Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

THE IMMIGRANT κριτική ταινίας

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: James Gray
ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Marion Cotillard, Joaquin Phoenix, Jeremy Renner, Yelena Solovey, Dagmara Dominczyk, Maja Wampuszyc, Angela Sarafyan, Ilia Volok, Kevin Cannon

O James Gray, o αγαπημένος των Φεστιβάλ Καννών, επιστρέφει με κοινωνικό δράμα, για τις αντίξοες συνθήκες τις μετανάστευσης . Τον θυμόμαστε από την  «Μικρή Οδησσός», που αποτελεί εκτός από το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, και το σημείο κατατεθέν του, το “We Own the Night” μία ταινία βασισμένη στη διδαχή των νουάρ, και το “Two Lovers”το πιο προσβάσιμο φιλμ του, ένα σοβαρό, ρομαντικό δράμα, με πειστικές ερμηνείες.

Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “ Το 1921 η Ewa Cybulska (Marion Cotillard) φτάνει από την Πολωνία στο Ellis Island της Νέας Υόρκης και καταφέρνει να περάσει στη χώρα χάρη στον Bruno (Joaquin Phoenix), έναν άντρα που την προστατεύει, αλλά και την εκμεταλλεύεται, σπρώχνοντάς την στην πορνεία. Η γνωριμία της με τον εξάδελφό του Orlando (Jeremy Renner), έναν ταχυδακτυλουργό, θα της δώσει ελπίδες για να ξεφύγει και να ξεκινήσει μια καινούρια ζωή.”

Δεν ξεγελιόμαστε. Με πρωταγωνιστικό δίδυμο την λατρεμένη Marion Cotillard, και τον πλέον χαμαιλέοντα υποκριτικής, Joaquin Phoenix, ο Gray σίγουρα ποντάρει περισσότερο στο ερμηνευτικό κομμάτι πάρα στο σεναριακό.Οι 2 προαναφερθέντες ηθοποιοί ανταποκρίνονται και με το παραπάνω στις προσδοκίες του σκηνοθέτη τους. Η Cotillard ως Εύα, που είναι ο κεντρικός χαρακτήρας, καταφέρνει να τραβήξει όλα τα βλέμματα και να σηκώσει το μεγαλύτερο βάρος της ταινίας στους ώμους της. Έχοντας αποκτήσει μια πειστικότατη προφορά μετανάστριας, υποδύεται την Εύα, μια εύθραυστη και ταυτόχρονα αποφασιστική και δυναμική κοπέλα, και μας φανερώνει μέχρι που, κάποιος που αγαπά και που έχει έναν σοβαρό σκοπό, είναι διατεθειμένος να φθάσει. Στη συνέχεια ο Phoenix, που τα τελευταία 2 χρόνια μας έχει τρελάνει (με την καλή έννοια) με τις κινηματογραφικές του επιλογές (τα οσκαρικά “The Master” και “Ηer”, που ακόμη συζητιούνται – ειδικά η τελευταία που είναι και πιο πρόσφατη) έρχεται να αποδείξει ξανά, γιατί έπραξε σωστά που δεν παράτησε ολοκληρωτικά την ηθοποιία (όπως μας είχε ταράξει πριν λίγα χρόνια). Eδώ ως ο ταραχώδης Bruno, που αρχικά  προσφέρει δουλειά στην ανυπεράσπιστη Εύα και καταλήγει να την αγαπήσει παράφορα και να κάνει στην κυριολεξία, τα πάντα για να τη σώσει.


  Ο Gray, με τη βοήθεια φυσικά της καταξιωμένης γαλλίδας ηθοποιού, δίχως να μας δείχνει εξ ολοκλήρου τις πράξεις στις σκηνές κατά τις οποίες η Εύα καταλήγει τελικά να πέσει στα δίχτυα της πορνείας, καταφέρνει να μας μεταδώσει το πόσο αποκρουστικά νιώθει η Εύα για τον εαυτό της αλλά και το πόσο αγνή συνεχίζει να παραμένει. Παράλληλα, το «Κάποτε στην Ν. Υόρκη», φωτογραφημένο από τον Darius Khondji, δημιουργεί την ακριβή ατμόσφαιρα της τότε νυχτερινής ζωής στη Nέα Υόρκη.

Η συγκινητική χροιά της ταινίας κορυφώνεται στην τελευταία σκηνή, με τη σκηνοθεσία να προσφέρει ένα μαγευτικό τελευταίο πλάνο. Σίγουρα μια από τις καλύτερες ταινίας του καλοκαιριού, για αυτό λοιπόν σας εύχομαι μια ευχάριστη προβολή!

Παρασκευή Γιουβανάκη
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3.5/5

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου