ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Jonathan Teplitzky
ΗΘΟΠΟΙΟΙ:Colin Firth, Jeremy Irvine, Nicole Kidman, Stellan Skarsgård, Sam Reid, Tanroh Ishida, Hiroyuki Sanada
Βασισμένη στα απομνημονεύματα του Έρικ Λόμαξ.
Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ο βετεράνος αξιωματικός Eric Lomax (Colin Firth) γνωρίζει και παντρεύεται τη νοσοκόμα Patti (Nicole Kidman). Μόνο που τα τραύματα που έχει κληρονομήσει ο Σκοτσέζος από την αιχμαλωσία του κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου δημιουργούν συνεχείς εντάσεις στο ζευγάρι. Η Patti θα προσεγγίσει τον Finlay (Stellan Skarsgård), φίλο και πρώην συμπολεμιστή του Eric, για να μάθει τι ακριβώς συνέβη στον σύζυγό της. Η αποκάλυψη ότι ο βασανιστής του συζύγου της είναι ακόμη ζωντανός θα τη φέρει, όμως, μπροστά σε σοβαρά ηθικά διλήμματα.”
Μας συστήνεται αρχικά το ζευγάρι (Έρικ και Πάτι, που το υποδύονται ο Colin Firth και Νicole Kidman, αντίστοιχα) που συναντιούνται για πρώτη φορά σε ένα τραίνο. Αυτή η πρώτη επαφή ήταν αρκετή ώστε να γεννηθεί ο έρωτας. Έρχεται η συνέχεια, κατά την οποία σιγά σιγά ξετυλίγεται το μυστήριο που στοιχειώνει τον Έρικ.
Θα ξεκινήσω με το ερμηνευτικό κομμάτι. Οι 2 κύριοι πρωταγωνιστές, εκπληκτικοί. Ο Colin Firth προσθέτει ακόμη μία δυνατή ερμηνεία στο βιογραφικό του (σε αυτό το σημείο να αναφέρω ότι ο Bρετανός ηθοποιός πέρασε πολύ χρόνο με τον αληθινό Λόμαξ, ο οποίος πέθανε τον Οκτώβριο του 2012 σε ηλικία 93 ετών, έτσι ώστε να δομήσει καλύτερα το ρόλο του). Η παρουσία του σιωπηλή, παίζει κυρίως με τις εκφράσεις του προσώπου του, και ανυψώνει την ποιότητα της ταινίας. Η Κidman, με τη σειρά της, αν και ο ρόλος της είναι σχετικά μικρός, δίνει το δικό της στίγμα, με το καθηλωτικό και εκφραστικότατο βλέμμα της, χωρίς ακραίες υποκριτικές συμπεριφορές και μελοδραματισμούς. Στέκεται επάξια στο ρόλο της συζύγου ενός βετεράνου αξιωματικού που ακόμη πολεμά με τους εφιάλτες του. Απαρατήρητος δεν περνά ούτε ο νεαρός ηθοποιός (Jeremy Irvine – γνωστός από το “The War Horse”) που υποδύεται τον νεότερο σε ηλικία Έρικ.
Ένας ρομαντισμός συνοδεύει τα πλάνα. Άγριος αλλά και γλυκός, ήρεμος, όταν πρέπει (όπως στις σκηνές αναπαράστασης του ερωτικού ζευγαριού). Το ρομαντισμό ενισχύει κυρίως η καταπληκτική φωτογραφία, με μεγαλύτερο ρόλο αυτόν των αποχρώσεων του κίτρινου, κυρίως όταν μεταφερόμαστε στο παρελθόν με τα μεγάλης διάρκειας flashbacks.
Γροθιά στο μίσος που γεννά ο πόλεμος, η αληθινή αυτή ιστορία του «Κύκλου των Αναμνήσεων», με την κατάληξή της να το αποδεικνύει ακράδαντα. Η δικαιοσύνη αποδίδεται με τρόπο που αρμόζει στον ηθικό χαρακτήρα του κεντρικού ήρωα χαρίζοντας ηρεμία και στο θεατή.
Όμως το μαύρο πρόβατο της ταινίας που δυστυχώς δεν περνά καθόλου στα απαρατήρητα, έρχεται να καταρρίψει την ολοκληρωμένη αίσθηση που έχει ήδη δημιουργηθεί. Σε μία από τις σημαντικότερες για την πλοκή, σκηνή, όπου ο Λόμαξ συναντά τον άνθρωπο που χρόνια προσδοκούσε να αντιμετωπίσει, τον βασανιστή του, η σκηνοθεσία πάει περίπατο. Λιτή και «γρήγορη», δεν αποδίδει την ένταση που αντιστοιχεί σε μια τέτοιου επιπέδου σκηνή και δεν ανταποκρίνεται ούτε στη δική μας αγωνία, αλλά ούτε και στην αγωνία του ίδιου του Λόμαξ.
Αλλά αξίζει χαρίσετε στον «Κύκλο» 2 ώρες από τον καλοκαιρινό σας χρόνο.
Παρασκευή Γιουβανάκη
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3/5
ΗΘΟΠΟΙΟΙ:Colin Firth, Jeremy Irvine, Nicole Kidman, Stellan Skarsgård, Sam Reid, Tanroh Ishida, Hiroyuki Sanada
Βασισμένη στα απομνημονεύματα του Έρικ Λόμαξ.
Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ο βετεράνος αξιωματικός Eric Lomax (Colin Firth) γνωρίζει και παντρεύεται τη νοσοκόμα Patti (Nicole Kidman). Μόνο που τα τραύματα που έχει κληρονομήσει ο Σκοτσέζος από την αιχμαλωσία του κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου δημιουργούν συνεχείς εντάσεις στο ζευγάρι. Η Patti θα προσεγγίσει τον Finlay (Stellan Skarsgård), φίλο και πρώην συμπολεμιστή του Eric, για να μάθει τι ακριβώς συνέβη στον σύζυγό της. Η αποκάλυψη ότι ο βασανιστής του συζύγου της είναι ακόμη ζωντανός θα τη φέρει, όμως, μπροστά σε σοβαρά ηθικά διλήμματα.”Μας συστήνεται αρχικά το ζευγάρι (Έρικ και Πάτι, που το υποδύονται ο Colin Firth και Νicole Kidman, αντίστοιχα) που συναντιούνται για πρώτη φορά σε ένα τραίνο. Αυτή η πρώτη επαφή ήταν αρκετή ώστε να γεννηθεί ο έρωτας. Έρχεται η συνέχεια, κατά την οποία σιγά σιγά ξετυλίγεται το μυστήριο που στοιχειώνει τον Έρικ.
Θα ξεκινήσω με το ερμηνευτικό κομμάτι. Οι 2 κύριοι πρωταγωνιστές, εκπληκτικοί. Ο Colin Firth προσθέτει ακόμη μία δυνατή ερμηνεία στο βιογραφικό του (σε αυτό το σημείο να αναφέρω ότι ο Bρετανός ηθοποιός πέρασε πολύ χρόνο με τον αληθινό Λόμαξ, ο οποίος πέθανε τον Οκτώβριο του 2012 σε ηλικία 93 ετών, έτσι ώστε να δομήσει καλύτερα το ρόλο του). Η παρουσία του σιωπηλή, παίζει κυρίως με τις εκφράσεις του προσώπου του, και ανυψώνει την ποιότητα της ταινίας. Η Κidman, με τη σειρά της, αν και ο ρόλος της είναι σχετικά μικρός, δίνει το δικό της στίγμα, με το καθηλωτικό και εκφραστικότατο βλέμμα της, χωρίς ακραίες υποκριτικές συμπεριφορές και μελοδραματισμούς. Στέκεται επάξια στο ρόλο της συζύγου ενός βετεράνου αξιωματικού που ακόμη πολεμά με τους εφιάλτες του. Απαρατήρητος δεν περνά ούτε ο νεαρός ηθοποιός (Jeremy Irvine – γνωστός από το “The War Horse”) που υποδύεται τον νεότερο σε ηλικία Έρικ.
Ένας ρομαντισμός συνοδεύει τα πλάνα. Άγριος αλλά και γλυκός, ήρεμος, όταν πρέπει (όπως στις σκηνές αναπαράστασης του ερωτικού ζευγαριού). Το ρομαντισμό ενισχύει κυρίως η καταπληκτική φωτογραφία, με μεγαλύτερο ρόλο αυτόν των αποχρώσεων του κίτρινου, κυρίως όταν μεταφερόμαστε στο παρελθόν με τα μεγάλης διάρκειας flashbacks.
Γροθιά στο μίσος που γεννά ο πόλεμος, η αληθινή αυτή ιστορία του «Κύκλου των Αναμνήσεων», με την κατάληξή της να το αποδεικνύει ακράδαντα. Η δικαιοσύνη αποδίδεται με τρόπο που αρμόζει στον ηθικό χαρακτήρα του κεντρικού ήρωα χαρίζοντας ηρεμία και στο θεατή.
Όμως το μαύρο πρόβατο της ταινίας που δυστυχώς δεν περνά καθόλου στα απαρατήρητα, έρχεται να καταρρίψει την ολοκληρωμένη αίσθηση που έχει ήδη δημιουργηθεί. Σε μία από τις σημαντικότερες για την πλοκή, σκηνή, όπου ο Λόμαξ συναντά τον άνθρωπο που χρόνια προσδοκούσε να αντιμετωπίσει, τον βασανιστή του, η σκηνοθεσία πάει περίπατο. Λιτή και «γρήγορη», δεν αποδίδει την ένταση που αντιστοιχεί σε μια τέτοιου επιπέδου σκηνή και δεν ανταποκρίνεται ούτε στη δική μας αγωνία, αλλά ούτε και στην αγωνία του ίδιου του Λόμαξ.
Αλλά αξίζει χαρίσετε στον «Κύκλο» 2 ώρες από τον καλοκαιρινό σας χρόνο.
Παρασκευή Γιουβανάκη
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου