ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Hossein Amini
ΗΘΟΠΟΙΟΙ:Viggo Mortensen, Kirsten Dunst, Oscar Isaac, Yigit Ozsener, Ali Kalaba, Daisy Bevan
«Τα Δύο Πρόσωπα του Ιανουαρίου» είναι μια ταινία
βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Πατρίτσια Χάισμιθ, στης οποίας τη βιβλιογραφία ανήκουν τα best sellers «Ο ταλαντούχος κ.Ριπλέι» και «Ξένοι στο Τρένο». Τη μεταφορά αυτή ανέλαβε ο σεναριογράφος του εξαιρετικού “Drive”, και αποτελεί την πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα.
Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Στην Αθήνα του 1962 ένα ζευγάρι Αμερικανών τουριστών (Viggo Mortensen & Kirsten Dunst) γνωρίζει έναν ξεναγό συμπατριώτη τους (Oscar Isaac), ο οποίος δέχεται να τους βοηθήσει όταν μπλέκονται σε ένα φόνο.”
Καιρό είχαμε να δούμε τον Viggo Mortensen (τον θυμόμαστε ακόμη από την τριλογία του «Άρχοντα» ως Αragorn) σε ενδιαφέροντα ρόλο. Στα «Δύο Πρόσωπα του Ιανουαρίου» υποδύεται τον γοητευτικό και παρορμητικό Τσέστερ, και σίγουρα μας γοητεύει με την παρουσία του, η οποία μπαίνει κατευθείαν στα θετικά της ταινίας. Δίπλα του, δίνουν ενδιαφέρουσες ερμηνείες και οι δύο συμπρωταγωνιστές του, η Kirsten Dunst και ο Oscar Isaac. Kαι τους τρεις μαζί, ενώνει η τραγική μοίρα, καθώς μπλέκονται σε ανθρωποκυνηγητό.
Το καστ συμπληρώνουν και Έλληνες ηθοποιοί, σε μικρότερους αλλά σημαντικούς για την πλοκή ρόλους (Όµηρος Πουλάκης, Σωκράτης Αλαφούζος, Ευγενία Δηµητροπούλου, Προμηθέας Αλειφερόπουλος), οι οποίοι στέκονται επάξια στο πλευρό των διάσημων συναδέλφων τους.
Παράλληλα, η ατμοσφαιρική φωτογραφία της ταινίας, σε ταξιδεύει αμέσως σε μια Ελλάδα του ’60 (Αθήνα και Χανιά) αλλά και στην Κωσταντινούπολη. Οι χαρακτήρες – ηθοποιοί φαίνονται να ανήκουν στην πλέον παλιά εποχή. Μέχρι τη μέση του έργου, το ενδιαφέρον είναι τεντωμένο. Μετά τα μισά όμως, κάτι συμβαίνει.
Αναρωτιέσαι τι ακριβώς βλέπεις. Θέλω να πω, είναι όντως αστυνομικό θρίλερ, είναι ερωτικό θρίλερ (το ερωτικό τρίγωνο που δημιουργείται, φθάνει σε σημείο να έχει κεντρικό ρόλο) ή είναι μια ταινία με βοηθητικό προς τον τομέα του τουρισμού, ρόλο? Αυτές τις απορίες, στις δημιουργεί η μάλλον άνευρη σκηνοθεσία. Μετά τα μισά λιγάκι…βαριέσαι να το πω? Τέλος πάντων, δεν υπάρχει πλέον εκείνο το ανυψωμένο αρχικό ενδιαφέρον και αυτό σου χαλάει την όλη εικόνα που έχεις ήδη σχηματίσει – πολύ πιθανόν να σημειωθεί ξενέρωμα για την κατάληξη των τριών χαρακτήρων (προσωπικά, αυτό έπαθα).
Σίγουρα δε χαρακτηρίζεται καθαρόαιμο αστυνομικό θρίλερ, αφού απουσιάζει και η κορύφωση από πλευράς αφήγησης, και η αγωνία από πλευρά θεατή. Όμως, πέρα από τα παραπάνω αρνητικά, δείτε την. Πηγαίνετε σε ένα κοντινό θερινό (όπως έκανα και εγώ) και με τη δροσιά που φέρνει το καλοκαιρινό (αμήν) βράδυ, παρακολουθήστε την.
Παρασκευή Γιουβανάκη
ΗΘΟΠΟΙΟΙ:Viggo Mortensen, Kirsten Dunst, Oscar Isaac, Yigit Ozsener, Ali Kalaba, Daisy Bevan
«Τα Δύο Πρόσωπα του Ιανουαρίου» είναι μια ταινία βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Πατρίτσια Χάισμιθ, στης οποίας τη βιβλιογραφία ανήκουν τα best sellers «Ο ταλαντούχος κ.Ριπλέι» και «Ξένοι στο Τρένο». Τη μεταφορά αυτή ανέλαβε ο σεναριογράφος του εξαιρετικού “Drive”, και αποτελεί την πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα.
Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Στην Αθήνα του 1962 ένα ζευγάρι Αμερικανών τουριστών (Viggo Mortensen & Kirsten Dunst) γνωρίζει έναν ξεναγό συμπατριώτη τους (Oscar Isaac), ο οποίος δέχεται να τους βοηθήσει όταν μπλέκονται σε ένα φόνο.”
Καιρό είχαμε να δούμε τον Viggo Mortensen (τον θυμόμαστε ακόμη από την τριλογία του «Άρχοντα» ως Αragorn) σε ενδιαφέροντα ρόλο. Στα «Δύο Πρόσωπα του Ιανουαρίου» υποδύεται τον γοητευτικό και παρορμητικό Τσέστερ, και σίγουρα μας γοητεύει με την παρουσία του, η οποία μπαίνει κατευθείαν στα θετικά της ταινίας. Δίπλα του, δίνουν ενδιαφέρουσες ερμηνείες και οι δύο συμπρωταγωνιστές του, η Kirsten Dunst και ο Oscar Isaac. Kαι τους τρεις μαζί, ενώνει η τραγική μοίρα, καθώς μπλέκονται σε ανθρωποκυνηγητό.
Το καστ συμπληρώνουν και Έλληνες ηθοποιοί, σε μικρότερους αλλά σημαντικούς για την πλοκή ρόλους (Όµηρος Πουλάκης, Σωκράτης Αλαφούζος, Ευγενία Δηµητροπούλου, Προμηθέας Αλειφερόπουλος), οι οποίοι στέκονται επάξια στο πλευρό των διάσημων συναδέλφων τους.
Παράλληλα, η ατμοσφαιρική φωτογραφία της ταινίας, σε ταξιδεύει αμέσως σε μια Ελλάδα του ’60 (Αθήνα και Χανιά) αλλά και στην Κωσταντινούπολη. Οι χαρακτήρες – ηθοποιοί φαίνονται να ανήκουν στην πλέον παλιά εποχή. Μέχρι τη μέση του έργου, το ενδιαφέρον είναι τεντωμένο. Μετά τα μισά όμως, κάτι συμβαίνει.
Αναρωτιέσαι τι ακριβώς βλέπεις. Θέλω να πω, είναι όντως αστυνομικό θρίλερ, είναι ερωτικό θρίλερ (το ερωτικό τρίγωνο που δημιουργείται, φθάνει σε σημείο να έχει κεντρικό ρόλο) ή είναι μια ταινία με βοηθητικό προς τον τομέα του τουρισμού, ρόλο? Αυτές τις απορίες, στις δημιουργεί η μάλλον άνευρη σκηνοθεσία. Μετά τα μισά λιγάκι…βαριέσαι να το πω? Τέλος πάντων, δεν υπάρχει πλέον εκείνο το ανυψωμένο αρχικό ενδιαφέρον και αυτό σου χαλάει την όλη εικόνα που έχεις ήδη σχηματίσει – πολύ πιθανόν να σημειωθεί ξενέρωμα για την κατάληξη των τριών χαρακτήρων (προσωπικά, αυτό έπαθα).
Παρασκευή Γιουβανάκη
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2.5/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου