Λίγα λόγια για το υπέροχο Three Billboards Outside Ebbing, Missouri.

                            

Σκηνοθεσία: Martin McDonagh
Ηθοποιοί: Frances McDormand, Sam Rockwell, Woody Harrelson, Kerry Condon


Θυμός, Αδικία, Δικαιοσύνη, Ανθρωπιά, Όρια, Νόμοι, Kυνισμός, Ευαισθησία.
Όλα αυτά είναι κομμάτια ζωής. Και όλα αυτά γράφονται με προσοχή πάνω στις "Τρεις Πινακίδες Έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι". 

Μετά από μήνες χωρίς να έχει βρεθεί ο ένοχος στην υπόθεση δολοφονίας της κόρης της, η Μίλντρεντ Χέιζ κάνει μία τολμηρή κίνηση, παραγγέλνοντας τρεις πινακίδες στην είσοδο της κωμόπολης όπου κατοικεί, με ένα αμφιλεγόμενο μήνυμα για τον Ουίλιαμ Γουίλομπι, τον σεβάσμιο αρχηγό της αστυνομίας στην περιοχή. Όταν ο δεύτερος στην ιεραρχία, αξιωματικός Ντίξον, ένας ανώριμος «μαμάκιας» με ροπή προς τη βία, ανακατεύεται στην υπόθεση, η μάχη μεταξύ της Μίλντρεντ και του νόμου στο Έμπινγκ επιδεινώνεται.

Ένα σενάριο που κινείται με ευκολία και εξυπνάδα ανάμεσα στο είδος του κοινωνικού δράματος και στο είδος της μαύρης κωμωδίας, συνδύαζοντας παράλληλα και με επιτυχία, χαρακτηριστικά άλλων ειδών όπως αυτό του γουέστερν. 

Εδώ, ο θυμός αποτελεί πηγή ενέργειας για τους ήρωες και δεν αντιμετωπίζεται σαν κάτι που πρέπει να θεραπευτεί. Ο θυμός δεν είναι μια ασθένεια αλλά ένα μονοπάτι στο δρόμο για την κατανόηση των συνανθρώπων μας, βασικά ολόκληρου του κόσμου. 

Σύμφωνα με τις "Πινακίδες", μόνο μέσω της μάχης και αυτής της οργής μπορούν να εμφανιστούν άλλα συναισθήματα όπως η ενσυναίσθηση και η κατανόηση. 

Όλος αυτός ο θυμός, η πίκρα και η οργή παίρνει σάρκα και οστά μέσα από το βλέμμα της ηθοποιού Frances McDormand που υποδύεται την μητέρα που έχασε με απάνθρωπο τρόπο την κόρη της. Ένα και μόνο βλέμμα της είναι αρκετό για να καταλάβουμε πως όταν κάποιος-ια χάνει το παιδί του-της, δεν φοβάται απολύτως τίποτα. 

 

Αισθητή κάνει την υποκριτική του παρουσία και ο Sam Rockwell, στο ρόλο του ρατσιστή, "μαμάκια" αστυνομικού. Δικαιολογεί την ως επί το πλείστον βίαιη και ανόητη συμπεριφορά του δίχως να ξεφεύγει σε ερμηνευτικές "ματσοτσιρίδες". Τοποθετείται στο εργασιακό και οικογενειακό του περιβάλλον, όπως ακριβώς ένα άτομο το οποίο δεν έχει ζήσει και δεν έχει διδαχθεί καμία άλλη πραγματικότητα εκτός της δικής του. Ο Woody Harrelson, συμπληρώνει την "Αγία Τριάδα" στο ρόλο του οικογενειάρχη διευθυντή της αστυνομίας.

To "Three Billboards Outside Ebbing, Missouri" είναι μια από αυτές τις πραγματικά σπάνιες ταινίες που δίχως να προσπαθούν με τρόπο χειραγωγικό, είναι άκρως εμπνευσμένες. 

Δυνατή, με πιο ανατριχιαστική στιγμή αυτήν της εξομολόγησης «Η κόρη μου βιάστηκε και κάηκε πριν επτά μήνες. Η τοπική αστυνομία προτιμά να βασανίζει μαύρους παρά να εξιχνιάζει εγκλήματα».

Παρασκευή Γιουβανάκη

Λίγα λόγια για το υπέροχο Nocturnal Animals.

                             

Σκηνοθεσία: Tom Ford
Hθοποιοί: Amy Adams, Isla Fisher, Jake Gyllenhaal, Armie Hammer, Aaron Taylor-Johnson, Michael Shannon, Laura Linney

Στη δεύτερη κατά σειρά ταινία του, εφτά ολόκληρα χρόνια αφότου μας μάγεψε με το "A Single Man", διασκευάζει ελεύθερα το μυθιστόρημα "Tony and Susan" που γράφτηκε από τον Όστιν Ράιτ το 1993. 

Tα "Πλάσματα", είναι ένα φιλμ για την εκδίκηση, τον έρωτα, τη βία, την απάτη. 
O κινηματογραφιστής αφηγείται την ιστορία της Susan, μιας γοητευτικής επιμελήτριας εκθέσεων ζωγραφικής, που βιώνει ένα δυστυχισμένο γάμο.

Ένα βράδυ που είναι μόνη στο σπίτι, αποφασίζει να διαβάσει το βιβλίο του πρώην άντρα της, που δεν έχει δει για 19 ολόκληρα χρόνια, με τίτλο "Νυκτόβια Πλάσματα", το οποίο της έχει αφιερώσει.
Ένα βίαιο βιβλίο που θα τη βυθίσει σε σκέψεις και αναμνήσεις...

Σε περισσότερα λόγια, τα "Πλάσματα" είναι ένα φιλμ που παλεύει με τον ίδιο του τον εαυτό. Που ο σκηνοθέτης του παλεύει με τον ίδιο του τον εαυτό, ο Tom Ford έχει δηλώσει σε συνέντευξη του "Η Σούζαν είμαι εγώ". 

Απόμακρος, απόλυτα μελαγχολικά στολισμένος ο κόσμος του Ford, ανοίγει την εξώπορτά του με μια εναρκτήρια σεκάνς, γεμάτη ειλικρίνεια και θράσος.
Ένα γυμνό σώμα που αντικειμενικά θεωρείται μη καλαίσθητο. Κι όμως, ετούτη η σεκάνς έχει μία ιδιαίτερη ομορφιά που εν μέρει οφείλεται στην κάμερα του σκηνοθέτη και στη Διεύθυνση φωτογραφίας.

Η σεκάνς αυτή αλλά και ολόκληρο το φιλμ συνοδεύονται από τη θεσπέσια μουσική του Abel Korzenioski: ένα ποίημα γραμμένο, όχι από λέξεις, αλλά από νότες και μελωδίες.

Mε το τέχνασμα "ιστορία μέσα στην ιστορία" ξεδιπλώνεται η ιστορία των τραγικών χαρακτήρων. Στην ουσία είναι τρεις που συνδέονται τρομακτικά μεταξύ τους μέσα από ένα τρομακτικά καθηλωτικό μοντάζ (Joan Sobel το όνομα της μοντέρ που αξίζει να αναφερθεί).

Ιστορίες που θέλεις απλά να παραμένεις θεατής τους και εύχεσαι να μην είσαι ποτέ κομμάτι αυτών. Αιματοβαμμένα γεγονότα με επίκεντρο τέσσερις αδύναμους χαρακτήρες που μπορείς να ταυτιστείς μαζί τους, επειδή πολύ απλά κανείς δεν είναι πάντα δυναμικός..

Πρωταγωνιστούςν τρεις ηθοποιοί που γνωρίζεις πολύ καλά πως όποιον ρόλο και να ερμηνεύσουν, θα δώσουν όλο τους το είναι. 
Ειδική μνεία στον Michael Shannon με την αινιγματική και στιβαρή φιγούρα του να κυριεύει το κάθε πλάνο εμφάνισης του.

  Όλη η θλίψη, η μελαγχολία, η σιωπή, η απομόνωση, συγκεντρώνονται στο αποστομωτικό τέλος. Εδώ, ο Ford μας υπενθυμίζει πόσο εξαιρετικός κινηματογραφιστής είναι. Ένα τέλος που το είχες ψιλιαστεί, μα ακόμη μέχρι και το τελευταίο πλάνο εσύ έχεις μια ελπίδα...

Μια ταινία-εμπειρία.

Παρασκευή Γιουβανάκη

Μικρά μυστικά από τα γυρίσματα του Donnie Darko.

 

-Αποτέλεσε ταινία ορόσημο για τη σκηνοθετική καριέρα του Richard Kelly, αλλά και μία από τις πλέον αγαπημένες ταινίες της τελευταίας 15ετίας.


- Στην αρχή του φιλμ, όταν ο Donnie επιστρέφει στο σπίτι, η Rose διαβάζει «Το Αυτό» του Σ. Κινγκ στο οποίο ο κεντρικός ήρωας είναι ένας κλόουν. Στο τέλος της ταινίας, ο περαστικός από το αμάξι του Φρανκ είναι ντυμένος ως κλόουν.

- Είναι η πρώτη και μοναδική μέχρι τώρα ταινία που τα αδέρφια Gyllenhaal, Jake και Maggie, πρωταγωνιστούν μαζί και υποδύονται δυο αδέρφια! Ο σκηνοθέτης είχε από την αρχή στο μυαλό του την Μaggie για το ρόλο της αδερφής του Donnie.

- Το αρχικό μοντάζ της ταινίας είχε διάρκεια 165 λεπτά. Η εκδοχή που επέλεξε ο σκηνοθέτης είναι πολύ κοντά με την έκδοση που έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Σάντανς τον Ιανουάριο του 2001.

- Μερικά από τα κομμάτια που ακούγονται αποτελούν υποκατάστατο κομματιών τα οποία αρχικά ήθελαν οι δημιουργοί, όμως δεν κατάφεραν να αποκτήσουν τα δικαιώματα. Το "West End Girls" από Pet Shop Boys ακουγόταν αρχικά στη σκηνή χορού, ενώ το "Notorious" των Duran Duran προστέθηκε στη διάρκεια της μετα-παραγωγής. Στην τελευταία σκηνή χρησιμοποιήθηκε αρχικά το "ΜLK" των U2, αλλά τελικά αντικαταστάθηκε από τη διασκευή του Gary Jules για το "Mad World" των Tears for Fears.

- Το Donnie Darko, από ότι φαίνεται στις πινακίδες των οχημάτων που κυκλοφορούν, γυρίστηκε στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ.

- Η σκηνή όπου ο Donnie, ο Γκρέτσεν και ακόμη δύο φίλοι του κάνουν ποδήλατο μετά από πάρτυ Χάλοουιν, αποτελεί φόρο τιμής σε αγαπημένη ταινία του σκηνοθέτη, το «Ε.Τ. ο Εξωγήινος» (1982). Άλλες αγαπημένες ταινίες του Kelly που εμφανίζονται μέσα από αναφορές είναι η «Επιστροφή στο Μέλλον» (1985) και το «Watership Down» (1978).

- Τον ρόλο του πρωταγωνιστή απέρριψε ο Βινς Βον (και καλά έκανε) λόγω ηλικίας. Kαι ο Μαρκ Γουόλμπεργκ ενδιαφερόταν για τον ρόλο αυτό, ενώ ο Τιμ Ρόμπινς ήταν η πρώτη επιλογή για το ρόλο του Έντι Ντάρκο. Η Μάρα Γουίλσον (η μικρή «Ματίλντα») απέρριψε τον ρόλο της Σαμάνθα Ντάρκο.

- Στον πίνακα της αίθουσας της Κάρεν Πόμεροϊ υπάρχει γραμμένη η φράση: «Πόρτα Κελαριού» («Cellar Door»). Όταν ο Donnie τη ρωτά τι σημαίνει αυτή η φράση, εκείνη απαντά «Από όλους τους ατελείωτους συνδυασμούς λέξεων που υπάρχουν σε ολόκληρη την Ιστορία, αυτός είναι ο πιο όμορφος». Στον σχολιασμό του σκηνοθέτη ειπώθηκε κατά λάθος πως η φράση ανήκει στον Έντγκαρ Άλαν Πόε, ενώ στην πραγματικότητα ανήκει στον Tζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν.
Ο Τόλκιν στο δοκίμιό του με τίτλο «Αγγλικά και Ουαλικά» (1995) έγραψε πως «οι πιο πολλοί Αγγλόφωνοι μπορούν να παραδεχτούν πως η φράση "Πόρτα Κελαριού" είναι η πιο όμορφη, ειδικά όταν είναι διαχωρισμένη από τον συλλαβισμό της. Ακόμη πιο όμορφη ας πούμε και από τον ουρανό, ακόμη πιο όμορφη και από το όμορφο».




Παρασκευή Γιουβανάκη
**το άρθρο βρίσκεται και στο http://www.cinemag.gr/

Λίγα λόγια για το λατρεμένο La La Land.

                         

Σκηνοθεσία/Σενάριο: Damien Chazelle
Ηθοποιοί: Emma Stone, Ryan Gosling, Finn Wittrock, J.K. Simmons, John Legend, Josh Pence

Βρισκόμαστε στο Λος Άντζελες, γνωστό και ως η πόλη που γεννιούνται και πεθαίνουν τα όνειρα. 
Δύο νέοι ερωτευμένοι, προσπαθούν ταυτόχρονα να φτάσουν τους στόχους τους: εκείνη να γίνει μια διάσημη ηθοποιός, εκείνος να γίνει αναγνωρισμένος μουσικός. Θα καταφέρει η αγάπη τους να επιβιώσει στην σκληρή πραγματικότητα των συνεχών απογοητεύσεων και της απόρριψης;

Η σκηνοθεσία και το σενάριο ανήκουν στον Damien Chazelle. Mόλις 31 ετών (τότε) μα τόσο χαρισματικός κινηματογραφιστής που μας χάρισε το ανεπανάληπτο "Whiplash" και κέρδισε 3 Όσκαρ, δικαίως. 

Το πρώτο καρδιοχτύπι έρχεται από την πρώτη κιόλας σκηνή:

o Chazelle στήνει ένα πανέμορφο μουσικοχορευτικό παραλήρημα πάνω σε μια γεμάτη μποτιλιάρισμα λεωφόρο του Λος Άντζελες: ρυθμός, ζωντάνια, δεκάδες χορευτές και χορεύτριες να ξεπηδούν από φορτηγά, από αμάξια, από παντού. Και όλα αυτά σε ένα μονοπλάνο! 

Στη συνέχεια μας συστήνονται οι δύο πρωταγωνιστές: 
Emma Stone και Ryan Gosling- ένα ζευγάρι πρωταγωνιστών που τους αγαπάει πολύ ο φακός. 
Εδώ, εμφανίζονται για 3η συνεχόμενη φορά ως ζευγάρι. Η αρχή της πολύ καλής συνεργασίας έγινε με το "Crazy, Stupid, Love." και αφού η βιομηχανία του Κινηματογράφου είδε πόσο ταιριαστοί είναι τους ξανά έκανε ζευγάρι στο "Gangster Squad".

Και οι δυο είναι από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς τους, δίχως αμφιβολία. Ο Gosling έχει τη γοητεία του γλυκού gentleman που σε πάει μερικές δεκαετίες πίσω και η Stone διαθέτει ένα άκρως εκφραστικό πρόσωπο με μεγάλα πράσινα μάτια που μαρτυρούν τόσο μια παιδικότητα όσο και μια σπίθα ερωτισμού, μαζί.

Ο Chazelle δεν διστάζει να κρύψει το θαυμασμό και την αγάπη του για τα ασπρόμαυρα μιούζικαλ γεμίζοντας τις σκηνές του με κλασικά και αγαπημένα κομμάτια, όπως το "Τραγουδώντας στη βροχή".

Kάπου στις δύο ώρες έρχεται ο μαγευτικά κινηματογραφημένος επίλογος με την καλλιτεχνική διεύθυνση και τη σκηνοθεσία να δίνουν (καλλιτεχνικά) ρέστα και να προκαλούν την καρδιά μας να χτυπήσει ακόμη πιο δυνατά για τον έρωτα, τη χαμένη αγάπη, την Τέχνη του Κινηματογράφου, την ομορφιά της ζωής, την αισιοδοξία.

Ναι, το στοιχείο της ματαιοδοξίας που μαστίζει τον πραγματικό κόσμο δεν απουσιάζει ούτε από τον χρωματιστό και ονειρικό κόσμο του Sebastian και της Mia, όμως παρ' όλα αυτά το φιλμ πατά γερά στα γεμάτα ενέργεια και αισιοδοξία πόδια του.

Το "La La Land" απλώνεται ομοιόμορφα σαν ένα γλυκό όνειρο στη μεγάλη οθόνη.
Είναι ένας φόρος τιμής στο παραμελημένο πλέον είδος του μιούζικαλ.
Έχουμε ανάγκη από τέτοιες ταινίες.

Υ.Γ. "It's another day of sun!"

Παρασκευή Γιουβανάκη

Breakfast at Tiffany's: τα μυστικά μιας μεγάλης ταινίας

 Μια τολμηρή για την εποχή της ρομαντική κομεντί, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τρούμαν Καπότε, με την Όντρεϊ Χέπμπορν στο ρόλο που την μεταμόρφωσε σε απόλυτο κινηματογραφικό είδωλο.

- Ο ρόλος αρχικά είχε προταθεί στην Σίρλεϊ Μακ Λέιν αλλά τον απέρριψε!

- Ο Χένρι Μαντσίνι έγραψε το κομμάτι «Moon River» ειδικά για την Χέπμπορν. Ο ίδιος λίγο αργότερα δήλωσε πως παρά τις πολλές εκδοχές που ακούστηκαν για το κομμάτι αυτό, μόνο η Χέπμπορν κατάφερε να το κάνει δικό της!

- Κατά τη διάρκεια της προπαραγωγής, ένας διευθυντής στούντιο αναφερόμενος στο κομμάτι «Moon River» είπε «Νομίζω ότι το πρώτο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε είναι να ξεφορτωθούμε αυτό το ηλίθιο τραγούδι». Η Χέπμπορν τότε σηκώθηκε από την καρέκλα της και φώναξε «Πάνω από το πτώμα μου!». Ευτυχώς, το κομμάτι παρέμεινε στην ταινία.

- Tα Τίφανις για πρώτη φορά από τον 19ο αιώνα,  άνοιξαν τις πόρτες τους Κυριακή, μόνο και μόνο για να πραγματοποιηθεί το γύρισμα της αντίστοιχης σκηνής.

- H Χόλι υποτίθεται πως είναι 19 όταν γνωρίζει τον Πολ. Στην πραγματικότητα η Χέπμπορν ήταν 31 ετών.

- Το σφύριγμα της Χόλυ, όταν καλεί ταξί για τον Πολ, είναι στην πραγματικότητα ντουμπλάζ. Η Χέπμπορν προσπάθησε να μάθει να σφυρίζει χρησιμοποιώντας τα δύο δάχτυλα, αλλά ποτέ δεν κατάφερε να βγάλει ένα δυνατό σφύριγμα.

- Το μικρό μαύρο φόρεμα την πρωταγωνίστριας είναι από τον οίκο «Givenchy» και πλέον θεωρείται ως ένα από τα πιο εικονικά κοστούμια του 20ου αιώνα.

- Εξαιτίας των κανονισμών του Κώδικα Hays (ο κώδικας ηθικής ταινιών στις ΗΠΑ) η ομοφυλοφιλία του Φρεντ απαγορευόταν να αναφερθεί στο φιλμ.

- Κάτι που ίσως περνά απαρατήρητο είναι ότι η Xόλυ φοράει τα ίδια φορέματα καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας, αλλάζοντας μόνο τα αξεσουάρ έτσι ώστε να αλλάζει η εμφάνισή της. Το χαρακτηριστικό μαύρο φόρεμα της, εμφανίζεται τουλάχιστον τέσσερις φορές.

- Συνολικά εννέα διαφορετικές γάτες «έπαιξαν» το ρόλο του «Cat».

- Στο μικρού μήκους ντοκιμαντέρ «Breakfast at Tiffany's: The Making of a Classic» (2006), ο σκηνοθέτης Μπλέικ Έντουαρντς δήλωσε πως δεν είχε φανταστεί εκ των προτέρων τις συνέπειες που δημιουργήθηκαν από την επιλογή του κάστινγκ ενός Ευρωπαίου (Μίκι Ρούνεϊ) για ρόλο Κινέζου. «Μακάρι να μην το έκανα ποτέ...και θα έδινα τα πάντα για να το άλλαζα», δήλωσε.

- Ο Τ. Καπότε δεν ήταν ευχαριστημένος με την επιλογή της Χέπμπορν, καθότι προτιμούσε την Μονρόε, με αποτέλεσμα η πρώτη να συμπεριφέρεται αρκετά αμήχανα όταν ο Καπότε βρισκόταν στα γυρίσματα.

- Αν και δεν φαίνονται στην κάμερα, ήταν χιλιάδες αυτοί που παρευρέθηκαν και παρακολούθησαν το γύρισμα της κλασικής πλέον σκηνής έξω από τα 'Τίφανις'. Αυτό προκάλεσε στην πρωταγωνίστρια πολύ άγχος με αποτέλεσμα να κάνει συνεχώς λάθη, μέχρι που ένα μέλος του συνεργείου παραλίγο να πάθει ηλεκτροπληξία. To γεγονός αυτό την ταρακούνησε και έτσι κατάφερε να συγκεντρωθεί πλήρως και να ολοκληρώσει τη σκηνή.

Παρασκευή Γιουβανάκη
*το άρθρο βρίσκεται και στο
http://www.cinemagazine.gr/

All about Eve (1950)- Τα μυστικά μιας από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.

                             

Τρεις γυναίκες και τρεις άντρες. Ο χώρος του θεάματος.
Μια ιστορία γεμάτη ίντριγκα. Μία ταινία που έμεινε και θα παραμείνει αξέχαστη και αξεπέραστη. Γι'αυτο, ας μάθουμε μερικά μυστικά της:

-Η Μπέτι Ντέιβις ολοκλήρωσε τα γυρίσματα μέσα σε μόλις 16 μέρες.

- H ατάκα «Fasten your seatbelts. It's going to be a bumpy night», ψηφίστηκε στη θέση 9 από το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Είχε ακουστεί μάλιστα και στην τρίτη ταινία «Ηarry Potter» από το Συρρικνωμένο Κεφάλι (με έναν επιπρόσθετο αυτοσχεδιασμό).

-Τριαντα τρία χρόνια μετά, η ζωή μιμήθηκε την τέχνη όταν η Αν Μπάξτερ αντικατέστησε την Ντέιβις στη σειρά «Ηοtel» (1983), καθώς η δεύτερη αρρώστησε και δεν μπόρεσε να ξανά επιστρέψει.

-Η ερμηνεία της Μπέτι Ντέιβις ψηφίστηκε ως η 5η καλύτερη όλων των εποχών στο περιοδικό «Premiere».

- Η πρώτη ταινία από τις τρεις που έλαβαν συνολικά 14 υποψηφιότητες για Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένου και της Καλύτερης Ταινίας. Πρόσφατα στην ομάδα αυτή μπήκε και το «La la Land.»

-Η Ντέιβις αποκάλυψε σε συνέντευξή της πως "Γυρίζοντας το «Όλα σχετικά με την Εύα» ήταν μια ευχάριστη εμπειρία...η μόνη «σκύλα» του καστ ήταν η Σελέστ Χολμ."

- Έχει την πρωτιά ως η ταινία που συγκέντρωσε τις περισσότερες υποψηφιότητες γυναικείων ερμηνειών.

-Πρώτη φορά που δύο γυναίκες ηθοποιοί από ίδια ταινία βρέθηκαν να αναμετριούνται για το Όσκαρ Α' Γυναικείου: Μπέτι Ντέιβις και Αν Μπάξτερ. Τελικά δεν κέρδισε καμιά.

-Χρόνια αργότερα, η Ντέιβις παραδέχτηκε πως η επιλογή της για τον πρωταγωνιστικό ρόλο από τον Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς, την έσωσε από την καταστροφή της καριέρας της, καθώς είχε προηγηθεί μια σειρά από ανεπιτυχείς ταινίες. Σε συνέντευξή της το 1993 δήλωσε συγκεκριμένα «Με έσωσε (ο σκηνοθέτης) από τους νεκρούς.»

-Η Σελέστ Χολμ αποκάλυψε: «Την πρώτη μέρα των γυρισμάτων, όταν την συνάντησα (Bette Davis) και την καλημέρισα, μου απάντησε«E ρε γαμώτο με τους καλούς τρόπους!». Δεν της ξαναμίλησα από τότε.».  

- Love Story είχε δημιουργηθεί και πίσω από τις κάμερες, αυτό της Ντέιβις με τον συμπρωταγωνιστή της. Παντρεύτηκαν τον Ιούλιο του 1950, μόλις μερικές εβδομάδες μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων. Το ζευγάρι υιοθέτησε ένα κοριτσάκι που το ονόμασαν...Μάργκο.

-Η Ντέιβις έγραψε στην αυτοβιογραφία της: «Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο πρότζεκτ το οποίο από την αρχή ήταν κάτι το απίστευτα θετικό για όλους. Το σενάριο ήταν υπέροχο, ο σκηνοθέτης το ίδιο, και ένα καστ πλαισιωμένο από επαγγελματίες με ρόλους που απόλαυσαν όλοι-ες. Ήταν μια γοητευτική παραγωγή.»

Παρασκευή Γιουβανάκη

Tα «Μάτια Ερμητικά Κλειστά» μας αποκαλύπτουν τα μυστικά τους.

 

Το κύκνειο άσμα του μεγάλου Στάνλεϊ Κιούμπρικ που δίχασε κοινό και κριτικούς, η ταινία που σηματοδότησε την τελευταία συνεργασία του ζεύγους Κρουζ-Κίντμαν πριν τον χωρισμό τους, είναι η νυχτερινή οδύσσεια ενός ανθρώπου που φαντασιώνεται τον έρωτα, αλλά δεν τον ζει.

- Ήταν η πρώτη ταινία του Κιούμπρικ που ανέβηκε στο νούμερο 1 του box office στην Αμερική.

- Ο Πολ Τόμας Άντερσον πήγε μια μέρα στα γυρίσματα για να προτείνει στον Κρούζ τον ρόλο του Frank στη «Μανόλια» (1999).

- Ο Τζόνι Ντεπ ήταν υποψήφιος για το ρόλο του Δρ. Ουίλιαμ Χάρφορν.

-Το γύρισμα της ερωτικής σκηνής του ζευγαριού Κίντμαν-Κρούζ στον καθρέφτη έγινε σε κλειστό κύκλο συνεργατών.

- To ζεύγος είχε υπογράψει ανοιχτά συμβόλαια, που σημαίνει ότι συμφώνησαν να δουλέψουν μέχρι να τους «απελευθερώσει» ο σκηνοθέτης. Όποτε και αν θα ήταν αυτή η στιγμή.

- Το στάδιο της προ παραγωγής διήρκησε περίπου ένα χρόνο!

- Αν και κάποιοι θεωρούν πως ο Κιούμπρικ δεν είχε ολοκληρώσει την ταινία, αυτός είχε ήδη παρουσιάσει το τελικό μοντάζ στην Warner Bros. τέσσερις μέρες πριν το θάνατό του. Μόνο μερικά μουσικά μέρη δεν είχαν oλοκληρωθεί.

- Ο θάνατος του σκηνοθέτη συγκλόνισε τους φίλους και την οικογένεια του, αλλά και τους συντελεστές της ταινίας, καθώς ήταν εντελώς απρόσμενο. Ο Κιούμπρικ δεν είχε φανερώσει κανένα ίχνος για τυχόν προβλήματα υγείας κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του φιλμ.

- Όταν ανακοινώθηκε πως πρωταγωνιστές ήταν οι Τομ Κρουζ και Νικόλ Κίντμαν, ο Βίνσεντ Ντ' Ονόφριο (Full Metal Jacket, 1987), τους έστειλε το εξής μήνυμα-συμβουλή: «Νοικιάστε ένα σπίτι γιατί σίγουρα θα βρίσκεστε στην Αγγλία για αρκετό καιρό».

- Ο κωδικός «Fidelio» (από τη λατινική ρίζα «fidelis» που σημαίνει «πιστός»), είναι ο τίτλος από τη μοναδική όπερα που έγραψε ο Μπετόβεν. Στην όπερα αυτή, το όνομα «Fidelio» ανήκει σε μία γυναίκα που μεταμφιέζεται σε άντρα με σκοπό να σώσει τον αγαπημένο της.

- Ο σκηνοθέτης είχε συνολικά 3 βοηθούς για το γύρισμα, οι οποίοι εμφανίζονται στους τίτλους ως εξής: Boηθός Σκηνοθέτη - Leon Vital, Βοηθός του Στάνλεϊ Κιούμπρικ - Anthony Frewin και Βοηθός του κ. Κιούμπρικ - Emilio D'Alessandro.

- O Kιούμπρικ παρακολουθούσε τα «Showgirls» (1995), «Βασικό Ένστικτο» (1992) και «Ολέθρια Σχέση» (1987) κατά τη διάρκεια του μοντάζ, ώστε οι ερωτικές σκηνές να είναι σαφείς και τολμηρές.

Παρασκευή Γιουβανάκη
*το άρθρο βρίσκεται και στο
http://www.cinemagazine.gr/

O «Νονός» μας αποκαλύπτει τα μυστικά του.

 Ένας κινηματογραφικός κολοσσός, ο «Νονός» του Φράνσις Φορντ Κόπολα, μας αποκαλύπτει μερικά από τα μυστικά των γυρισμάτων του.

- Η πρώτη σκηνή με την οποία ξεκίνησαν τα γυρίσματα, ήταν αυτή που ο Μάικλ και η Κέι πηγαίνουν για Χριστουγεννιάτικα ψώνια.

- Ο Μάρλον Μπράντο ήθελε να υποδυθεί τον Ντον Κορλεόνε «σαν να είναι ένα μπουλντόγκ». Για αυτό έβαλε βαμβάκι στα μάγουλα όταν εμφανίστηκε στην οντισιόν, ενώ για τα γυρίσματα φορούσε ψεύτικο στόμα που είχε κατασκευάσει ένας οδοντίατρος το οποίο σήμερα βρίσκεται σαν έκθεμα στο Αμερικάνικο Μουσείο Κινούμενης Εικόνας στη Νέα Υόρκη.

- Σε όποια σκηνή εμφανίζονται πορτοκάλια, προμηνύεται ο θάνατος.

- Ο Μπράντο δεν είχε αποστηθίσει καμία ατάκα από αυτές του ρόλου του και κατά τη διάρκεια των περισσότερων γυρισμάτων τις διάβαζε από κάρτες.

- Τα γυρίσματα διήρκησαν 62 ημέρες όπως αποκάλυψε ο σκηνοθέτης.

- H γάτα που κρατάει ο Μπράντο στην αρχική σκηνή ήταν μία αδέσποτη που βρήκε τυχαία στο οικόπεδο της Paramount και δεν ήταν μέρος του αρχικού σεναρίου.

- Ο Αλ Πατσίνο άσκησε βέτο για την τότε απονομή των Όσκαρ, εκνευρισμένος γιατί επιλέχθηκε σαν υποψήφιος για Β' Ανδρικό ρόλο και όχι για Α' Ανδρικό όπως ο Μπράντο. Ο Πατσίνο υποστήριζε πως ο ρόλος του είχε περισσότερη κινηματογραφική διάρκεια από του Μάρλον που τελικά κέρδισε το βραβείο.

- Μέρος της οικογένειας του Πατσίνο είχε μεταναστεύσει στην Αμερική από το Κορλεόνε της Σικελίας όπως ακριβώς συνέβη και με την οικογένεια του Βίτο Κορλεόνε.

- O Λένι Μοντάνα ήταν τόσο νευρικός που θα συνεργαζόταν με τον Μπράντο που στην πρώτη λήψη της σκηνής τους, μπέρδεψε τις ατάκες του. Αυτή η αμηχανία άρεσε στον σκηνοθέτη και αποφάσισε να την κρατήσει στην τελική εκδοχή του φιλμ.

- Το σίκουελ του «Νονού» είχε ήδη προγραμματιστεί πριν ακόμη ολοκληρωθούν τα γυρίσματα της πρώτης ταινίας (1972).

- Ο τρίχρονος τότε ηθοποιός,  Άντονι Γούναρης, ανταποκρινόταν καλύτερα στον ρόλο μόνο όταν άκουγε το πραγματικό του όνομα. Για αυτόν ο γιος του Μαικλ ονομάζεται «Άντονι» στο φιλμ.

- Υπήρχε μεγάλη ρήξη ανάμεσα σε Κόπολα και Paramount. H εταιρία παραγωγής ήθελε να αντικαταστήσει το σκηνοθέτη καθώς  θεωρούσε πως έκανε αρκετά έξοδα, πως έδωσε ρόλους σε λάθος ηθοποιούς, ενώ γενικά επικρατούσε η εντύπωση πως ήταν ανίκανος να ακολουθήσει το πρόγραμμα γυρισμάτων. Τελικά ο Κόπολα ολοκλήρωσε την ταινία πριν από  την καθορισμένη ημερομηνία και με λιγότερα χρήματα από αυτά του αρχικού budget.

- Ο Όρσον Γουέλς πίεσε αρκετά για να υποδυθεί τον Βίτο Κορλεόνε, ενώ ακόμη προσφέρθηκε να χάσει κιλά ώστε να πάρει τον ρόλο. Όντας φαν του Γουελς, ο Κόπολα έπρεπε να τον απορρίψει καθώς ήδη είχε στο μυαλό του τον Μπράντο πιστεύοντας ότι ο Γουέλς δεν θα ταίριαζε για το ρόλο.

Παρασκευή Γιουβανάκη

*το κείμενο βρίσκεται και στο  http://www.cinemagazine.gr/

"Love, Simon" κριτική ταινίας

Σκηνοθεσία: Greg Berlanti

Hθοποιοί: Nick Robinson, Jennifer Garner, Josh Duhamel, Katherine Langford 

Όλ@ αξίζουν μια ιστορία αγάπης. Για τον 17χρονο Σάιμον Σπάιερ, όμως, τα πράγματα είναι λίγο πιο πολύπλοκα: ακόμα δεν έχει πει στους γονείς ή στους φίλους του πως είναι ομοφυλόφιλος και δεν έχει ιδέα για την πραγματική ταυτότητα του ανώνυμου συμμαθητή του που έχει ερωτευτεί μέσω διαδικτύου. Η προσπάθεια να λύσει αμφότερα τα προβλήματα αποβαίνει αστεία, τρομακτική και του αλλάζει μια για πάντα τη ζωή.

Το «Με Αγάπη, Σάιμον» είναι μια αστεία, ειλικρινής ιστορία ενηλικίωσης για την προσπάθεια που κάνουμε να βρούμε τον εαυτό μας αλλά και να διαχειριστούμε τον έρωτα, βασισμένη στο διεθνώς αναγνωρισμένο βιβλίο της Μπέκι Αλμπερτάλι.

Οι σεναριογράφοι Elizabeth Berger και Isaac Aptaker, ενώ δεν ξεφεύγουν από τα γλυκανάλατα κλισέ και τα αφηγηματικά μοτίβα μιας εφηβικής rom-com, "αφουγκράζονται" με προσοχή το πάθος και το ξέφρενο ρυθμό της εφηβικής ηλικίας και αποδίδουν τις καταστάσεις με πετυχημένο χιούμορ -χαρακτηριστικό παράδειγμα η σεκάνς όπου οι πρωταγωνιστές πρέπει να ομολογήσουν  πως είναι...ετεροφυλόφιλοι! Αυτή η έξυπνη χρήση των αφηγηματικών κλισέ του είδους, βοηθά τους θεατές να περπατήσουν σε γνώριμα κινηματογραφικά μονοπάτια και έτσι να μην τους φανεί περίεργος ή ξένος ο queer χαρακτήρας της ταινίας.

Η μη στερεοτυπική αναπαράσταση του ομοφυλόφιλου χαρακτήρα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό και στην ερμηνεία του πρωταγωνιστή Nick Robinson, ο οποίος δεν επιτρέπει στον χαρακτήρα του να υποκύψει σε υπερβολικές κινήσεις, ή στις ξεπερασμένες πλέον χολιγουντιανές στερεοτυπικές συμπεριφορές ενός gay χαρακτήρα. Αντιθέτως, καταφέρνει με την ερμηνεία του να αναδημιουργήσει τις πτυχές της αναπάντεχης ανακάλυψης και εξερεύνησης ενός ατόμου που είναι queer. Και όπως τονίζει πολλάκις ο ίδιος, "Είμαι ακριβώς σαν και εσάς και ζω μια άκρως νορμάλ ζωή όπως ακριβώς και εσείς". 

Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός πως σε ένα σύγχρονο εφηβικό δημιούργημα του Hollywood ο ομοφυλόφιλος έρωτας και το ομοφυλόφιλο ζευγάρι παρουσιάζονται μη στερεοτυπικά. Αυτό φανερώνει σημαντική πρόοδο.

Καλή προβολή!

Παρασκευή Γιουβανάκη

*το παραπάνω κείμενο βρίσκεται και στο https://parallaximag.gr/

«Τιτανικός»: μικρά trivia μιας μεγάλης ταινίας

 

- Τα χέρια που φαίνονται να ζωγραφίζουν το γυμνό σώμα της Ρόουζ, δεν ανήκουν στον ΝτιΚάπριο αλλά στον σκηνοθέτη Τζέιμς Κάμερον.

- Όταν έμαθε πως έπρεπε να εμφανιστεί γυμνή μπροστά στο συμπρωταγωνιστής της ΝτιΚάπριο, η Κέιτ Γουίνσλετ αποφάσισε να σπάσει τον πάγο όταν πρωτογνωρίστηκαν, κάνοντας ακριβώς το ίδιο σ' αυτόν. 

- Οι σκηνές που διαδραματίζονται το 1912, δηλαδή σχεδόν ολόκληρο το φιλμ, διαρκούν συνολικά 2 ώρες και 40 λεπτά. Αυτή ήταν και η ακριβής διάρκεια μέχρι να καταλήξει το υπερωκεάνιο στα βάθη του ωκεανού.  Επίσης, η σύγκρουση με το παγόβουνο διήρκησε στην πραγματικότητα 37 δευτερόλεπτα, όσο διαρκεί και η αντίστοιχη σκηνή στο φιλμ!

- Στη σκηνή όπου ο Τζακ ετοιμάζεται να ζωγραφίσει το πορτραίτο ης γυμνής Ρόουζ, της λέει κατά λάθος «Ξάπλωσε στο κρεβάτι...καναπέ!». Η ατάκα αυτή ειπώθηκε όντως κατά λάθος από τον ΝτιΚάπριο (η πραγματική ατάκα του σεναρίου ήταν «Ξάπλωσε στον καναπέ»). Στον σκηνοθέτη άρεσε αυτός ο αυθορμητισμός και η ειλικρίνεια του πρωταγωνιστή, έτσι και έμεινε στην τελική κόπια.

- Η εταιρεία παραγωγής Paramount αναγκάστηκε να στείλει εκ νέου μπομπίνες για την ταινία στις αίθουσες, καθώς οι πρώτες είχαν, στην κυριολεξία, φαγωθεί από την πολύ χρήση.

- Τα στούντιο θέλησαν τον Μάθιου Μακόναχι για το ρόλο του Τζακ, αλλά ο Κάμερον άσκησε βέτο για τον ΝτιΚάπριο.

- Ο ρόλος του Τζακ προτάθηκε και στον Τζόνι Ντεπ, ο οποίος όμως τον απέρριψε. Απόφαση που μάλλον του προκάλεσε μεγάλη δυσαρέσκεια στη συνέχεια.

- Μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων, η Γουίνσλετ δήλωσε: «Πρέπει να με πληρώσετε πάρα πολλά για να ξανασυνεργαστώ με τον Κάμερον».

- Ο «Τιτανικός» ενώ είχε συγκεντρώσει τις περισσότερες υποψηφιότητες Όσκαρ, δεν κατάφερε να κερδίσει σε καμία από τις κατηγορίες ερμηνείας.

- «I'm the King of the World!»: Μια από τις δημοφιλέστερες ατάκες της ταινίας οφείλεται στον αυτοσχεδιασμό του ΝτιΚάπριο. Η ατάκα ψηφίστηκε στην 4η θέση της λίστας «Οι 100 Καλύτερες  Κινηματογραφικές Ατάκες» από το περιοδικό «Premiere» το 2007.  Το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Κινηματογράφου την τοποθέτησε στη θέση 100.

- Στη σκηνή όπου ο Καλ και η Ρόουζ πίνουν τον καφέ τους και στη συνέχεια καυγαδίζουν, ο Μπίλι Ζέιν αυτοσχεδιάζοντας, τίναξε το τραπέζι στον αέρα  με αποτέλεσμα η τρομαγμένη αντίδραση της Γουίνσλετ να είναι εντελώς αληθινή.

- Η Γκλόρια Στιούαρτ έγινε η μεγαλύτερη σε ηλικία ηθοποιός (87 ετών) που προτάθηκε ποτέ για βραβείο ερμηνείας από την Ακαδημία. 

- Eίναι η πρώτη ταινία που κυκλοφόρησε σε βίντεο (DVD/VHS) ενώ ακόμη παιζόταν στις αίθουσες.

- Στο φιλμ η Μόλυ Μπράουν (Κάθι Μπέιτς), δανείζει στον Τζακ ένα κουστούμι το οποίο είχε αγοράσει από την Ευρώπη, ώστε να το κάνει δώρο στο γιο της που ήταν κοντά σε ηλικία και σωματότυπο με τον Τζακ. Η πραγματική Μόλυ Μπράουν είχε όντως έναν υιό που ήταν 24 ετών, όταν βυθίστηκε ο Τιτανικός.

- Ο Κάμερον είχε αρχικά αποφασίσει να μην βάλει κανένα τραγούδι στην ταινία, ούτε καν στους τίτλους τέλους. Ο συνθέτης του σάουντρακ Τζέιμς Χόρνερ είχε κανονίσει κρυφά μια συνάντηση με τη Σελίν Ντιόν, ώστε να ηχογραφήσουν το «My Heart Will Go On». Η αντίδραση του Κάμερον όταν το άκουσε ήταν (προφανώς)  άκρως θετική. Το τραγούδι έγινε ένα από τα πιο επιτυχημένα όλων των εποχών και κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού.

- Τόσο ο ΝτιΚάπριο, όσο και ο Τζέισον Μπάρι (υποδύθηκε τον φίλο του Τζακ, Τόμι Ράιαν) τραυματίστηκαν όταν γύριζαν τη σκηνή όπου ξηλώνουν ένα παγκάκι για να ανοίξουν την κλειδωμένη καγκελόπορτα. Ο Μπάρι χτύπησε σοβαρά το σαγόνι του, ενώ ο ΝτιΚάπριο τραυμάτισε τον ώμο του.

- Ο Κάμερον ταξίδεψε ο ίδιος μέχρι τον βυθισμένο Τιτανικό. Κατέληξε να περάσει περισσότερο χρόνο στο πλοίο, από αυτόν των πραγματικών επιβατών του.

Παρασκευή Γιουβανάκη
*το άρθρο βρίσκεται και στο http://www.cinemag.gr/