Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2016

Alone in Berlin, κριτική ταινίας

Σκηνοθεσία: Vincent Perez
Hθοποιοί: Emma Thompson, Daniel Bruhl, Brendan Gleeson, Mikael Persbrandt 

Εξήντα χρόνια μετά από την δημοσίευσή του, το μυθιστόρημα του Χανς Φαλάντα «Alone in Berlin/ Every Man Dies Alone», που γράφτηκε ακριβώς μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και ήταν ένα από τα πρώτα αντιναζιστικά βιβλία, έγινε παγκόσμιο μπεστ-σέλερ και κέρδισε τον χαρακτηρισμό του «σπουδαιότερου βιβλίου που γράφτηκε ποτέ για την γερμανική αντίσταση απέναντι στους Ναζί» από τον συγγραφέα και ποιητή Πρίμο Λέβι, επιζήσαντα του Ολοκαυτώματος. 

Βερολίνο, 1940. Η πόλη έχει παραλύσει από το φόβο. Ο Όττο και η Άννα Κουάνγκελ είναι ένα ζευγάρι που ζει σε ένα φτωχικό διαμέρισμα και προσπαθεί, όπως όλοι οι άλλοι, να αποφύγει τους κινδύνους της ζωής υπό την καταπιεστική ναζιστική κυβέρνηση. Όταν, όμως, ο μοναχογιός τους σκοτώνεται στο μέτωπο, η απώλεια τούς οδηγεί σε μια απίστευτη πράξη αντίστασης. Αρχίζουν να αφήνουν καρτ ποστάλ παντού στην πόλη, στις οποίες γράφουν μηνύματα ενάντια στον Χίτλερ και τους Ναζί. Αν τους πιάσουν, η εκτέλεση είναι σίγουρη.
Σύντομα, η καμπάνια τους πέφτει στην προσοχή ενός ερευνητή της Γκεστάπο και ένα φονικό παιχνίδι ξεκινά. Όμως, το παιχνίδι αυτό μόνο ενδυναμώνει την αποφασιστικότητα του Όττο και της Άννα, αλλά και την μεταξύ τους αγάπη, που φουντώνει καθώς ενώνονται στην χαμηλών τόνων αλλά βαθιά τους επανάσταση.
 
Tα δύο πολύ σημαντικά ονόματα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους-η Emma Thompson φυσικά έχει την πρωτιά, αποτελούν κύριο λόγο για να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον μια ταινία. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το  "Βερολίνο". 
Δυστυχώς όμως σκηνοθεσία και  σενάριο δεν φαίνεται να κατάλαβαν την πραγματική αξία των ονομάτων που έχουν στα χέρια τους αλλά και την άκρως ενδιαφέρουσα θεματική του μυθιστορήματος. Την ηρωική ιστορία που μας μαθαίνει/εκληπαρεί νa έχουμε το θάρρος να αντισταθούμε στην απειλή, το άδικο, στο κακό.

Το φιλμ παραμένει άνευρο έως και αδιάφορο σε όλο του το μήκος ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να παραμείνει μια απλή τηλεταινία. 
Αν το σενάριο δεν βασιζόταν σε πραγματική ιστορία ίσως και να μην μας ενθουσιάζε διόλου σαν κινηματογραφική ιδέα. 
Παράλληλα, εάν δεν είχε τα δύο αυτά ονόματα, Emma Thompson και Brendan Gleeson, δεν θα επιβιώνε με τίποτα σαν φιλμ.

Βαθμολογία 1.5/5
Παρασκευή Γιουβανάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου