O σκηνοθέτης που μας χάρισε το αριστουργηματικό «Russian Ark» τη χρονιά του 2002, επιστρέφει με μια ακόμη ξεχωριστή κινηματογραφική παρουσία, μια ταινία που φλερτάρει τόσο με τη μυθοπλασία όσο και με το είδος του ιστορικού ντοκιμαντέρ. Ο Aleksandr Sokurov μέσα από την κάμερα του αλλά και από την τεχνική του video art, πρόκειται να μας αφηγηθεί ένα πραγματικό, ιστορικό γεγονός: την αναπόφευκτη συνεργασία ώστε να διασωθούν οι θησαυροί του Λούβρου, μεταξύ του διευθυντή του Λούβρου και του Κόμη Φραγκίσου Βολφ Μέτερνιχ, ο οποίος ήταν αξιωματικός των κατοχικών δυνάμεων των Ναζί.
Το «Francofonia» εκτός από την προβολή του στα πλαίσια του 56ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Ειδικές προβολές), συμμετείχε και στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Βενετίας.
O Ναπολέων εμφανίζεται που και που μπροστά από τα διασημότερα και πιο όμορφα έργα τέχνης παγκοσμίως και δηλώνει με καμάρι (είτε στην Μαrianne που είναι η ομορφότερη εμφάνιση του έργου και δηλώνει πεισματικά «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα» είτε σε εμάς, στην κάμερα)
«Εγώ είμαι αυτός! Χάρις εμένα βρίσκονται αυτά εδώ!»
…Το ειρωνικό στοιχείο σε όλο του το μεγαλείο: Η απόλυτη εξουσία και η αρρώστια που τη συνοδεύει.
Μπορεί να υπάρξουν στιγμές όπου σαν θεατής νιώθεις πως δεν υπάρχει η κατάλληλη σύνδεση μεταξύ των απεικονιζόμενων προσώπων, χώρων-βλέπουμε μέχρι και φωτογραφίες όπου κείτεται πεθαμένος ο Chekhov, όμως ας έχουμε στο νου μας πως πρόκειται για μια πετυχημένη αλληγορία της σχέσης που έχουμε (αν έχουμε) με την τέχνη αλλά και τη σχέση εξουσίας-τέχνης.
Και με τον συγκεκριμένο δημιουργό να κρατά γερά τα σκηνοθετικά ηνία, μας δίνεται η επιλογή να αφεθούμε στις εικόνες του έργου τούτου και να απολαύσουμε υπεύθυνα (όπως ακριβώς συνέβη πριν χρόνια και με το «Russian Ark»).
Παρασκευή Γιουβανάκη
18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης –
Εικόνες του 21ου Αιώνα
11 - 20 Μαρτίου 2016
ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΟΙΝΟΥ FISCHER 2016
Βραβείο Κοινού που αφορά σε ταινίες άνω των 45’ απονέμεται:
Για ελληνική παραγωγή στην ταινία Argo Navis, σε σκηνοθεσία των Σουζάνε Μπάουζινγκερ και Στέλιου Ευσταθόπουλου (Ελλάδα, Γερμανία)
Για ξένη παραγωγή («Βραβείο Κοινού Πίτερ Ουιντόνικ») στην ταινία Η ορχήστρα της ανακύκλωσης- Μια συμφωνία του ανθρώπινου πνεύματος σε σκηνοθεσία Μπραντ Όλγκουντ και Γκράχαμ Τάουνσλι (ΗΠΑ, Παραγουάη, Νορβηγία, Βραζιλία)
Βραβείο Κοινού που αφορά σε ταινίες κάτω των 45’ απονέμεται:
Για ελληνική παραγωγή στην ταινία Viktor Ullmann: Βιογραφία μίας ηχογράφησης σε σκηνοθεσία των Ιωάννη Γρηγορόπουλου και Μιχάλη Αριστείδου (Ελλάδα)
Για ξένη παραγωγή στην ταινία Κλοντ Λανζμάν: Φαντάσματα του Shoah του Άνταμ Μπενζίν (Μεγάλη Βρετανία, Καναδάς)
ΒΡΑΒΕΙΑ FIPRESCI
Η φετινή κριτική επιτροπή της FIPRESCI απαρτίζεται από τους:
Μελίς Μπεχλίλ–Πρόεδρος (Τουρκία)
Σάσγια Κουτσίερ (Ολλανδία)
Άννα Μπιλάκ (Πολωνία)
Σίλβεσταρ Μιλέτα (Κροατία)
Γιώργος Παπαδημητρίου (Ελλάδα)
και απονέμει τα Βραβεία FIPRESCI
Για ελληνική παραγωγή στην ταινία Τα σημάδια του ουρανού σε σκηνοθεσία της Μάρως Αναστοπούλου (Ελλάδα)
Για ξένη παραγωγή στην ταινία Αυτό που έκανε σε σκηνοθεσία του Γιόνας Πόερ Ράσμουσεν (Δανία)
ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ
Η φετινή κριτική επιτροπή για το βραβείο της Διεθνούς Αμνηστίας που απονέμεται σε ταινία της ενότητας «Ανθρώπινα Δικαιώματα» απαρτίζεται
από τους: Ειρήνη Τσολάκη (Αντιπρόεδρος Ελληνικού Τμήματος Διεθνούς Αμνηστίας), Δρ. Ευτυχία Βουτυρά (Κοινωνική Ανθρωπολόγος, Καθηγήτρια Παν. Μακεδονίας), Γιάννη Γκίρμπα (Δημοσιογράφος, Μέλος Δ.Σ. ΠΟΕΣΥ), Μαριάννα Λεονταρίδου (Κριτικός Κινηματογράφου, Μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας – Ομάδα Θεσσαλονίκης) και Ανδρέα Σιαδήμα (Σκηνοθέτης, Παραγωγός).
Το βραβείο της Διεθνούς Αμνηστίας απονέμεται στο ντοκιμαντέρ Εδώ εξορία: Ημερολόγια από παιδιά πρόσφυγες σε σκηνοθεσία Μάνι Γ. Μπεντσελάχ (Λίβανος, Ελβετία, Μεγάλη Βρετανία)
ΒΡΑΒΕΙΟ WWF
Η φετινή κριτική επιτροπή για το βραβείο της WWF που απονέμεται σε ταινία της ενότητας «Περιβάλλον», με θέμα το περιβάλλον και την αμφίδρομη σχέση του ανθρώπου με τη φύση, απαρτίζεται από τους: Αμαλία Αλμπερίνι (Υπεύθυνη Επικοινωνίας Προγράμματος ΚΥΚΛΑΔΕΣ LIFΕ, WWF Ελλάς,) Βίκυ Μπαρμπόκα (Υπεύθυνη Επικοινωνίας Προγράμματος «Καλύτερης Ζωής», WWF Ελλάς), Ιάσονα Κάντα (Υπεύθυνος γραφείου Τύπου WWF Ελλάς) και Αλέξανδρο Κανδαράκη (Υπεύθυνος Ψηφιακής Επικοινωνίας WWF Ελλάς).
Το βραβείο της WWF απονέμεται στην ταινία Ραγδαίος αφανισμός σε σκηνοθεσία Λούι Ψυχογιός (ΗΠΑ).
ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ «ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΞΙΕΣ»
Η Βουλή των Ελλήνων απονέμει φέτος, για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το βραβείο «Ανθρώπινες Αξίες» σε ταινία της ενότητας «Καταγραφή της Μνήμης». Την κριτική επιτροπή απαρτίζουν οι: Άρης Φατούρος (Σύμβουλος Προγράμματος και Αναπληρωτής Συντονιστής), Πάνος Κουάνης (Σύμβουλος Οικονομίας & Νέων Τεχνολογιών-Προϊστάμενος Τομέα Προγράμματος & Διοικητικής Υποστήριξης) και Βασίλης Δούβλης (σκηνοθέτης).
Το βραβείο της Βουλής των Ελλήνων απονέμεται στην ταινία LUDLOW, οι Έλληνες στους πολέμους του άνθρακα, σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Βαρδαρού (Ελλάδα)
Σκεπτικό επιτροπής:
«Η ταινία φωτίζει, με σπάνιο αρχειακό υλικό, μια άγνωστη πτυχή της ιστορίας του εργατικού κινήματος της Αμερικής, αναδεικνύοντας τον ιδιαίτερο ρόλο των Ελλήνων μεταναστών»
ΒΡΑΒΕΙΟ DOCS IN PROGRESS
Το βραβείο Docs in Progress 2016 της Αγοράς του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης είναι χορηγία της εταιρίας post-production 2|35 Inc και μεταφράζεται σε υπηρεσίες post production αξίας 15.000 ευρώ.
Την φετινή κριτική επιτροπή για το βραβείο απαρτίζουν οι: Πάμελα Μαρτίνεθ (Boulder Creek Int., Μεγάλη Βρετανία), Μίριαμ Κάρμπε (ZDF/ Arte, Γερμανία) και Νίκι Χέιμαν (POV, ΗΠΑ).
Το βραβείο απονεμήθηκε στην ταινία:
Amal, Σκηνοθεσία /Παραγωγή: Μοχάμεντ Σιάμ, Εταιρεία παραγωγής: ArtKhan, Συμπαραγωγή: Σάρα Μποκεμέγιερ (Detail Film), Αίγυπτος/ Γερμανία
Σκεπτικό επιτροπής:
«Tο Amal εκτυλίσσεται σε μια περίοδο πέντε ετών και μας συγκίνησε αυτή η σε βάθος χρόνου προσέγγιση της Αιγυπτιακής επανάστασης. Μας αρέσει η ιδέα του να βλέπουμε την Αμάλ να μεγαλώνει με φόντο την Αιγυπτιακή επανάσταση και να αναλογίζεται την πολιτική κατάσταση της χώρας της. Η Αμάλ είναι ένας δυνατός χαρακτήρας με τον οποίο συνδεθήκαμε, χάρη στην επιμονή και το ισχυρό πνεύμα της. Η εκ των έσω επαφή μαζί της αυτά τα πέντε χρόνια μας επιτρέπει ως θεατές να συνδεθούμε με όλες τις πτυχές της ζωής της καθώς εξελίσσεται. Ζει μέσα σε ένα κόσμο αντιθέσεων, χαράσσοντας τη δική της διαδρομή και ανοίγοντας χώρο για την ανάπτυξη της προσωπικότητάς της. Μέσα από εξαιρετική κινηματογράφηση και μοντάζ, ανυπομονούμε να δούμε την Αμάλ να μεγαλώνει μέσα σε αυτή την ταινία!»
ΕΡΤ - ΒΡΑΒΕΙΟ DOC ON AIR
Η ΕΡΤ στο πλαίσιο ενίσχυσης της παραγωγής απονέμει το βραβείο DOC ON AIR στο καλύτερο project του Pitching Forum για διεθνή συμπαραγωγή του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ντοκιμαντέρ EDN, που κρίνεται από την επιτροπή του EDN, αντιστοιχεί σε χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ και σε δικαίωμα της πρώτης μετάδοσης του ντοκιμαντέρ από την ΕΡΤ.
Το βραβείο απονέμεται στο project:
DEBUT Σκηνοθεσία: Αναστάσια Μιροσνιτσένκο Παραγωγή: Βόλια Τσαϊκούσκαγια, Λευκορωσία
ΒΡΑΒΕΙΟ EDN 2016
To ετήσιο βραβείο του Eυρωπαϊκού Δικτύου Ντοκιμαντέρ (EDN) στο πλαίσιο του Docs in Thessaloniki, απονέμεται σε έναν οργανισμό, ομάδα ή άτομο για την εξαιρετική συνεισφορά του στη διαμόρφωση της κουλτούρας του ντοκιμαντέρ. Το 12ο Βραβείο του EDN απονεμήθηκε στην Μαριάν Λεβί-Λεμπλόν, Υπεύθυνη των Παραγωγών Web and Transmedia του ARTE / Γαλλία, ως αναγνώριση της εξαιρετικής συνεισφοράς της στη διαμόρφωση της κουλτούρας των ταινιών τεκμηρίωσης, στο πεδίο του διαδικτυακού και διαδραστικού ντοκιμαντέρ.
Σκηνοθεσία: Sean Anders, John Morris
Ηθοποιοί: Mark Wahlberg, Will Ferrell, Thomas Haden Church, Linda Cardellini, Alessandra Ambrosio, Hannibal Buress
Πέντε χρόνια μετά την επιτυχημένη τους συνεργασία στην ταινία “The Other Guys” («Μπάτσοι από τον Πάγκο»), ο Γουίλ Φέρελ κι ο Μαρκ Γουόλμπεργκ ενώνουν ξανά τις δυνάμεις τους σε μια "ξεκαρδιστική" κωμωδία καταστάσεων... Nαι, το ξεκαρδιστική μπαίνει αυτομάτως σε εισαγωγικά. Αν δείτε την ταινία, θα καταλάβετε.
O Μπραντ είναι ένας φιλήσυχος οικογενειάρχης, παντρεμένος με δύο παιδιά. Μόνο που τα παιδιά δεν είναι δικά του. Εκείνος είναι ο πατριός που προσπαθεί να γίνει αποδεκτός από τα παιδιά ως πατέρας. Όταν ο Ντάστι , ο μηχανόβιος υπερ-κουλ βιολογικός τους πατέρας που όλοι τον λατρεύουν, έρχεται για επίσκεψη στην πόλη, οι δύο μπαμπάδες μπαίνουν σε μία διαδικασία αθέμιτου ανταγωνισμού, προκειμένου να αποδείξουν ποιος είναι τελικά ο μπαμπάς.
Με ένα στεγνό και ανέμπνευστο σενάριο, ο σεναριογράφος θεωρεί/ελπίζει, πως αφού έχει ήδη στις πλάτες του την επιτυχία του "Horrible Bosses 2", θα ξεμπερδέψει αλλά και θα πιάσει την επιτυχία ξανά. Όχι.
Τα εισιτήρια μπορεί όντως να τα κάνει αλλά το να πετύχει χιουμοριστικά ούτε καν, καθώς πρωταγωνιστεί εκτός από τα δύο μεγάλα ονόματα, και το "πιο προβλέψιμο πεθαίνεις".
Το σενάριο εκτός από διόλου πρωτότυπο είναι και αθεράπευτα χυδαίο και σεξιστικό καθώς οι γυναικείοι χαρακτήρες παρουσιάζονται τέρμα αδιάφοροί φορώντας συνέχεια κομψά και σέξυ ρούχα και κοιτώντας με λαγνεία τα ανδρικά γενετικά όργανα.
Τέλος, το γεγονός ότι τo σενάριο ανέλαβαν τέσσερις (4!!!) ολόκληροι σεναριογράφοι, το αφήνουμε εντελώς ασχολίαστο.
Βαθμολογία: 1.5/5
Παρασκευη Γιουβανάκη
