10. Crimson Peak
Σκοτεινό, αιματοβαμμένο γοτθικό ρομάντζο, που δεν σε αφήνει σε ησυχία ακόμη και μετά, που έχεις πλέον φύγει από την αίθουσα. Ένα ακόμη φιλμικό κείμενο, πιστό στην οραματική σκηνοθετική φύση του Del Toro που αποτελεί φόρο τιμής στο είδος ταινιών με στοιχειωμένα σπίτια.
9. Gett: The Trial of Viviane Amsalem
Ούτε μια στιγμή δεν γίνεται κουραστική η πλοκή του που περιορίζεται σε ολιγάριθμα πρόσωπα και μακροσκελείς διαλόγους, ή το γεγονός ότι είναι γυρισμένη εξ'ολοκλήρου στον κλειστό χώρο του θρησκευτικού δικαστηρίου.
Σε κουράζει όμως η βλακεία των ανθρώπων, που πηγάζει και από έναν εγωισμό που δεν αφήνει το μυαλό να αναπνεύσει.
Συγκλονιστικό φιλμ. Ουμανιστικό, αληθινό. Μπουνιά στο απάνθρωπο σύστημα συμπεριφοράς εναντίον των γυναικείων δικαιωμάτων που επικρατεί μέχρι και σήμερα.
8. Tangerines/Mandariinid
Το «Tangerines» είναι μια καθαρά αντιπολεμική ταινία, επίκαιρη όσο ποτέ, γεμάτη ανθρωπιά και αμείωτο θάρρος που έφερε μάλιστα για πρώτη φορά την Εσθονία υποψήφια για Όσκαρ στην κατηγορία καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.
Συγκλονίζει με την πλοκή του ενώ καταφέρνει να σε μαγνητίσει με την απλότητά του.
7. Ex Machina
Ήταν η κινηματογραφική έκπληξη της χρονιάς.
Το σενάριο του sci-fi θρίλερ, χρησιμοποιεί τους χαρακτήρες για τη διερεύνηση θεμελιωδών ανθρώπινων και ψυχολογικών θεμάτων, αποφεύγει τον εύκολο (σεναριακό) δρόμο και παραδίδει έναν φιλμ γεμάτο κοινωνικό προβληματισμό.
6. Inside Out
Μοναδικό. Απερίγραπτα συγκινητικό, αριστουργηματικά δομημένο, με τα στοιχεία-όπλα που μόνο η Pixar γνωρίζει πολύ καλά πως να μεταχειρίζεται ώστε οι "παιδικές" ταινίες να μην απευθύνονται και να μην γοητεύουν μονάχα τις παιδικές ηλικίες.
5. The Lobster
Το αλληγορικό φιλμ του Γιώργου Λάνθινου, μας βάζει να σκεφτούμε και δίχως ιδιαίτερα δυσκολία, να καταλήξουμε πως ζούμε και θα ζούμε σε μια κοινωνία που μας σκλαβώνει με ηλίθιους κανόνες και στερεότυπα για το πως να χτίσουμε τη ζωή μας, πολλές φορές "για το καλό μας".
Και κάπως έτσι οδηγηθήκαμε στο να είμαστε ολοένα και πιο ατομικιστές, σταρχιδιστές και στη δημιουργία λυκοφιλιών.
4. Timbuktu
Με μια άκρως επίκαιρη υπόθεση, ταράζει και εύλογα προβληματίζει.
Δολοφονικές πράξεις και εγκληματικές λογικές, στο όνομα της θρησκείας.
Το λυρικό και υπόκωφο δράμα του Abderrahmane Sissako, που είναι στηριγμένο σε αληθινά γεγονότα, έκλεψε τις εντυπώσεις της κινηματογραφικής χρονιάς του '15.
3. Leviathan
Πολιτική παραβολή και σκληρό δράμα, με κέντρο τη σύγχρονη Ρωσία. Ειρωνική όσο είναι απαραίτητο, αποτελεί εξ' ολοκλήρου μια αυστηρή κριτική για την κάθε μορφή εξουσίας και κερδίζει τον θαυμασμό και τον προβληματισμό (μακάρι) των θεατών.
Είναι αναμφισβήτητα ένα κινηματογραφικό διαμάντι και ένα από τα πιο επίκαιρα έργα της χρονιάς.
Η κοινωνία της Ρωσίας, δεν είναι δυστυχώς η μοναδική που βασανίζεται από μια εξουσία της διαφθοράς.
2. Mad Max: Fury Road
Η πιο ξεσηκωτική ταινία εδώ και χρόνια. Δύο ταραχώδεις ολόκληρες ώρες.
Δύο ώρες γεμάτες εντυπωσιακότατο οπτικό υλικό, συνδυασμένο πανέξυπνα με το κοινωνικό περιεχόμενο του σεναρίου. Εδώ συναντάμε και το καλύτερο soundtrack της χρονιάς.
Η ξέφρενη, δυνατή μουσική από τον Junkie XL, σε αρπάζει από τα αφτιά και σε κάνει να μην θέλεις να ακούς τίποτα άλλο για δύο ώρες παρά μόνο αυτήν, ενώ η διεύθυνση φωτογραφίας, μαγεύει και μεγαλώνει το μυστήριο και τον κίνδυνο που κρύβει η έρημος της Κοιλάδας της Σιωπής.
Εσύ ο ανυποψίαστος θεατής, νιώθεις πως έχεις βυθιστεί σε βούρκο και δεν υπάρχει σωτηρία.
1. Carol
Απέσπασε διθυραμβικές κριτικές όπου και αν προβλήθηκε και όχι άδικα.
Μας χάρισε την ομορφότερη ερωτική σκηνή της χρονιάς,αλλά και των τελευταίων χρόνων.
Αξίζει να έχει μία θέση ανάμεσα στις καλύτερες αλλά και την πρωτιά σε πολλές κινηματογραφικές λίστες παγκοσμίως, όπως άλλωστε και συμβαίνει.
Ύμνος για τον έρωτα και την ελευθερία, με συγκλονιστικές ερμηνείες από το πρωταγωνιστικό δίδυμο, μοναδική φωτογραφία και γνήσια σκηνοθετική λογική που πάνω από όλα σέβεται τους χαρακτήρες της.
Μια ταινία που σε προτρέπει να ζήσεις τον έρωτα.
*Ειδική αναφορά: The Tribe (2014), σκηνοθεσία Miroslav Slaboshpitsky.
Παρασκευή Γιουβανάκη
9. Gett: The Trial of Viviane Amsalem Ούτε μια στιγμή δεν γίνεται κουραστική η πλοκή του που περιορίζεται σε ολιγάριθμα πρόσωπα και μακροσκελείς διαλόγους, ή το γεγονός ότι είναι γυρισμένη εξ'ολοκλήρου στον κλειστό χώρο του θρησκευτικού δικαστηρίου.
Σε κουράζει όμως η βλακεία των ανθρώπων, που πηγάζει και από έναν εγωισμό που δεν αφήνει το μυαλό να αναπνεύσει.
Συγκλονιστικό φιλμ. Ουμανιστικό, αληθινό. Μπουνιά στο απάνθρωπο σύστημα συμπεριφοράς εναντίον των γυναικείων δικαιωμάτων που επικρατεί μέχρι και σήμερα.
8. Tangerines/Mandariinid
Συγκλονίζει με την πλοκή του ενώ καταφέρνει να σε μαγνητίσει με την απλότητά του.
7. Ex MachinaΉταν η κινηματογραφική έκπληξη της χρονιάς.
Το σενάριο του sci-fi θρίλερ, χρησιμοποιεί τους χαρακτήρες για τη διερεύνηση θεμελιωδών ανθρώπινων και ψυχολογικών θεμάτων, αποφεύγει τον εύκολο (σεναριακό) δρόμο και παραδίδει έναν φιλμ γεμάτο κοινωνικό προβληματισμό.
6. Inside Out
Μοναδικό. Απερίγραπτα συγκινητικό, αριστουργηματικά δομημένο, με τα στοιχεία-όπλα που μόνο η Pixar γνωρίζει πολύ καλά πως να μεταχειρίζεται ώστε οι "παιδικές" ταινίες να μην απευθύνονται και να μην γοητεύουν μονάχα τις παιδικές ηλικίες.
5. The Lobster
Το αλληγορικό φιλμ του Γιώργου Λάνθινου, μας βάζει να σκεφτούμε και δίχως ιδιαίτερα δυσκολία, να καταλήξουμε πως ζούμε και θα ζούμε σε μια κοινωνία που μας σκλαβώνει με ηλίθιους κανόνες και στερεότυπα για το πως να χτίσουμε τη ζωή μας, πολλές φορές "για το καλό μας". Και κάπως έτσι οδηγηθήκαμε στο να είμαστε ολοένα και πιο ατομικιστές, σταρχιδιστές και στη δημιουργία λυκοφιλιών.
4. Timbuktu
Με μια άκρως επίκαιρη υπόθεση, ταράζει και εύλογα προβληματίζει.Δολοφονικές πράξεις και εγκληματικές λογικές, στο όνομα της θρησκείας.
Το λυρικό και υπόκωφο δράμα του Abderrahmane Sissako, που είναι στηριγμένο σε αληθινά γεγονότα, έκλεψε τις εντυπώσεις της κινηματογραφικής χρονιάς του '15.
3. Leviathan
Είναι αναμφισβήτητα ένα κινηματογραφικό διαμάντι και ένα από τα πιο επίκαιρα έργα της χρονιάς.
Η κοινωνία της Ρωσίας, δεν είναι δυστυχώς η μοναδική που βασανίζεται από μια εξουσία της διαφθοράς.
2. Mad Max: Fury Road
Η πιο ξεσηκωτική ταινία εδώ και χρόνια. Δύο ταραχώδεις ολόκληρες ώρες.
Δύο ώρες γεμάτες εντυπωσιακότατο οπτικό υλικό, συνδυασμένο πανέξυπνα με το κοινωνικό περιεχόμενο του σεναρίου. Εδώ συναντάμε και το καλύτερο soundtrack της χρονιάς.
Η ξέφρενη, δυνατή μουσική από τον Junkie XL, σε αρπάζει από τα αφτιά και σε κάνει να μην θέλεις να ακούς τίποτα άλλο για δύο ώρες παρά μόνο αυτήν, ενώ η διεύθυνση φωτογραφίας, μαγεύει και μεγαλώνει το μυστήριο και τον κίνδυνο που κρύβει η έρημος της Κοιλάδας της Σιωπής.
Εσύ ο ανυποψίαστος θεατής, νιώθεις πως έχεις βυθιστεί σε βούρκο και δεν υπάρχει σωτηρία.
1. CarolΑπέσπασε διθυραμβικές κριτικές όπου και αν προβλήθηκε και όχι άδικα.
Μας χάρισε την ομορφότερη ερωτική σκηνή της χρονιάς,αλλά και των τελευταίων χρόνων.
Αξίζει να έχει μία θέση ανάμεσα στις καλύτερες αλλά και την πρωτιά σε πολλές κινηματογραφικές λίστες παγκοσμίως, όπως άλλωστε και συμβαίνει.
Ύμνος για τον έρωτα και την ελευθερία, με συγκλονιστικές ερμηνείες από το πρωταγωνιστικό δίδυμο, μοναδική φωτογραφία και γνήσια σκηνοθετική λογική που πάνω από όλα σέβεται τους χαρακτήρες της.
Μια ταινία που σε προτρέπει να ζήσεις τον έρωτα.
Παρασκευή Γιουβανάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου