Σκηνοθεσία: Christophe Gans
Ηθοποιοί: Vincent Cassel, Léa Seydoux, André Dussollier, Eduardo Noriega, Myriam Charleins, Sara Giraudeau, Audrey Lamy
Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Στη Γαλλία του 1810,μια νεαρή κοπέλα (Léa Seydoux), θέλοντας να σώσει τη ζωή του πατέρα της (André Dussollier), αποφασίζει να ζήσει στον πύργο ενός ανθρωπόμορφου τέρατος (Vincent Cassel), για να ανακαλύψει ότι εκείνο δεν είναι σκληρό και άκαρδο όπως αρχικά φαίνεται.”
Η γνωστή ιστορία αγάπης(?), έρχεται μέσα από ακόμη μια κινηματογραφική εκδοχή – απόπειρα, από τα χέρια και τη φαντασία του Christophe Gans, ο οποίος δίνει μια σκοτεινότερη χροιά στο παραμύθι. Όμως η εκδοχή του αυτή, δεν προσφέρει κάτι από το αριστούργημα του Jean Cocteau του 1946, αλλά ούτε και από το γοητευτικότατο animation της Disney.
Για το παραμύθι του Gans, δεν μπορεί παρά εύλογα να αναρωτηθεί κάποιος, ποιος ήταν ο σκοπός δημιουργίας της ταινίας, αλλά και αν η δημιουργία αυτή, είχε στόχο τη συμμετοχή σε διαγωνισμό ειδικών εφέ κ μόνο. Τα ψηφιακά εφέ πραγματικά ξεφεύγουν κατά πολύ. Ναι μεν δημιουργούν μια παραμυθένια και εντυπωσιακή ατμόσφαιρα, όμως αυτό το μέγεθος εντυπωσιασμού, αποτελεί περιττό στοιχείο. Μέσω μιας παρέλασης από εφέ, χάνονται αρκετά σημαντικά στοιχεία της ταινίας. Άρα τι ήθελε να καταφέρει ο σκηνοθέτης? Να δούμε το βάθος της ιστορίας, ή ότι και η Γαλλία ή γενικότερα η Ευρώπη, μπορεί να συναγωνιστεί την Αμερική – Ηollywood στα εφέ?
Πρόβλημα επίσης δημιουργούν οι γελοίοι διάλογοι του σεναρίου, τους οποίους υποθέτουμε πως χρησιμοποίησαν για να περάσουν το χαρακτηριστικό της αφέλειας, αλλά μπα… Σίγουρα πάντως προκαλούν αρκετό γέλιο.
Τέλος, δε θα’ λεγα ότι το πρωταγωνιστικό ζεύγος, Vincent Cassel και Léa Seydoux, (που την είδαμε τον Oκτώβριο στη «Ζωή της Αντέλ»), κλέβουν την παράσταση, αλλά και να ήθελαν να δώσουν κάτι παραπάνω, δεν νομίζω ότι τους δόθηκε η κατάλληλη ευκαιρία, καθώς χάνονται μέσα από τα καλοδουλεμένα και εντυπωσιακά σκηνικά.
…Αυτά!
Παρασκευή Γιουβανάκη
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2.5/5
Ηθοποιοί: Vincent Cassel, Léa Seydoux, André Dussollier, Eduardo Noriega, Myriam Charleins, Sara Giraudeau, Audrey Lamy
Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Στη Γαλλία του 1810,μια νεαρή κοπέλα (Léa Seydoux), θέλοντας να σώσει τη ζωή του πατέρα της (André Dussollier), αποφασίζει να ζήσει στον πύργο ενός ανθρωπόμορφου τέρατος (Vincent Cassel), για να ανακαλύψει ότι εκείνο δεν είναι σκληρό και άκαρδο όπως αρχικά φαίνεται.”
Η γνωστή ιστορία αγάπης(?), έρχεται μέσα από ακόμη μια κινηματογραφική εκδοχή – απόπειρα, από τα χέρια και τη φαντασία του Christophe Gans, ο οποίος δίνει μια σκοτεινότερη χροιά στο παραμύθι. Όμως η εκδοχή του αυτή, δεν προσφέρει κάτι από το αριστούργημα του Jean Cocteau του 1946, αλλά ούτε και από το γοητευτικότατο animation της Disney.
Για το παραμύθι του Gans, δεν μπορεί παρά εύλογα να αναρωτηθεί κάποιος, ποιος ήταν ο σκοπός δημιουργίας της ταινίας, αλλά και αν η δημιουργία αυτή, είχε στόχο τη συμμετοχή σε διαγωνισμό ειδικών εφέ κ μόνο. Τα ψηφιακά εφέ πραγματικά ξεφεύγουν κατά πολύ. Ναι μεν δημιουργούν μια παραμυθένια και εντυπωσιακή ατμόσφαιρα, όμως αυτό το μέγεθος εντυπωσιασμού, αποτελεί περιττό στοιχείο. Μέσω μιας παρέλασης από εφέ, χάνονται αρκετά σημαντικά στοιχεία της ταινίας. Άρα τι ήθελε να καταφέρει ο σκηνοθέτης? Να δούμε το βάθος της ιστορίας, ή ότι και η Γαλλία ή γενικότερα η Ευρώπη, μπορεί να συναγωνιστεί την Αμερική – Ηollywood στα εφέ?
Πρόβλημα επίσης δημιουργούν οι γελοίοι διάλογοι του σεναρίου, τους οποίους υποθέτουμε πως χρησιμοποίησαν για να περάσουν το χαρακτηριστικό της αφέλειας, αλλά μπα… Σίγουρα πάντως προκαλούν αρκετό γέλιο.Τέλος, δε θα’ λεγα ότι το πρωταγωνιστικό ζεύγος, Vincent Cassel και Léa Seydoux, (που την είδαμε τον Oκτώβριο στη «Ζωή της Αντέλ»), κλέβουν την παράσταση, αλλά και να ήθελαν να δώσουν κάτι παραπάνω, δεν νομίζω ότι τους δόθηκε η κατάλληλη ευκαιρία, καθώς χάνονται μέσα από τα καλοδουλεμένα και εντυπωσιακά σκηνικά.
…Αυτά!
Παρασκευή Γιουβανάκη
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2.5/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου