Hθοποιοί: Gaspard Ulliel, Marion Cotillard, Vincent Cassel, Nathalie Baye,
Ένα φιλμ που αν δεν είχε τα δυνατά ονόματα των Marion Cotillard, Vincent Cassel και Nathalie Baye δεν θα βλεπόταν με τίποτα και πουθενά ενώ οι ηθοποιοί του θα έπρεπε να πρωταγωνιστούν άλλου όπως και τους αξίζει.
Βασισμένο σε θεατρικό του Ζαν-Λικ Λαγκάρς, βραβεύτηκε με τρία Σεζάρ (σκηνοθεσίας, Α' αντρικού ρόλου και μοντάζ) και με το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες...Ε μετά πως να μην ψωνίζεται ο μόλις 28χρονος Dolan όταν αβέρτα του δίνονται τα βραβεία.
Μετά από 12 χρόνια απουσίας, ένας συγγραφέας, o Louis, γυρίζει στο πατρικό του με σκοπό να κάνει μια πολύ σημαντική ανακοίνωση στην οικογένεια του. Το ήσυχο απόγευμα όμως, δίνει τη θέση του σε αντιπαραθέσεις, βεντέτες, συναισθήματα υποκινούμενα από μοναξιά κι αμφιβολία, κι όλες οι απόπειρες αποτυγχάνουν από την ανικανότητα των ανθρώπων να ακούσουν και ν’ αγαπήσουν.
O Xavier Dolan στήνει ένα πανδαιμόνιο μέσα σε τέσσερις τοίχους από το οποίο μπορείς να ξεφύγεις μονάχα με τη μουσική που συχνά πυκνά προσθέτει-όπως άλλωστε συνηθίζει να κάνει στις ταινίες του. Με τα αμέτρητα κοντινά στο όμορφο πρόσωπο του πρωταγωνιστή που γεμίζουν τις σκηνές προσπαθεί να προσθέσει μια ονειρική διάθεση και να μας φέρει πιο κοντά στον εσωτερικό κόσμο του Louis αλλά αυτό που εν τέλει καταφέρνει είναι απλά να φιγουράρει τον όμορφο ηθοποιό του και την επιδεξιότητα του στο να κάνει παιχνίδια με την κάμερα του.
Αθεράπευτα φλύαρη και αδιάφορη ταινία.
Νιώθεις ένα βάρος καθώς την παρακολουθείς.
Παρασκευή Γιουβανάκη
Bαθμολογία 1.5/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου