Σινέ- προτάσες, Iούνιος 2015

OLD CLASSIC:
You Only Live Once 
Σκηνοθεσία: Fritz Lang

Ένας αθώος κι η αγαπημένη του οδηγούνται στην παρανομία. Ο σκηνοθέτης του «Δρ. Μαμπούζε» και του διαχρονικού  «Μετρόπολις» της γερμανικής περιόδου, κατά τη διάρκεια της εξορίας του δημιούργησε  ταινίες και στο Χόλιγουντ που άφησαν εποχή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το 'Έχω δικαίωμα να ζήσω" με εξαιρετική φωτογραφία και εξαιρετικές ερμηνείες.

 

Σινέ-διασκέδαση για όλους: 
 Swan Lake 
Σκηνοθεσία: Kimio Yabuki


Ταινία κινουμένων σχεδίων βασισμένο στο διάσημο μπαλέτο "Swan Lake", με χώρα παραγωγής την Ιαπωνία και την Αμερική. Σφιχταγκαλιασμένο από την μαγευτική μουσική του Peter Tchaikovsky, είναι πλέον από τα πιο κλασικά animation που αγαπήθηκε σε όλη την υφήλιο και έχει μείνει σε πολλούς από εμάς ως το αγαπημένο "παιδικό" τους.



CINEFIL:
Uc Maymun/Three Monkeys 
Σκηνοθεσία: Nuri Bilge Ceylan

Έπειτα από ένα θανατηφόρο τροχαίο που εγγυάται το τέλος της πολιτικής καριέρας του, ο Σέρβετ πληρώνει τον σοφέρ του, Εγιάπ, για να ομολογήσει στη θέση του. Η γυναίκα του Εγιάπ ξεκινά μια παράνομη σχέση με τον Σέρβετ, η οποία δυναμιτίζει την ατμόσφαιρα της οικογένειας, ειδικά όταν ο έφηβος γιος την ανακαλύψει τις μέρες που ο Εγιάπ αποφυλακίζεται.
Κοινωνικό δράμα  που τιμήθηκε με βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών το 2008. Λίγα χρόνια αργότερα, ο ίδιος σκηνοθέτης τιμήθηκε με τον Χρυσό Φοίνικα για το "Winter Sleep"(2014).



SMALL DIAMONDS:
Tomboy 

Σκηνοθεσία/Σενάριο: Celine Sciamma

H δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της Celine Sciamma, μετά το "Naissance des pieuvres".
Έχοντας μόλις μετακομίσει σε νέα γειτονιά, ένα κοριτσάκι μεταμφιέζεται σε αγόρι για να γνωρίσει νέους φίλους. Aθρωποκεντρικό δράμα, δεν διστάζει να δείξει την ευαίσθητη πραγματικότητα του θέματος που αγγίζει.




Ταινίες χωρίς διθυραμβικές 
κριτικές αλλά εμείς τις γουστάρουμε:
The Beach 
Σκηνοθεσία: Danny Boyle 

Ο εικοσάχρονος Ρίτσαρντ ταξιδεύει στην Ταϋλάνδη για διακοπές. Εκεί θα γνωρίσει ένα μυστηριώδη ξένο, που λίγο πριν αυτοκτονήσει, θα του δώσει ένα χάρτη, που υποτίθεται οδηγεί σε μια ''παραδεισένια παραλία''. Τότε αυτός και η παρέα του ξεκινούν την αναζήτηση... Ο σεναριογράφος Alex Garland παραδίδει στον Danny Boyle μια ελεύθερη διασκευή του Άρχοντα των Μυγών και παρά το γενικό κράξιμο που έφαγε, έχει αξιόλογο καστ, και μαγευτικά πλάνα που τα συνοδεύει ένα μελωδικότατο soundtrack-μόνο το Porselain από Moby να αναφέρουμε, αρκεί. 

Καλή προβολή!
Παρασκευή Γιουβανάκη

La Isla Minima/Marshland κριτική ταινίας

 Σκηνοθεσία/Σενάριο: Alberto Rodriguez
Ηθοποιοί: Javier Gutierrez, Raul Arevalo, Nerea Barros, Μanolo Solo

Διαμαντένιο αστυνομικό θρίλερ γεμάτο ιστορικοπολιτικές προεκτάσεις που κόβει την ανάσα με την υποβλητικότητα του. Βραβευμένο με δέκα συνολικά Γκόγια-τα σημαντικότερα βραβεία στην Ισπανία, μεταξύ των οποίων αυτό της καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρώτου ανδρικού ρόλου για τον σχετικά άγνωστο ακόμη αλλά εξαιρετικό Javier Gutierrez και πρωτότυπου σεναρίου.

Ισπανικός νότος 1980. Μια σειρά από βίαιες δολοφονίες των εφήβων κοριτσιών σε μια απομακρυσμένη και ξεχασμένη πόλη φέρνει κοντά δύο διαφορετικούς χαρακτήρες - και οι δύο αστυνομικοί στο τμήμα ανθρωποκτονιών - να διερευνήσουν τις περιπτώσεις. Με βαθιές διαφορές στη ιδεολογία τους, οι ντετέκτιβ Juan και Pedro πρέπει να παραμερίσουν τις διαφορές τους, εάν θέλουν να κυνηγήσουν με επιτυχία ένα δολοφόνο που για χρόνια έχει τρομοκρατήσει την κοινότητα στην σκιά μιας γενικής περιφρόνησης για τις γυναίκες και σε ένα παρελθόν μισογυνισμού.

Διαβάζοντας την υπόθεση, πολλοί μπορεί να σκεφτείτε-θυμηθείτε την επιτυχημένη αστυνομική σειρά "True Detective" -δεν τίθεται θέμα αντιγραφής όμως. 
Τα πρώτα πλάνα που κάνουν αποφασιστικά την εμφάνιση τους είναι τα πανοραμικά πλάνα-καλλιτεχνικοί πίνακες, με τους αχανείς, αφιλόξενους βαλτότοπους όπου ο άνθρωπος παίρνει το μέγεθος ενός μυρμηγκιού. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως πρωταγωνιστής είναι ο απειλητικός αλλά μαγνητικός αυτός τόπος. Η σκηνοθεσία στιβαρή και λιτή, εκμεταλλεύεται τα χαρίσματα του χώρου χτίζοντας έτσι μια μελαγχολική (η φωτογραφία του Alex Catalan που βραβεύτηκε επίσης είναι απλά εξαιρετική), μυστηριώδη ατμόσφαιρα και αυτή με τη σειρά της παρουσιάζει ένα σοβαρό θρίλερ. Οι εμφανείς αναφορές στις "σκοτεινές" ταινίες-σημείο αναφοράς για το αστυνομικό θρίλερ,  "Chinatown"(1974) και "Seven" (1995), σαφέστατα και παίζουν ρόλο σε αυτό. Εξίσου πνιγερή αίσθηση αφήνει και η μουσική που έχει γίνει ένα με την ασφυχτική υπόθεση του σεναρίου.

Οι χαρακτήρες του σεναρίου είναι καλογραμμένοι και κυρίως οι δύο κεντρικοί, με τον μεγαλύτερο από τους δύο να έχει σκοτεινό παρελθόν που αποκαλύπτεται αργά, δίχως βιασύνη, έτσι ώστε να γεμίζεις ολοένα και περισσότερη αγωνία.

Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3.5/5

You've Got Mail, ένα remake που αγαπήσαμε.

Tη δεκαετία του 1990, κυκλοφόρησε το remake της ταινίας "Ερωτική φωλιά"("The Shop Around the Corner"), με τίτλο "You've Got Mail". Μια αμερικάνικη ερωτική κομεντί, σε σκηνοθεσία Nora Ephron, με πρωταγωνιστές τους Meg Ryan και Tom Hanks, ένα πρωταγωνιστικό ζευγάρι με καταπληκτική χημεία, που αγαπήσαμε αρχικά μέσα από το "Sleepless in Seattle" (1993). Την "Ερωτική φωλιά" είχε ακολουθήσει ένα ακόμη remake, συγκεκριμένα τη χρονιά του 1949, με τον τίτλο "In the Good old Summertime", που ανήκει στο είδος του musical.

Η σκηνοθέτης Nora Ephron έμεινε πιστή στη βασική γραμμή της "Ερωτικής Φωλιάς", όμως άλλαξε τον τρόπο επικοινωνίας του μελλοντικού ζευγαριού με αφορμή την πρόοδο της τεχνολογίας. Έτσι, οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες επικοινωνούν ανώνυμα με e-mail, ενώ στην "Ερωτική φωλιά" η επικοινωνία των δύο πραγματοποιείται, όπως είναι λογικό λόγω εποχής, με αλληλογραφία. Επίσης χαρακτηριστικό της εποχής του '90 που προστέθηκε στο σενάριο, είναι η απειλή που δέχεται ένα μικρό μαγαζάκι από ένα νέο πολυκατάστημα.

Οι Kathleen Kennede (Meg Ryan) και Joe Fox (Tom Hanks), που στη συνέχεια θα ερωτευτούν, γνωρίζονται αρχικά ως δύο αντίπαλοι στον εργασιακό χώρο. Η πρώτη είναι ιδιοκτήτρια ενός παιδικού βιβλιοπωλείου, ένα μαγαζάκι με γλυκιά και φιλική ατμόσφαιρα. Το όνομα του βιβλιοπωλείου είναι "The Shop Around the Corner", γεγονός που αποτελεί φόρο τιμής στην ομότιτλη ταινία που σκηνοθέτησε ο Ernst Lubitsch, το 1940.

Από την άλλη, ο Joe Fox, είναι γόνος οικογένειας που έχει στο όνομα της μια μεγάλη αλυσίδα βιβλιοπωλείων με την επωνυμία "Barne & Noble" και πρόκειται να ανοίξει ένα ακόμη υποκατάστημα στην απέναντι γωνία από το μαγαζί της Kathleen. Οι δύο τους όπως είναι αναμενόμενο, δεν έχουν καλές σχέσεις όταν συναντιούνται από κοντά. Δύο άτομα από δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους. Η μία ανεξάρτητη επαγγελματίας, απολαμβάνει και αγαπά το μικρό μαγαζί της, συμπεριφέρεται σαν οικογένεια με τους πελάτες της. Ο Joe βρίσκεται στην απέναντι πλευρά της όχθης και όντας μεγαλοεπιχειρηματίας, συνήθισε να ζει σε έναν κατά βάση απρόσωπο κόσμο, όπου το χρήμα και ο ανταγωνισμός κυριαρχούν. Το κατάστημά του διακατέχεται από απροσωπία, οι πελάτες απλά αφήνουν τα λεφτά τους και φεύγουν.

Η μοίρα όμως φέρνει τους δύο χαρακτήρες να συναντηθούν και σε ένα chat room, όπου με ψευδώνυμα, η Kathleen ως "Shopgirl" και ο Joe ως "Brinley", συνομιλούν καθημερινά με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ερωτικό ενδιαφέρον και από τις δύο πλευρές. Μετά από ορισμένα περιστατικά έρχονται στο πολυπόθητο σημείο της αναγνώρισης του έρωτα.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως και στις τρεις ταινίες ο άντρας είναι αυτός που μαθαίνει πρώτος ποιο είναι το πρόσωπο με το οποίο συνομιλεί στο chat και το ερωτεύτηκε, αλλά και αυτός που θα ενεργήσει ώστε να πέσουν οι μάσκες αφού αποκαλύπτει την ταυτότητά του. Και κάπως έτσι ολοκληρώνεται το όμορφο love story...και ζήσαν αυτοί καλά και' μεις καλύτερα!

Το "You've Got Mail" είναι μια καλογυρισμένη ταινία που καταφεύγει σε μια ευφυή χρήση των συμβάσεων και της πλοκής των ρομαντικών κωμωδιών των κωμωδιών '30 και '40 και παραμένει ακόμη και σήμερα μια από τις αγαπημένες και αξέχαστες ρομαντικές ταινίες που λατρεύεις να παρακολουθείς τρώγοντας γλυκά.

Καλή προβολή!
Παρασκευή Γιουβανάκη

Cinderella κριτική ταινίας

Σκηνοθέσία: Kenneth Branagh
Ηθοποιοί: Helena Bonham Carter, Cate Blanchett, Hayley Atwell, Lily James, Richard Madden, Ben Chaplin, Holliday Grainger,Stellan Skarsgård

Η Disney συνεχίζει την παράδοση της μεταφοράς κλασικών παραμυθιών στη μεγάλη οθόνη και μετά τη μεγάλη εμπορική επιτυχία του «Maleficent» μας παρουσιάζει μια νέα υπερπαραγωγή με λαμπερό καστ και υψηλές προδιαγραφές.  Η Σταχτοπούτα που εδώ αποκαλείται "Έλλα", επιχειρεί να δεθεί με τη νέα της μητριά, αλλά και τις δύο κόρες της, ενώ εκείνες της φέρονται απάνθρωπα. Όλα όμως θα αλλάξουν μετά από τον χορό στον οποίο θα πάει με τη βοήθεια της μαγικής της νονάς.. H νέα ταινία της Disney, παραμένει πιστή στο κλασικό, πασίγνωστο ομώνυμο παραμύθι και δίνει σάρκα και οστά στη διαχρονική ταινία κινουμένων σχεδίων του 1950.

O "πάντα δραστήριος θεατράνθρωπος"-όπως συνηθίζουν να τον αποκαλούν, Kenneth Branagh παίρνει το τιμόνι της σκηνοθεσίας και οδηγεί την "Σταχτοπούτα" σε έναν πανέμορφο παραμυθένιο κόσμο, όπως ακριβώς αρμόζει στην κλασική αυτή ιστορία που λίγο πολύ όλοι μας από μικροί αγαπήσαμε. Ο μαγευτικός κόσμος της Έλλα ανοίγει διάπλατα την αγκαλιά του και μας υποδέχεται, και ας υπάρχουν απειλητικές παρουσίες όπως η εκθαμβωτική κακιά μητριά Cate Blanchett.

Η σκηνογραφία και η ενδυματολογία είναι εξίσου παραμυθένιες. Τα κοστούμια ανέλαβε η βραβευμένη με Όσκαρ σχεδιάστρια Sandy Powell ("The Aviator", "Shakespeare in Love"). Αξίζει εδώ να προσθέσουμε πως σημείο αναφοράς για τα κοστούμια ήταν η δεκαετία του ’40 και το ύφος ήταν πολύχρωμο, με αναφορές στον καλό και κακό χαρακτήρα του κάθε ήρωα. Και φυσικά ένα καλό παραμύθι δεν θα ήταν τίποτα χωρίς την αντίστοιχη μαγευτική μουσική. Το soundtrack της "Cinderella" ανταποκρίνεται επάξια στο ρόλο του!

Ένα ακόμη όμορφο στοιχείο είναι ότι ο χαρακτήρας της ταπεινής Σταχτοπούτας παρουσιάζεται πιο δυναμικός, σταματά να είναι το υπάκουο πρόβατο και υψώνει επιτέλους το ανάστημα της (έστω και λίγο) και έρχεται σε αντιπαράθεση με την αντιπαθέστατη μητριά της.
Καλή προβολή!

Υ.Γ. -Are you ready?
-For anything, so long as it's with you!

Παρασκευή Γιουβανάκη
Βαθμολογία 3.5/5

Έχεις Instagram? Ορίστε μερικοί εμπνευσμένοι διευθυντές Φωτογραφίας που μπορείς να ακολουθήσεις!

Σαν «κοινοί θνητοί», μερικοί από τους διασημότερους και πιο επιτυχημένους διευθυντές Φωτογραφίας, έχουν προσωπικό λογαριασμό στο Instagram και ανεβάζουν  μοναδικές φωτογραφίες  που ερωτεύεσαι!
Πριν τους αναφέρουμε, ας πούμε  δύο λόγια για μία από τις πιο όμορφες πτυχές της 7ης Τέχνης, αυτή της φωτογραφίας. 
Οι κινηματογραφιστές έχουν τη δυνατότητα μέσα από τις ταινίες να δημιουργούν μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, με τη χρήση του χρώματος, του φωτισμού, των οπτικών εφέ. Ακόμη και πριν την έλευση του χρώματος στον κινηματογράφο, τα τρία αυτά στοιχεία έπαιζαν πολύ σημαντικό ρόλο και βοηθούσαν τους κινηματογραφιστές να μεταδώσουν μέσω της εικόνας συναισθήματα και πληροφορίες. 
Οι κινηματογραφιστές χρησιμοποιούν το χρώμα για να κάνουν υπαινιγμούς, να αποδώσουν χαρακτηριστικά στοιχεία και να καλλιεργήσουν συμβολικούς δεσμούς.
Στην ιστορία του παγκόσμιου Κινηματογράφου έχουν περάσει, και συνεχίζουν Να εμφανίζονται, αρκετοί αξιόλογοι διευθυντές Φωτογραφίας. Μερικούς από αυτούς έχουμε την ευκαιρία να τους βρούμε στο Instagram, να τους ακολουθήσουμε, να θαυμάζουμε τις μοναδικές φωτογραφίες που δημοσιεύουν αλλά και να εμπνευστούμε από αυτές.

Robert Richardson. visine_vision
Ο κινηματογραφιστής που εμπιστεύεται τόσο ο Martin Scorsese όσο και οι Oliver Stone και Quentin Tarantino. Έχει φωτίσει το “Casino” και το “Hugo”, το επικό “Platoon” και το “Ηeaven and Earth”, τα “Kill Bill” και το “Django Unchained” κ.α. Yπήρξε κάμποσες φορές προτεινόμενος και έχει κερδίσει τρία Ακαδημαικά βραβεία μέχρι τώρα. 
 “JFK”(1991) από O.Stone , “The Aviator”(2004)   και “Hugo”(2011) από  M. Scorsese, του χαρίσανε το πολυπόθητο για πολλούς, αγαλματίδιο.

Emmanuel Lubezki. chivexp  

Ή αλλιώς “Chino”. Μεξικάνος στην καταγωγή, συμπληρώνει στο πλούσιο βιογραφικό του και εφτά υποψηφιότητες για Όσκαρ, εκ των οποίων κέρδισε τις δύο. Οι δύο αυτές νίκες σημειώνονται στις δύο τελευταίες απονομές των Ακαδημαικών βραβείων. Η μία για το φετινό νικητήριο “Βirdman”, και η δεύτερη για το περσινό “Gravity”. Όσοι-ες έχετε δει τις ταινίες αυτές, ο λόγος της διάκρισης του Lubezki είναι εμφανέστατος. 

Wally Pfister. wpfister
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, ποιος φωτίζει τα φιλμ του Christopher Nolan? Από το 2000 και έπειτα, ο κύριος Wally (Walter) Pfister, είναι ο διευθυντής Φωτογραφίας σε ότι ταινία έχει δημιουργήσει ο Nolan, εκτός από την τελευταία, “Interstellar”. Παράλληλα, στην κινηματογραφική του καριέρα αποφάσισε να προσθέσει και τη σκηνοθεσία, με το (όχι και τόσο επιτυχημένο) “Transendence” το 2014, με πρωταγωνιστή τον J. Depp. 

Mattew Libatique. libatique
Ο φωτογράφος στον οποίο ο Darren Aronofsky εμπιστεύτηκε  το παρθενικό του «Π», το “Requiem for A dream” και το οσκαρικό “Black Swan. 
Μάλιστα, ένα από τα πλάνα που φώτισε για την ταινία “The Fountain” φιλοξενείται στο video με τον πιασάρικο τίτλο «135 Shots That Will Restore Your Faith in Cinema» που κυκλοφόρησε τις τελευταίες μέρες! 

Manuel Alberto Claro. manuelclaro
Η “Melancholia” του ‘αγαπημένος  να μισούνε’ Lars Von Trier, δεν έχει εκπληκτική φωτογραφία? Αυτό οφείλεται στον Χιλιανό-Δανό κινηματογραφιστή Manuel Alberto Clarο, που αφού άφησε ευχαριστημένο τον ιδιότροπο σκηνοθέτη, ξανασυνεργάστηκε μαζί του στο τολμηρό “Νymphomaniac” που ακολούθησε δύο χρόνια μετά. 

Autumm Durald. addp
Μια πληθώρα από διαφημιστικά, ταινίες μικρού μήκους και video clip για μουσικά ονόματα όπως London Grammar και Arcade Fire, αναγράφονται στο βιογραφικό της Autumm Durald. Πρόσφατα, ανέλαβε με επιτυχία τη φωτογραφία στο σκηνοθετικό ντεπούτο της Gia Coppola, “Palo Alto” με πρωταγωνιστές την Emma Roberts και τον James Franco δίνοντας του μια νωχελική, ονειρική ατμόσφαιρα. Aναμένουμε για το επόμενο project της…

Phedon Papamichael. papa2
 O ελληνικής καταγωγής Φαίδων Παπαμιχαήλ, θεωρείται πλέον ένας από τους πιο καταξιωμένους κινηματογραφιστές έχοντας  χτίσει μια δυναμική καριέρα πολλών χρόνων, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πολύ πιθανόν, στο άκουσμα του ονόματος του να σας έρχεται στο μυαλό το “Nebraska” του Alexander Payne, το ασπρόμαυρο αριστούργημα που κυκλοφόρησε το 2013. Το δίδυμο Papamichael- Payne το ξανασυναντάμε στους «Απογόνους» (2011) και στο «Πλαγίως»(2004). 
“Walk the Line” και “The Monuments Men”, αποτελούν επίσης χαρακτηριστικό παράδειγμα της δουλειάς του.
Rachel Morrison. rmorrison
Aπό το 2002 μέχρι και σήμερα, η 37χρονη Αμερικανίδα Rachel Morrison τραβάει τα βλέμματα μέσα από την επαγγελματική της δουλειά σε κυρίως ανεξάρτητες παραγωγές-μερικές από τις οποίες θεωρούνται διαμάντια. “Fruitvale Station” και “Cake” με την Jennifer Aniston στον κεντρικό ρόλο, σημειώνονται στις πιο πρόσφατες δουλειές της.  Στο Instagram προφίλ της, τώρα τελευταία, μοιράζεται μαζί μας εκτός  από κάποιες ερωτεύσιμες τοποθεσίες και φωτογραφίες με το νεογέννητο μωρό της! 


Παρασκευή Γιουβανάκη
Aναδημοσίευση από http://www.cinemag.gr/