Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016

Francofonia κριτική ταινίας


O σκηνοθέτης που μας χάρισε το αριστουργηματικό «Russian Ark» τη χρονιά του 2002, επιστρέφει με μια ακόμη ξεχωριστή κινηματογραφική παρουσία, μια ταινία που φλερτάρει τόσο με τη μυθοπλασία όσο και με το είδος του ιστορικού ντοκιμαντέρ. Ο Aleksandr Sokurov μέσα από την κάμερα του αλλά και από την τεχνική του video art, πρόκειται να μας αφηγηθεί ένα πραγματικό, ιστορικό γεγονός: την αναπόφευκτη συνεργασία ώστε να διασωθούν οι θησαυροί του Λούβρου, μεταξύ του διευθυντή του Λούβρου και του Κόμη Φραγκίσου Βολφ Μέτερνιχ, ο οποίος ήταν αξιωματικός των κατοχικών δυνάμεων των Ναζί.
Το «Francofonia» εκτός από την προβολή του στα πλαίσια του 56ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Ειδικές προβολές), συμμετείχε και στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Βενετίας.

O Ναπολέων εμφανίζεται που και που μπροστά από τα διασημότερα και πιο όμορφα έργα τέχνης παγκοσμίως και δηλώνει με καμάρι (είτε στην Μαrianne που είναι η ομορφότερη εμφάνιση του έργου και δηλώνει πεισματικά «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα» είτε σε εμάς, στην κάμερα)
«Εγώ είμαι αυτός! Χάρις εμένα βρίσκονται αυτά εδώ!»
…Το ειρωνικό στοιχείο σε όλο του το μεγαλείο: Η απόλυτη εξουσία και η αρρώστια που τη συνοδεύει.

Μπορεί να υπάρξουν στιγμές όπου σαν θεατής νιώθεις πως δεν υπάρχει η κατάλληλη σύνδεση μεταξύ των απεικονιζόμενων προσώπων, χώρων-βλέπουμε μέχρι και φωτογραφίες όπου κείτεται πεθαμένος ο Chekhov, όμως ας έχουμε στο νου μας πως πρόκειται για μια πετυχημένη αλληγορία της σχέσης που έχουμε (αν έχουμε) με την τέχνη αλλά και τη σχέση εξουσίας-τέχνης.
Και με τον συγκεκριμένο δημιουργό να κρατά γερά τα σκηνοθετικά ηνία, μας δίνεται η επιλογή να αφεθούμε στις εικόνες του έργου τούτου και να απολαύσουμε υπεύθυνα (όπως ακριβώς συνέβη πριν χρόνια και με το «Russian Ark»).

Παρασκευή Γιουβανάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου