Ηθοποιοί: Artyom Bystrov, Natalya Surkova, Yuriy Tsurilo, Sergei Artsybashev, Boris Nevzorov, Dariya Moroz, Nina Antyukhova, Pyotr Barancheev, Nikolay Bendera
Ο σκηνοθέτης Yury Bykov, που πλέον θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Ρώσους κινηματογραφιστές, με όπλο τον ρεαλισμό και εχθρό τον δισταγμό και τον συμβιβασμό, βιντεοσκοπεί την σύγχρονη Ρωσία, η οποία καμία διαφορά δεν έχει από τις υπόλοιπες "πολιτισμένες" Ευρωπαικές αλλά και παγκόσμιες χώρες. Μετά το ανεπανάληπτο "Leviathan"-γροθιά στη σημερινή απανθρωπιά, έρχεται ο " Ηλίθιος", ίσως όχι με την ίδια δυναμική, να μας φέρει αντιμέτωπους με την καθημερινότητα μας αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Ένας υδραυλικός, ο αθώος και ιδεαλιστής Ντίμα αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο του μελετώντας για να γίνει μηχανικός. Ένα βράδυ πηγαίνοντας σε μια εργατική πολυκατοικία για μια διαρροή αντιλαμβάνεται ότι το πολυώροφο κτίριο όπου στοιβάζονται δεκάδες οικογένειες πρέπει να εκκενωθεί γιατί υπάρχει άμεσος κίνδυνος να καταρρεύσει. Τρέχει να ειδοποιήσει τη δήμαρχο και τις δημοτικές αρχές, όμως καταλαβαίνει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Ο Ντίμα περνάει όλη τη νύχτα κυνηγώντας τους διεφθαρμένους τοπικούς αξιωματούχους σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να σώσει εκείνους που η καλή κοινωνία έχει αποφασίσει να ξεχάσει.
Φυσικά, ο τίτλος έχει ειρωνικό χαρακτήρα. Ο πρωταγωνιστής παλεύει για το κοινωνικό καλό. Τοποθετεί το κοινό καλό σε ανώτερο επίπεδο από αυτό που βρίσκεται το ατομικό. Προσπαθεί με νύχια και δόντια, γεμάτος τόλμη, να σώσει 800 ζωντανές ψυχές. Και για αυτό, όπως φαίνεται τη σήμερον ημέρα είναι..ηλίθιος! Το σκληρό και ανθρωποκεντρικό δημιούργημα του Bykov (έχει αναλάβει και το σενάριο) ενώ δεν εκκρεμεί σε ένταση μοιάζει σε ορισμένα σεναριακά σημεία να κάνει κοιλιά, έρχονται όμως κάποιοι τόσο μα τόσο δυνατοί διάλογοι:
"Δεν καταλαβαίνεις;
Ζούμε και πεθαίνουμε σαν ζώα γιατί δεν νοιαζόμαστε για τον διπλανό μας!"
(κανένας και καμιά που θέλει να θεωρεί τον εαυτό του-της "νοήμον ον" δεν γίνεται να μην σταθεί σε αυτή την πρόταση για τουλάχιστον λίγα λεπτά!)
και σε κάνουν να προσπεράσεις αυτό το μειονέκτημα αμέσως. Ώσπου στο τέλος και της τρίτης πράξης αναρωτιέσαι: "Άραγε άξιζε ο τόσος κόπος του "Ηλίθιου";"
Ένα έργο-γνήσιο ηθικό δίδαγμα. Στην σημερινή "ανθρώπινη" κοινωνία όταν κάνεις το ανθρώπινης φύσεως σωστό, ανταμείβεσαι και με το παραπάνω...
Βαθμολογία 3.5/5
Παρασκευή Γιουβανάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου