Σκηνοθεσία: Scott McGehee & David Siegel
Ηθοποιοί: Onata Aprile, Julianne Moore, Steve Coogan, Alexander Skarsgård, Joanna Vanderham
H υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Ο επιτυχημένος έμπορος έργων τέχνης Beale (Steve Coogan) και η μεσήλικη ροκ σταρ Susanna (Julianne Moore), ζουν μαζί με την κόρη τους Maisie (Onata Aprile) σε ένα πολυτελές νεοϋορκέζικο διαμέρισμα. Όταν στη ζωή της οικογένειας θα αρχίσουν να εισέρχονται νέοι και όμορφοι πειρασμοί, τότε η σχέση του ζευγαριού θα διαλυθεί και ένας σκληρός δικαστικός αγώνας για την επιμέλεια του παιδιού θα ξεκινήσει. Η Maisie θα βρεθεί ανυπεράσπιστη απέναντι στη διαμάχη των γονιών της και στα φορτωμένα επαγγελματικά τους προγράμματα.”
Πρώτη σκηνή, η αγαπημένη Julianne Moore, νανουρίζει την 6χρονη κορούλα της. «Ομορφιά», σκέφτεσαι. Έλα όμως που έρχεται η δραματική συνέχεια, κατά την οποία η Susanna (Moore) μοιάζει περισσότερο με ανεύθυνη και κομπλεξική, παρά με στοργική και τρυφερή μητέρα. Το ίδιο δυστυχώς φαίνεται να ισχύει και για τον πατέρα (Coogan)! «Όχι, δεν υπάρχει πλέον η καραμέλα "ανωριμότητα λόγω ηλικίας!". Είναι θέμα προτεραιοτήτων!», φωνάζεις από μέσα σου.
Παρακολουθώντας λοιπόν, το ενήλικο (σε ηλικία μόνο) πρώην παντρεμένο ζευγάρι, που με ρεαλισμό και απλότητα υποδύονται οι δύο προαναφερθέντες ηθοποιοί, βλέπεις στην ουσία 2 παιδάκια που βάζουν τον εγωισμό τους μέχρι το Θεό, να αλληλοσυγκρούονται με έμμεσο τρόπο, για τα μάτια της μικρής τους Maisie. Μάλλον όμως για τα δικά τους μάτια κάνουν ό,τι κάνουν, καθώς ο ένας καταλήγει να φύγει στην Αγγλία επ’ αόριστον, εγκαταλείποντας στην ψύχρα τη μικρή, και η άλλη που την έχει δει Madonna, θέλει να κάνει συναυλιακές περιοδείες μέχρι και τα 50 της, και καταλήγει να παρατήσει την κορούλα της αργά το βράδυ σε ένα μαγαζί.
Η μικρή Maisie (που την υποδύεται φανταστικά η γλυκύτατη Onata Aprile) παρακολουθεί με την παιδική της αφέλεια, το δράμα που περικυκλώνει τη ζωή της. Δεν τη βλέπεις να κλαίει, παρά μόνο όταν ξυπνάει σε ένα παντελώς άγνωστο για την ίδια, μέρος. Το μοναδικό δάκρυ που κυλά από τα ματάκια της, σε κάνει να θες να μπεις στην ταινία και να σφαλιαρίσεις τουλάχιστον έναν από τους δύο «γονείς». Ηρεμία προκαλούν μόνο οι δύο σημαντικές, όπως αποδεικνύεται για την επιβίωση της μικρής, παρουσίες, η συμπαθητική νταντά και ο πατριός της μικρής, για τους οποίους δίνουν εξίσου εξαιρετικές ερμηνείες οι Vanderham και Skarsgård, αντίστοιχα.
Το σενάριο των Nancy Doyne και Carroll Cartwright κατορθώνει να μεταφέρει με έναν υπέροχο τρόπο το ομώνυμο μυθιστόρημα του Henry James από το 1897 στη σημερινή Νέα Υόρκη. H εξέλιξη της δράσης εκτυλίσσεται καθηλωτικά και χωρίς να αφήνει κενά στην πλοκή έτσι ώστε έχεις την περιέργεια να δεις πώς ακριβώς θα καταλήξει αυτή η δύσκολη περίοδος που βιώνει η μικρή Maisie. Τελικά η ταινία σε αφήνει με ένα αισιόδοξο και γλυκό τέλος, αλλά ίσως χρειαζόταν και το κάτι παραπάνω. Σίγουρα όμως ό,τι έχεις δει μέχρι τώρα, δεν ήταν μακριά από την άσχημη πραγματικότητα τέτοιου είδους καταστάσεων.
Kαλή Προβολή!
Παρασκευή Γιουβανάκη
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3.5/5
Ηθοποιοί: Onata Aprile, Julianne Moore, Steve Coogan, Alexander Skarsgård, Joanna Vanderham
H υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Ο επιτυχημένος έμπορος έργων τέχνης Beale (Steve Coogan) και η μεσήλικη ροκ σταρ Susanna (Julianne Moore), ζουν μαζί με την κόρη τους Maisie (Onata Aprile) σε ένα πολυτελές νεοϋορκέζικο διαμέρισμα. Όταν στη ζωή της οικογένειας θα αρχίσουν να εισέρχονται νέοι και όμορφοι πειρασμοί, τότε η σχέση του ζευγαριού θα διαλυθεί και ένας σκληρός δικαστικός αγώνας για την επιμέλεια του παιδιού θα ξεκινήσει. Η Maisie θα βρεθεί ανυπεράσπιστη απέναντι στη διαμάχη των γονιών της και στα φορτωμένα επαγγελματικά τους προγράμματα.”
Πρώτη σκηνή, η αγαπημένη Julianne Moore, νανουρίζει την 6χρονη κορούλα της. «Ομορφιά», σκέφτεσαι. Έλα όμως που έρχεται η δραματική συνέχεια, κατά την οποία η Susanna (Moore) μοιάζει περισσότερο με ανεύθυνη και κομπλεξική, παρά με στοργική και τρυφερή μητέρα. Το ίδιο δυστυχώς φαίνεται να ισχύει και για τον πατέρα (Coogan)! «Όχι, δεν υπάρχει πλέον η καραμέλα "ανωριμότητα λόγω ηλικίας!". Είναι θέμα προτεραιοτήτων!», φωνάζεις από μέσα σου.
Παρακολουθώντας λοιπόν, το ενήλικο (σε ηλικία μόνο) πρώην παντρεμένο ζευγάρι, που με ρεαλισμό και απλότητα υποδύονται οι δύο προαναφερθέντες ηθοποιοί, βλέπεις στην ουσία 2 παιδάκια που βάζουν τον εγωισμό τους μέχρι το Θεό, να αλληλοσυγκρούονται με έμμεσο τρόπο, για τα μάτια της μικρής τους Maisie. Μάλλον όμως για τα δικά τους μάτια κάνουν ό,τι κάνουν, καθώς ο ένας καταλήγει να φύγει στην Αγγλία επ’ αόριστον, εγκαταλείποντας στην ψύχρα τη μικρή, και η άλλη που την έχει δει Madonna, θέλει να κάνει συναυλιακές περιοδείες μέχρι και τα 50 της, και καταλήγει να παρατήσει την κορούλα της αργά το βράδυ σε ένα μαγαζί.
Η μικρή Maisie (που την υποδύεται φανταστικά η γλυκύτατη Onata Aprile) παρακολουθεί με την παιδική της αφέλεια, το δράμα που περικυκλώνει τη ζωή της. Δεν τη βλέπεις να κλαίει, παρά μόνο όταν ξυπνάει σε ένα παντελώς άγνωστο για την ίδια, μέρος. Το μοναδικό δάκρυ που κυλά από τα ματάκια της, σε κάνει να θες να μπεις στην ταινία και να σφαλιαρίσεις τουλάχιστον έναν από τους δύο «γονείς». Ηρεμία προκαλούν μόνο οι δύο σημαντικές, όπως αποδεικνύεται για την επιβίωση της μικρής, παρουσίες, η συμπαθητική νταντά και ο πατριός της μικρής, για τους οποίους δίνουν εξίσου εξαιρετικές ερμηνείες οι Vanderham και Skarsgård, αντίστοιχα.
Το σενάριο των Nancy Doyne και Carroll Cartwright κατορθώνει να μεταφέρει με έναν υπέροχο τρόπο το ομώνυμο μυθιστόρημα του Henry James από το 1897 στη σημερινή Νέα Υόρκη. H εξέλιξη της δράσης εκτυλίσσεται καθηλωτικά και χωρίς να αφήνει κενά στην πλοκή έτσι ώστε έχεις την περιέργεια να δεις πώς ακριβώς θα καταλήξει αυτή η δύσκολη περίοδος που βιώνει η μικρή Maisie. Τελικά η ταινία σε αφήνει με ένα αισιόδοξο και γλυκό τέλος, αλλά ίσως χρειαζόταν και το κάτι παραπάνω. Σίγουρα όμως ό,τι έχεις δει μέχρι τώρα, δεν ήταν μακριά από την άσχημη πραγματικότητα τέτοιου είδους καταστάσεων.
Kαλή Προβολή!
Παρασκευή Γιουβανάκη
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 3.5/5