυκά και περισσή δόση τρέλας ,σας έχω καλά νέα την βρήκατε.
Υ.Γ. A dame worth killing for is only a dame eager to die for you!
Ιλόνα Αγγελίδου, για το Film Critiques
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3.5/5
ΗΘΟΠΟΙΟΙ : Μίκι Ρουρκ, Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ, Πάουερς Μπουθ, Τζος Μπρόλιν, Εύα Γκριν, Μπρους Γουίλις, Τζούνο Τεμπλ, Τζέσικα Άλμπα, , Ροζάριο Ντόσον, Ρέι Λιότα, Στέισι Κιτς, Τζέιμι Κινγκ, Τζέρεμι Πίβεν, Τζέιμι Τσανγκ, Lady Gaga.
Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: Σε μια σκοτεινή πόλη, βουτηγμένη στην βία και στο έγκλημα, μια μεγάλη γκάμα κατοίκων μεταξύ των οποίων μυστήρια θανατηφόρα θηλυκά , διεφθαρμένοι πολιτικοί, αδίστακτοι δολοφόνοι και απεγνωσμένοι για εκδίκηση διεκδικούν την ρεβάνς στο παιχνίδι της ζωής. Άραγε θα κερδίσει ο ισχυρότερος;Έπειτα από εννιά χρόνια , οι Φρανκ Μίλερ και Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ ενώνουν και πάλι τις δυνάμεις τους, με στόχο την υλοποίηση του πλέον πολύαναμενόμενου σίκουελ της επιτυχημένης μεταφοράς του εικονογραφημένου μυθιστορήματος του Μίλερ με τίτλο «Αμαρτωλή Πόλη» στη μεγάλη οθόνη.
Η «Αμαρτωλή Πόλη» του Φρανκ Μίλερ ξαναζωντανεύει στις σκοτεινές αίθουσες με το σίκουελ με τον τίτλο «Αμαρτωλή Πόλη : Η Κυρία Θέλει Φόνο» (όχι ιδιαίτερα πετυχημένη η μετάφραση του αγγλικού τίτλου “Sin City: A dame to kill for” θα ‘λεγα). Η ταινία χωρίζεται σε τέσσερα αφηγηματικά μέρη και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως πρίκουελ καθώς η αφήγηση δεν είναι γραμμική, αλλά ουσιαστικά λαμβάνει χώρα τέσσερα χρόνια πριν την κεντρική ιστορία της πρώτης ταινίας με τίτλο «The big fat kill”. Έτσι, έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε χαρακτήρες που είχαν ουσιαστικά πεθάνει στην πρώτη ταινία, όπως τον ετοιμοπόλεμο γίγαντα με την καλή καρδιά Μαρβ, τον ανιδιοτελή ξεροκέφαλο αστυνομικό Χάρντιγκαν και την μυστηριώδη Γκόλντι.
Η ταινία ξεκινάει με το πρώτο μέρος με την ονομασία "Just Another Saturday Night" με τον ογκώδη μαχητικό Μαρβ ( Μίκι Ρούρκ) να βρίσκεται σε μια περιοχή κοντά στην Αμαρτωλή Πόλη, στη μέση μιας σφαγής χωρίς κάποια μνήμη του πως βρέθηκε εκεί.
Η ιστορία συνεχίζεται με το δεύτερο μέρος με τίτλο "The Long, Bad Night" με κεντρικό χαρακτήρα τον Τζόνι (Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ) , τον μπάσταρδο γιό του πιο μεγάλου κακού της βουτηγμένης στην βία αμαρτωλής πόλης, του γερουσιαστή Ρόαρκ (Πάουερς Μπουθ). Ο νεαρός Τζόνι έχοντας μεγάλη υπεροψία για το ταλέντο του στον τζόγο και με την παρέα μιας νεαρής όμορφης κοπέλας βρίσκεται σε μπελάδες αντιμέτωπος με τον αιμοδιψή πατέρα του.
Η κεντρική ιστορία αυτής της ταινίας, η οποία έδωσε και το όνομα στον τίτλο της ταινίας λέγεται “ A dame to kill for” και μας δίνει την ευκαιρία να ακολουθήσουμε την πορεία του Ντουάιτ ΜακΚάρθι (Τζος Μπρόλιν) καθώς βρίσκεται στην τελική αναμέτρηση με την γυναίκα των ονείρων του και συνάμα τον χειρότερο εφιάλτη του, την Έιβα Λορντ, μια γυναίκα αράχνη που το μόνο που αποζητά είναι το δικό της κέρδος εκμεταλλευόμενη το εκρηκτικό της ταπεραμέντο και την αδυναμία των αρσενικών να της αντισταθούν.
Η ταινία κλείνει με το τέταρτο και τελευταίο μέρος με τίτλο “Nancy’s Last Dance” με την σέξι στρίπερ Νάνσυ Κάλαχχαν (Τζέσικα Άλμπα) να είναι μια σκιά του εαυτού της και να ξεπερνάει τα όρια της λογικής με τις πράξεις της στην προσπάθεια της να εκδικηθεί τον γερουσιαστή Ρόαρκ για τον άδικο χαμό του πολυαγαπημένου της Χάρντιγκαν( Μπρους Γουίλις).
Τα σκηνικά της ταινίας είναι εξ’ ολοκλήρου γυρισμένα σε πράσινη οθόνη και μας δίνουν την ευκαιρία με τα εξαιρετικά του γραφικά να βυθιστούμε στην μαγική και μυστήρια ατμόσφαιρα της αμαρτωλής πόλης. Η νέο-νουάρ αισθητική με τις έντονες κάθετες γραμμές και τον έξυπνο φωτισμό δημιουργούν ένα αποδεκτό καμουφλάζ στα επίμαχα σημεία των πρωταγωνιστών και δίνουν έναν άλλο αέρα στην ταινία.
Κυριαρχεί το μαυρόασπρο εκφράζοντας μια ατμόσφαιρα κινδύνου και διαφθοράς, τα σπάνια έντονα χρώματα κάνουν την διαφορά, έντονο κόκκινο κραγιόν ή νύχια π.χ. δείχνουν την φλογερή επικινδυνότητα ενός άγριου θηλυκού.
Η σκηνοθετική μαεστρία του διδύμου (Μίλερ-Ροντρίγκεζ) κάνει αισθητή την παρουσία της. Πχ. ιδιαίτερη εντύπωση κάνει η χαμηλή γωνία λήψης στον γερουσιαστή Ρόαρκ (που τον κάνει να φαίνεται ακόμη πιο τρομακτικός και σκληρός) στη σκηνή της που χτυπάει τον Τζόνι. Η κινηματογράφηση μας δίνει την εντύπωση πως βρισκόμαστε σε βίντεο-γκειμ.
Τα γκροτέσκο, μουντό περιβάλλον της αμαρτωλής πόλης έρχεται σε συνάρτηση με την ηθική εξαθλίωση των χαρακτήρων σε μια πόλη όπου δεν υφίστανται νόμοι και ο ισχυρότερος πάντα νικάει ποδοπατώντας τους αδύναμους.
Η βία, η εκδίκηση και η μάχες των χαρακτήρων είτε με των εαυτό τους είτε με τους υπόλοιπους κατοίκους της πόλης είναι κυρίαρχο στοιχείο του σεναρίου. Οι σκηνές βίας φτάνουν προς τα όρια του σπλάτερ σε ορισμένες περιπτώσεις! Οι διάλογοι από την άλλη πλευρά είναι έξυπνοί και καλογραμμένοι.
Υπάρχει όμως, μια αδυναμία σύνδεσης των πολλών ιστοριών που επιχειρεί εδώ ο Μίλερ να παρουσιάσει. Πράγμα λογικό καθώς είναι δύσκολο να χωρέσουν δώδεκα βασικοί ηθοποιοί σε μια ταινία μιας ώρας και σαράντα-δύο λεπτών.
Ένα πράγμα που σώζει την ταινία είναι ορισμένες εξαιρετικές ερμηνείες. Ο Μίκι Ρούρκ στον ρόλο του Μαρβ είναι τόσο καλός που παρόλο που σκοτώνει αβέρτα δεν μπορούμε παρά να νιώσουμε συμπάθεια και συμπόνια για το πρόσωπο του. Είναι εκτός του άλλον ένα μεγάλο παιδί που δεν μπορεί να βρει σκοπό στη ζωή του αλλά βοηθάει πάντα τους φίλους του.
Ο Πάουερς Μπουθ στον ρόλο του γερουσιαστή Ρόαρκ είναι ο απόλυτος κακός, δεν χωράει αμφιβολία ότι ήταν η καλύτερη επιλογή γι’ αυτόν τον ρόλο. Ένα μόνο βλέμμα του κάνει το αίμα να παγώσει, δεν έχει καλή πλευρά είναι ένας μονοδιάστατος χαρακτήρας. Ένας αδίστακτος πολιτικός που δεν σταματάει πουθενα.
Ο Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ σπάει την γοητευτική του περσόνα για να παίξει τον ρόλο του θαρραλέου αλλά ταυτόχρονα ξεροκέφαλου τζογαδόρου που πάει κόντρα στον αδίστακτο πατέρα του και ενώ κερδίζει στα χαρτιά χάνει πολλά περισσότερα σε αντάλλαγμα. Πολύ καλή ερμηνεία, εκφραστικό πρόσωπο ο τύπος, νιώθεις πληγωμένος μετά την λεκτική αναμέτρηση του με τον Ρόαρκ.
Η Εύα Γκριν είναι εξαιρετική στην απεικόνιση της femme fatal Έιβα Λορντ. Το εκρηκτικό ταπεραμέντο και η βαθιά φωνή της Εύα Γκριν ταίριαξαν γάντι στον δυνατό ρόλο της γυναίκας αράχνης. Δεν θα σας αφήσει ασυγκίνητους η υποκριτική της χάρη (ούτε οι εμφανισιακές τις χάρες που θα έχετε την χαρά να απολαύσετε σε περίσσιο βαθμό).Λιγότερο καλή εώς και απογοητευτική θα μπορούσα να χαρακτηρίσω την ερμηνεία της Τζέσικα Άλμπα ως Νάνσυ Κάλαχχαν. Την παράσταση έκλεψαν μικρότεροι ρόλοι όπως αυτός της Γκειλ (Ροζάριο Ντόουσον) με την bad-ass συμπεριφορά της και της πανέμορφης Τζέιμι Τσανγκ ως την μικρή θανατηφόρα Μίχο. Δυστυχώς, ο Μπρους Γουίλις εμφανίστηκε ελάχιστα και δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου παραγωγικά πράγμα στενάχωρο δεδομένου του υποκριτικού του ταλέντου.
Η ταινία είναι διασκεδαστική και σου αφήνει την αίσθηση μιας άλλης πραγματικότητας, πιο σκοτεινής και επικίνδυνης. Καλο-γυρισμένη, με εξαιρετικό καστ αλλά ελάχιστες διαφορές από την ορίτζιναλ ταινία. Άμα αποζητάτε λοιπόν μια καλή εμπορική ταινία με πιστολίδια, βία, θανατηφόρα θηλυκά και περισσή δόση τρέλας ,σας έχω καλά νέα την βρήκατε.
Υ.Γ. A dame worth killing for is only a dame eager to die for you!
Ιλόνα Αγγελίδου, για το Film Critiques
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3.5/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου