Σκηνοθεσία: Volker Schlondorff
Hθοποιοί: André Dussollier, Niels Arestrup, Burghart Klauner
Το σενάριο της ταινίας εκτός του ότι βασίζεται στην πραγματική, συγκλονιστική ιστορία της αντιπαράθεσης που έσωσε το Παρίσι από την απόλυτη καταστροφή, στον Δεύτερο Παγκόσμιο,υπογράφεται και διασκευάζεται από τον Cyril Gely, ο ίδιος που έγραψε και το αντίστοιχο θεατρικό έργο. Δεύτερος σεναριογράφος είναι ο σκηνοθέτης Volker Schlondorff , που στο παρελθόν έχει βραβευτεί με Όσκαρ για την ταινία του "Ταμπούρλο".
Yπόθεση: "25 Αυγούστου 1944. Οι σύμμαχοι εισβάλουν στο Παρίσι. Η Βαρσοβία έχει καταστραφεί τρεις εβδομάδες νωρίτερα από τους Γερμανούς. Λίγο πριν την αυγή, ο Ντίτριχ φον Σόλτιτζ, Γερμανός στρατιωτικός διοικητής στο Παρίσι, ετοιμάζεται να εκτελέσει τις εντολές του Αδόλφου Χίτλερ: να ανατινάξουν το Παρίσι. Γέφυρες και μνημεία είναι έτοιμα να εκραγούν… κι όμως το Παρίσι δεν καταστρέφεται."
Η ταινία ξεκινάει με πλάνα-ντοκουμέντα από την καταστροφή της Βαρσοβίας τον Αύγουστο του 1944. Καθηλωτικά ιστορικά πλάνα . Σειρά έχει το Παρίσι..
Δύο πρόσωπα σε έντονη αντιπαράθεση. Ο πρέσβης της Σουηδίας Raoul Nordling και ο Γερμανός διοικητής Von Choltitz.
Παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε πως θα καταλήξει η ιστορία και ποιος θα βγει νικητής από αυτήν την αντιπαράθεση, η σκηνοθεσία καταφέρνει να απορρίψει αυτό το δεδομένο, προσθέτοντας αγωνία μέσω της πλανοθεσία της.
Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας το παρακολουθούμε τοποθετημένο μέσα σε έναν εκπληκτικά σκηνογραφημένο χώρο, που είναι η σουίτα ενός ξενοδοχείο στο οποίο μένει ο Γερμανός διοικητής. Η κάμερα κινείται με μετρημένα και διακριτικά βήματα στα πλαίσια του δωματίου, δίνοντας έμφαση και προσοχή κυρίως στους δύο κεντρικούς χαρακτήρες, που μέσα από τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών, μεταφέρονται στο πανί. Οι André Dussollier και Niels Arestrup αποτελούν το ίδιο πρωταγωνιστικό δίδυμο με αυτό της θεατρικής παράστασης. Οι ερμηνείες τους λιτές, πνευματώδεις αλλά και με ένταση, αυτήν ακριβώς που αρμόζει στους ρόλους.
Ενώ η κάμερα τους παρακολουθεί με διακριτικό τρόπο, νιώθεις πως βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τους χαρακτήρες. Καμία κουβέντα, κανένα βλέμμα δεν ξεφεύγει. Μέσα στα πλάνα που δραματοποιούν την εξέλιξη της αντιπαράθεσης, υπάρχουν και αυτά που μαγνητίζουν τη μοναδικότητα της "Πόλης του φωτός", λειτουργώντας ως ανάσα μέσα στην αποπνικτική ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί.
Η μοναδική ίσως "μαύρη τρύπα" της "Νύχτας" είναι πως δεν ξεφεύγει από τη σεναριακή φλυαρία. Όντας θεατρικό έργο που έχει μια συγκεκριμένη θεματική μεγάλης διάρκειας, είναι λογικό να πλατειάζει στη μεγάλη οθόνη.
Παρόλα αυτά αξίζει την προσοχή σας.
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3/5
Hθοποιοί: André Dussollier, Niels Arestrup, Burghart Klauner
Το σενάριο της ταινίας εκτός του ότι βασίζεται στην πραγματική, συγκλονιστική ιστορία της αντιπαράθεσης που έσωσε το Παρίσι από την απόλυτη καταστροφή, στον Δεύτερο Παγκόσμιο,υπογράφεται και διασκευάζεται από τον Cyril Gely, ο ίδιος που έγραψε και το αντίστοιχο θεατρικό έργο. Δεύτερος σεναριογράφος είναι ο σκηνοθέτης Volker Schlondorff , που στο παρελθόν έχει βραβευτεί με Όσκαρ για την ταινία του "Ταμπούρλο".
Yπόθεση: "25 Αυγούστου 1944. Οι σύμμαχοι εισβάλουν στο Παρίσι. Η Βαρσοβία έχει καταστραφεί τρεις εβδομάδες νωρίτερα από τους Γερμανούς. Λίγο πριν την αυγή, ο Ντίτριχ φον Σόλτιτζ, Γερμανός στρατιωτικός διοικητής στο Παρίσι, ετοιμάζεται να εκτελέσει τις εντολές του Αδόλφου Χίτλερ: να ανατινάξουν το Παρίσι. Γέφυρες και μνημεία είναι έτοιμα να εκραγούν… κι όμως το Παρίσι δεν καταστρέφεται."
Η ταινία ξεκινάει με πλάνα-ντοκουμέντα από την καταστροφή της Βαρσοβίας τον Αύγουστο του 1944. Καθηλωτικά ιστορικά πλάνα . Σειρά έχει το Παρίσι..
Δύο πρόσωπα σε έντονη αντιπαράθεση. Ο πρέσβης της Σουηδίας Raoul Nordling και ο Γερμανός διοικητής Von Choltitz.
Παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε πως θα καταλήξει η ιστορία και ποιος θα βγει νικητής από αυτήν την αντιπαράθεση, η σκηνοθεσία καταφέρνει να απορρίψει αυτό το δεδομένο, προσθέτοντας αγωνία μέσω της πλανοθεσία της.
Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας το παρακολουθούμε τοποθετημένο μέσα σε έναν εκπληκτικά σκηνογραφημένο χώρο, που είναι η σουίτα ενός ξενοδοχείο στο οποίο μένει ο Γερμανός διοικητής. Η κάμερα κινείται με μετρημένα και διακριτικά βήματα στα πλαίσια του δωματίου, δίνοντας έμφαση και προσοχή κυρίως στους δύο κεντρικούς χαρακτήρες, που μέσα από τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών, μεταφέρονται στο πανί. Οι André Dussollier και Niels Arestrup αποτελούν το ίδιο πρωταγωνιστικό δίδυμο με αυτό της θεατρικής παράστασης. Οι ερμηνείες τους λιτές, πνευματώδεις αλλά και με ένταση, αυτήν ακριβώς που αρμόζει στους ρόλους.
Ενώ η κάμερα τους παρακολουθεί με διακριτικό τρόπο, νιώθεις πως βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τους χαρακτήρες. Καμία κουβέντα, κανένα βλέμμα δεν ξεφεύγει. Μέσα στα πλάνα που δραματοποιούν την εξέλιξη της αντιπαράθεσης, υπάρχουν και αυτά που μαγνητίζουν τη μοναδικότητα της "Πόλης του φωτός", λειτουργώντας ως ανάσα μέσα στην αποπνικτική ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί.
Η μοναδική ίσως "μαύρη τρύπα" της "Νύχτας" είναι πως δεν ξεφεύγει από τη σεναριακή φλυαρία. Όντας θεατρικό έργο που έχει μια συγκεκριμένη θεματική μεγάλης διάρκειας, είναι λογικό να πλατειάζει στη μεγάλη οθόνη.
Παρόλα αυτά αξίζει την προσοχή σας.
Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3/5
