ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:Ari Folman
ΗΘΟΠΟΙΟΙ:Robin Wright, Paul Giamatti, Jon Hamm, Danny Huston, Harvey Keitel, Kodi Smit-McPhee, Sami Gayle
Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Η ηθοποιός Robin Wright (Robin Wright) πουλάει τα δικαιώματα της ψηφιακής της εικόνας στο στούντιο της Miramount και αποσύρεται από την υποκριτική. Δύο δεκαετίες αργότερα, κι ενώ παρακολουθεί ένα μελλοντολογικό συνέδριο, αντιδρά δημόσια στην ιδέα της Miramount να μπορεί ο καθένας να αγοράζει και να ζει εικονικά τη ζωή του σταρ που επιθυμεί, όταν ξεσπά μια εξέγερση.”
Σε ελεύθερη μεταφορά του μυθιστορήματος από τον Στάνισβλαβ Λεμ με τίτλο «Σόλαρις», ο Ari Folman, που μας έδωσε πριν μερικά χρόνια το γνωστό και βραβευμένο «Βαλς με τον Μπαζίρ», συνδυάζει με μοναδικό τρόπο το live-action με το animation. Σκηνοθετεί την Robin Wright ως… Robin Wright, σε ένα παράλληλο αλλά όχι και τόσο μακρινό από άποψη ιδεολογίας, σύμπαν. Το animation στοιχείο που χρησιμοποιείται και διαδέχεται απότομα αλλά επιτυχημένα το live action (και το αντίστροφο) έχει συγγένεια με το ψυχεδελικό animation που πρωταγωνίστησε στο γνωστό έργο “Yellow Submarine” των Beatles (1986).
Το «Πέρα από το Όνειρο» μπορεί να χαρακτηριστεί ως μήνυμα και επίθεση προς την εμπορευματοποίηση των studio του «παραδείσου» Hollywood, μιας βιομηχανίας που παράγει ηθοποιούς – προϊόντα. Το μήνυμα αυτό συνοδεύεται από καυστικό χιούμορ (όλα τα λεφτά η παρουσία του animated Tom Cruise, σαν άνθρωπος – γλάστρα, με τα τεράστια γυαλιά ηλίου και το τεράστιο λευκό χαμόγελο, που ποτέ δεν αποχωρίζεται), και την ιδεολογία του εύκολου (ένα σφηνάκι σε μεταμορφώνει αμέσως στο διάσημο πρόσωπο που θέλεις).Μπορεί να χαρακτηριστεί επίσης ένα ταξίδι σε ονειρικό, με συνοδεία την επήρεια του LSD, κόσμο όπου τα γεγονότα που διαδραματίζονται, σίγουρα δεν είναι εξωπραγματικά. Τα γεγονότα που παίρνουν μέρος είναι πολλά και ανεξήγητα (σίγουρα θα το χάσετε σε μερικά σημεία, μην αγχωθείτε όμως, κάτι τέτοιο θα θέλει και ο σκηνοθέτης).
Η Robin Wright, που υποδύεται (εκτός από τον εαυτό της) την ηθοποιό που τελικά αναγκάζεται να υπογράψει τη συμφωνία καθώς ανησυχεί για τη φθίνουσα κατάσταση υγείας του γιου της, δίνει φυσικότατη ερμηνεία (λες και όντως της συμβαίνει αυτό) και προκαλεί τη συμπάθεια και τη συμπόνια του θεατή.
Προβληματιστείτε μέσα από το mindfuck έργο του Folman. Αξίζει.
Παρασκευή Γιουβανάκη
ΗΘΟΠΟΙΟΙ:Robin Wright, Paul Giamatti, Jon Hamm, Danny Huston, Harvey Keitel, Kodi Smit-McPhee, Sami Gayle
Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Η ηθοποιός Robin Wright (Robin Wright) πουλάει τα δικαιώματα της ψηφιακής της εικόνας στο στούντιο της Miramount και αποσύρεται από την υποκριτική. Δύο δεκαετίες αργότερα, κι ενώ παρακολουθεί ένα μελλοντολογικό συνέδριο, αντιδρά δημόσια στην ιδέα της Miramount να μπορεί ο καθένας να αγοράζει και να ζει εικονικά τη ζωή του σταρ που επιθυμεί, όταν ξεσπά μια εξέγερση.”Σε ελεύθερη μεταφορά του μυθιστορήματος από τον Στάνισβλαβ Λεμ με τίτλο «Σόλαρις», ο Ari Folman, που μας έδωσε πριν μερικά χρόνια το γνωστό και βραβευμένο «Βαλς με τον Μπαζίρ», συνδυάζει με μοναδικό τρόπο το live-action με το animation. Σκηνοθετεί την Robin Wright ως… Robin Wright, σε ένα παράλληλο αλλά όχι και τόσο μακρινό από άποψη ιδεολογίας, σύμπαν. Το animation στοιχείο που χρησιμοποιείται και διαδέχεται απότομα αλλά επιτυχημένα το live action (και το αντίστροφο) έχει συγγένεια με το ψυχεδελικό animation που πρωταγωνίστησε στο γνωστό έργο “Yellow Submarine” των Beatles (1986).
Το «Πέρα από το Όνειρο» μπορεί να χαρακτηριστεί ως μήνυμα και επίθεση προς την εμπορευματοποίηση των studio του «παραδείσου» Hollywood, μιας βιομηχανίας που παράγει ηθοποιούς – προϊόντα. Το μήνυμα αυτό συνοδεύεται από καυστικό χιούμορ (όλα τα λεφτά η παρουσία του animated Tom Cruise, σαν άνθρωπος – γλάστρα, με τα τεράστια γυαλιά ηλίου και το τεράστιο λευκό χαμόγελο, που ποτέ δεν αποχωρίζεται), και την ιδεολογία του εύκολου (ένα σφηνάκι σε μεταμορφώνει αμέσως στο διάσημο πρόσωπο που θέλεις).Μπορεί να χαρακτηριστεί επίσης ένα ταξίδι σε ονειρικό, με συνοδεία την επήρεια του LSD, κόσμο όπου τα γεγονότα που διαδραματίζονται, σίγουρα δεν είναι εξωπραγματικά. Τα γεγονότα που παίρνουν μέρος είναι πολλά και ανεξήγητα (σίγουρα θα το χάσετε σε μερικά σημεία, μην αγχωθείτε όμως, κάτι τέτοιο θα θέλει και ο σκηνοθέτης).
Προβληματιστείτε μέσα από το mindfuck έργο του Folman. Αξίζει.
Παρασκευή Γιουβανάκη
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3.5/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου