*Το κείμενο περιέχει (λίγα) σποιλερ.
Ή αλλιώς, η καλύτερη, η πιο δυνατή, η πιο ευαίσθητη (ναι γίνεται να είσαι ευαίσθητος αλλά και δυνατός παράλληλα) σεζόν της μέχρι τώρα πορείας της επιτυχημένης σειράς του Νetflix.
Αρχικά να πούμε πως σε αυτόν τον κύκλο δεν έχουμε νέους χαρακτήρες όσον αφορά τις κρατούμενες της φυλακής (όπως συνέβη σε προηγούμενους κύκλους), σεναριακή επιλογή που λειτουργεί θετικά καθώς μαθαίνουμε, ερχόμαστε πιο κοντά, σχεδόν νιώθουμε, τις σταθερές γυναικείες παρουσίες που πρωταγωνιστούν τα πέντε τελευταία χρόνια, καθ' όλη τη διάρκεια της σειράς δηλαδή.
Βρίσκουμε τους χαρακτήρες εκεί ακριβώς που μας άφησαν την προηγούμενη σεζον: η Daya (Dascha Polanco) να κρατά το όπλο με στόχο τον φύλακα Humphrey (ναι νιώθουμε το μίσος σας). Η εξέγερση των κρατούμενων δεν αργεί να έρθει, με πρωτομάστορα την Τaystee να ζητά δικαιοσύνη για την αδικοχαμένη φίλη της αλλά και για όλες τις συγκρατούμενες της ώστε να καταφέρει την όσο το δυνατό ανθρώπινη παραμονή τους στη φυλακή αλλά και την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Ο χαρακτήρας της Τaystee είναι ο μοναδικός που τολμά να κάνει την αλλαγή για το κοινό καλό. Εδώ, πρέπει οπωσδήποτε να αναφερθεί το πόσο εκπληκτικά ερμηνεύτηκε αυτός ο χαρακτήρας από την ηθοποιό Danielle Brooks. Ένα ρεσιτάλ ερμηνείας που η αλήθεια είναι δεν αποτελεί έκπληξη καθώς η συγκεκριμένη ηθοποιός από την 3η σεζόν έδειξε πως έχει την ικανότητα να εξελίξει κατά πολύ τον χαρακτήρα που καλείται να υποδυθεί.
Όσον αφορά το υπόλοιπο μέρος της πλοκής, δεν θα ειπωθούν παραπάνω λεπτομέρειες, εκτός από το ότι υπάρχουν θετικές αλλά και αρνητικές εξελίξεις για κάποιους ήρωες, με κίνητρο να παρακολουθήσετε τη σειρά όσοι-ες δεν το έχετε κάνει ήδη.
Αποκορύφωμα της τελευταίας σεζόν, είναι το τελευταίο επεισόδιο, η τελευταία σκηνή, όπου υπό τους ήχους του υπέροχου κομματιού "To built a Home" από τους The Cinematic Orchestra, ενημερωνόμαστε έμμεσα πως οι χαρακτήρες δύσκολα θα βρουν ξανά το 'σπίτι ' τους και ειδικά σε μια κοινωνία τόσο μα τόσο άδικη.
Τέλος, μπορεί οι κρατούμενες να μην νίκησαν ολοκληρωτικά, νίκησε όμως, με διαφορά, η διαφορετικότητα.
Αναμένουμε τον επόμενο, 6ο κατά σειρά κύκλο, με τρομερή ανυπομονησία!
Παρασκευή Γιουβανάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου